헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὴ γὰρ ἡ Ἑλλὰσ ἑαυτῆσ ἐγένετο καὶ πάντα ἐξεκεχωρήκει, νῆεσ, ἵπποι, τὸ πεζὸν, ὕπαρχοι, βασιλεὺσ, πρῶτον μὲν πανηγύρεισ καὶ πρόσοδοι τοῖσ θεοῖσ ἦσαν οἱάσ οὔτε πρότερον οὔθ’ ὕστερον οὐδεὶσ μέμνηται γεγονυίασ ἐν ἐλευθέρᾳ τῇ Ἑλλάδι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 58:3)
γνοίη δ’ ἄν τισ, εἰ τὰσ μὲν βασιλείασ τὰσ ἐν τῇ πόλει πρὸσ τὰσ ἑτέρωθί που βασιλείασ ἐπὶ τῶν αὐτῶν χρόνων, ἢ τῆσ Ἑλλάδοσ ἢ τῆσ βαρβάρου γεγονυίασ ὁρῴη, τὴν δ’ αὖ δημοκρατίαν τὴν Ἀθήνησι πρὸσ τὰσ ἑτέρων δημοκρατίασ, καὶ μὴν τό γε τῆσ βουλῆσ συνέδριον πρὸσ τὰ ἑτέρωθί που κύρια καὶ ἡγούμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 104:2)
καὶ γὰρ ἰάματα παντὸσ εἴδουσ καὶ διαλόγουσ τινὰσ εὑρήσει καὶ λόγουσ ἐν μήκει καὶ φάσματα παντοῖα καὶ προρρήσεισ ἁπάσασ καὶ χρησμῳδίασ περὶ παντοδαπῶν πραγμάτων, τὰσ μὲν καταλογάδην, τὰσ δὲ ἐν μέτροισ γεγονυίασ, καὶ χαρίτων πάντ’ ἄξια τῷ θεῷ μειζόνων ἤ τισ ἂν εἰκάσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 2:14)
ῥοπῆσ δὲ τοσαύτησ ἐπὶ τοὺσ Θηβαίουσ γεγονυίασ τῶν μὲν τὴν ἀσθένειαν, τῶν δὲ τὴν δύναμιν φοβοῦμαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 1:6)
τίσ γὰρ ἂν ἢ τὰσ συμφορὰσ εἴποι πρὸσ ἀξίαν τὰσ καινὰσ ταύτασ καὶ ἀτόπουσ καὶ πέρα πάσησ κακῶν φορᾶσ γεγονυίασ, ἢ τὴν ἀκμὴν αὐτὴν τοῦ περιστάντοσ ὑμᾶσ πράγματοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 5:9)
ἀγγελθέντοσ δὲ τοῦ περὶ τὰσ Πύλασ πάθουσ καὶ τῆσ κοινῆσ, εἰ θέμισ εἰπεῖν, τοῦ τε Ἀπόλλωνοσ τοῦ Πυθίου καὶ Θεμιστοκλέουσ μαντείασ δεύτερον ἤδη φανερᾶσ γεγονυίασ, ὅτι πάντα ἐν ταῖσ ναυσὶν ἄρ’ ἦν ‐ οἵ τε γὰρ εἰσ τὴν Θετταλίαν εἰσελθόντεσ ὡσ τὰ Τέμπη φυλάξοντεσ προδοθέντεσ ὑφ’ ὅτων δή ποτε ἀνεχώρησαν, οἵ τε εἰσ Πύλασ ἀπαντήσαντεσ κατεχώσθησαν ὑπὸ τῶν βαρβάρων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 75:3)
οὐκοῦν ἄτοπον μελλόντων μὲν ἔσεσθαι τῶν ἔργων καὶ ὅπωσ πραχθείη καὶ μόνον ταῦθ’ ὑπὲρ πάντων ὑπισχνεῖσθαι, ὄντων δὲ καὶ πεπραγμένων καὶ τῆσ ἀρετῆσ τῆσ ἐκείνου φανερᾶσ ἅπασιν Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ γεγονυίασ, ὅμωσ ὑβρίζειν ἐπιχειρεῖν, καὶ μήθ’ ἱερὰ μήτε τάφουσ αἰσχύνεσθαι μήτ’ ἐπιγράμματα, ἀλλὰ κακῶσ λέγειν ὃν ἐπαινεῖν βουληθέντα τῆσ ἀξίασ ἔργον ἦν τυχεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 89:6)
οἱο͂ν εἰ τῆσ κατηγορίασ τῶν ἀνδρῶν γεγονυίασ καὶ τοῦ κακίζοντοσ αὐτοὺσ τούτοισ καταχρησαμένου τοῖσ λόγοισ, ὡσ παρ’ αὐτοῖσ Ἀθηναίοισ ἑάλωσαν καὶ δίκην ἔδωκαν ὡσ ἀδικοῦντεσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 137:1)
τοὺσ ὅτ’ ἐγὼ γεγονυίασ ἤδη τῆσ εἰρήνησ ἀπὸ τῆσ ὑστέρασ ἥκων πρεσβείασ τῆσ ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ, αἰσθόμενοσ φενακιζομένην τὴν πόλιν, προὔλεγον καὶ διεμαρτυρόμην καὶ οὐκ εἰών προέσθαι Πύλασ οὐδὲ Φωκέασ, λέγοντασ ὡσ ἐγὼ μὲν ὕδωρ πίνων εἰκότωσ δύστροποσ καὶ δύσκολόσ εἰμί τισ ἄνθρωποσ, Φίλιπποσ δ’, ἅπερ εὔξαισθ’ ἂν ὑμεῖσ, ἂν παρέλθῃ, πράξει, καὶ Θεσπιὰσ μὲν καὶ Πλαταιὰσ τειχιεῖ, Θηβαίουσ δὲ παύσει τῆσ ὕβρεωσ, Χερρόνησον δὲ τοῖσ αὑτοῦ τέλεσιν διορύξει, Εὔβοιαν δὲ καὶ τὸν Ὠρωπὸν ἀντ’ Ἀμφιπόλεωσ ὑμῖν ἀποδώσει·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 37:5)
ὁ τοίνυν Φίλιπποσ ἐξ ἀρχῆσ, ἄρτι τῆσ εἰρήνησ γεγονυίασ, οὔπω Διοπείθουσ στρατηγοῦντοσ οὐδὲ τῶν ὄντων ἐν Χερρονήσῳ νῦν ἀπεσταλμένων, Σέρριον καὶ Δορίσκον ἐλάμβανε καὶ τοὺσ ἐκ Σερρείου τείχουσ καὶ Ιἑροῦ ὄρουσ στρατιώτασ ἐξέβαλλεν, οὓσ ὁ ὑμέτεροσ στρατηγὸσ κατέστησεν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 19:3)
μυρία τοίνυν ἕτερ’ εἰπεῖν ἔχων παραλείπω, ναυμαχίασ, ἐξόδουσ πεζάσ, στρατείασ καὶ πάλαι γεγονυίασ καὶ νῦν ἐφ’ ἡμῶν αὐτῶν, ἃσ ἁπάσασ ἡ πόλισ τῆσ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἐλευθερίασ καὶ σωτηρίασ πεποίηται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 141:3)
ὁ γὰρ εἰσ τὴν προτέραν γράψασ ἐπιστολήν, ἣν ἠνέγκαμεν ἡμεῖσ, ὅτι ἔγραφον δ’ ἂν καὶ διαρρήδην ἡλίχ’ ὑμᾶσ εὖ ποιήσω, εἰ εὖ ᾔδειν καὶ τὴν συμμαχίαν μοι γενησομένην, γεγονυίασ τῆσ συμμαχίασ οὔ φησιν εἰδέναι τί ἂν ποιῶν χαρίσαιτο, οὐδ’ ὃ αὐτὸσ ὑπέσχετο·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 52:4)
οὐ γὰρ ἐποιήσατε τοῦτο, ἀλλ’ ἤδη τῆσ εἰρήνησ γεγονυίασ καὶ τῆσ Χερρονήσου σῴασ οὔσησ τέτταρασ μῆνασ ὅλουσ ἐσῴζονθ’ οἱ Φωκεῖσ τοὺσ ὕστερον, ἡ δὲ τούτου ψευδολογία μετὰ ταῦθ’ ὕστερον αὐτοὺσ ἀπώλεσεν, ἐξαπατήσασ’ ὑμᾶσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 106:2)
πρῶτον μὲν τοίνυν, ἵνα πρώτησ τῆσ τελευταίασ γεγονυίασ μνησθῶ καταγνώσεωσ, περὶ τὰ μυστήρι’ ἀδικεῖν Εὐάνδρου κατεχειροτόνησεν ὁ δῆμοσ τοῦ Θεσπιῶσ, προβαλλομένου αὐτὸν Μενίππου, Καρόσ τινοσ ἀνθρώπου.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 228:1)
ὅταν δ’ ἐλέγχω τὰ πεπραγμένα καὶ διεξίω τὸν τρόπον ὃν πεφενάκισθ’ ὑπ’ αὐτοῦ, τὰσ πράξεισ σκοπείσθω, πότερον γεγονυίασ ἢ ψευδεῖσ ἐρῶ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 24:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION