헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ ἀπὸ μικρῶν εὔνουσ αὐτῷ θωπευματίων γεγένησαι.
(아리스토텔레스, Agon, Epirrheme16)
ὦ χαῖρε καλλίνικε καὶ μέμνησ’ ὅτι ἀνὴρ γεγένησαι δι’ ἐμέ·
(아리스토텔레스, Episode 2:25)
σωτὴρ γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποισ γεγένησαι.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, antistrophe 14)
ἀρχαία φίλη, πολιὰ γεγένησαι ταχύ γε νὴ τὸν οὐρανόν.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:36)
σὺ οὖν, ἐπειδὴ δεδοκίμασαι καὶ ἀνὴρ γεγένησαι, σκόπει αὐτὸσ ἤδη, πόθεν ἕξεισ τὰ ἐπιτήδεια.
(디오니시오스, chapter 25 3:8)
πάνυ γοῦν ἤδη βελτίων γεγένησαι διὰ τὴν ὠνήν, ὃσ τοιαῦτα μὲν φθέγγῃ ‐ μᾶλλον δὲ τῶν ἰχθύων ἀφωνότεροσ εἶ ‐ βιοῖσ δὲ ὡσ οὐδ’ εἰπεῖν καλόν, μῖσοσ δὲ ἄγριον, φασί, παρὰ πάντων ἔχεισ ἐπὶ τῇ βδελυρίᾳ·
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 16:2)
πᾶσαν μὲν ἱστορίαν οἶσθα, πάσασ δὲ λόγων τέχνασ καὶ κάλλη αὐτῶν καὶ κακίασ καὶ ὀνομάτων χρῆσιν τῶν Ἀττικῶν πάνσοφόν τι χρῆμα καὶ ἄκρον ἐν παιδείᾳ γεγένησαι διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν βιβλίων.
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 26:4)
ἐπίφθονοσ δ’ οὖν ἀπὸ τῆσ προπόσεωσ ἐκείνησ πολλοῖσ τῶν παλαιῶν φίλων γεγένησαι, καὶ πρότερον ἐπὶ τῇ κατακλίσει λυπήσασ τινὰσ αὐτῶν, ὅτι τήμερον ἥκων προὐκρίθησ ἀνδρῶν πολυετῆ δουλείαν ἠντληκότων.
(루키아노스, De mercede, (no name) 17:1)
εἰ μὲν γὰρ εἶδεσ, ἐξ ἴσου ἡμῖν καὶ σὺ γεγένησαι·
(루키아노스, De saltatione, (no name) 5:2)
οὐ γὰρ ἐκθήσω τὸ τεχθέν, καὶ μάλιστα εἰ ἄρρεν γένοιτο, ἀλλὰ Πάμφιλον ὀνομάσασα ἐγὼ μὲν ἕξω παραμύθιον τοῦ ἔρωτοσ, σοὶ δὲ ὀνειδιεῖ ποτε προσελθὼν ἐκεῖνοσ, ὡσ ἄπιστοσ γεγένησαι περὶ τὴν ἀθλίαν αὐτοῦ μητέρα.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Μύρτιον καὶ Πάμφιλοσ και Δῶρισ. 1:4)
σὺ δὲ πάνυ χαλεπὴ ἀεὶ τῷ ἀνθρώπῳ γεγένησαι, καὶ ὁρ́α μὴ κατὰ τὴν παροιμίαν ἀπορρήξωμεν πάνυ τείνουσαι τὸ καλώδιον.
(루키아노스, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Φίλιννα. 3:15)
ταῦτά με ἀποπνίγει, Δωρίων, καὶ μάλιστα ὁπόταν λέγῃσ ὡσ πολλὰ ἔδωκασ καὶ πένησ γεγένησαι δἰ ἐμέ.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Δωρίων και Μυρτάλη. 1:3)
ἄλλωσ τε ζῶντι μέν σοι δυνατὸν ἴσωσ ἦν τι πρᾶξαι τοιοῦτον, ἀφ’ οὗ δὲ θεὸσ γεγένησαι, μεμάθηκασ, οἶμαι, ὡσ αἱ Μοῖραι μόναι τὰ τοιαῦτα δύνανται, ἡμεῖσ δὲ αὐτῶν ἄμοιροί ἐσμεν.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 32:4)
ἀλλ’ εἴ μοι τοιοῦτοσ ἀγγελιαφόροσ γένοιο πρὸσ αὐτὴν οἱο͂σ παρ’ ἐκείνησ πρὸσ μὲ γεγένησαι, τολμήσω ἀναρρῖψαι τὸν κύβον, θάρρει, ὦ Λυκῖνε, τούτου γε ἕνεκα, ὡσ οὐ φαῦλόν με ὑποκριτὴν ἕξων τῆσ ἀπολογίασ, πειρώμενοσ διὰ βραχέων εἰπεῖν, ὡσ ἂν μᾶλλον μνημονεύσαιμι.
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 16:4)
ἐκεῖνα δῆλον ὅτι ἃ καὶ πρὸσ τὸν Γλαῦκον ἔναγχοσ εἴρηταί σοι ἐπὶ πεπραγμένῳ ἤδη τῷ ἔργῳ αἰτιώμενον, ὡσ ἐπὶ τούτῳ ἔνδοξοσ ἐν βραχεῖ καὶ γνώριμοσ ἅπασι γεγένησαι, πόθεν ἂν οὕτω περιβόητοσ ἐπὶ τοῖσ λόγοισ γενόμενοσ ;
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 23:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION