헬라어 문장 내 검색 Language

ἀτὰρ καὶ κόμμι ξὺν τῷ φυτῷ καὶ τράγου τῆσ ἀκάνθησ τὸ δάκρυον · ποικίλων δὲ φαρμάκων μυρίη μὲν ἡ πείρη, ποικίλαι δὲ καὶ χρήσιεσ, τροχίσκων, τοῦ διὰ τῆσ Αἰγυπτίασ ἀκάνθησ, καὶ ἑτέρου δι’ ἠλέκτρου, καὶ ἄλλου τοῦ κροκώδεοσ, ὧν ἡ σκευασίη ἰδίῃ λέλεκται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.90)
ὅμοιοσ γὰρ φυτῷ ὁ τοιοῦτοσ ᾗ τοιοῦτοσ ἤδη.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 64:2)
συμβεβηκὸσ λέγεται ὃ ὑπάρχει μέν τινι καὶ ἀληθὲσ εἰπεῖν, οὐ μέντοι οὔτ’ ἐξ ἀνάγκησ οὔτε <ὡσ> ἐπὶ τὸ πολύ, οἱο͂ν εἴ τισ ὀρύττων φυτῷ βόθρον εὑρ͂ε θησαυρόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 267:1)
ἐπεί τοι μή τι αὐτὴν ἐν φυτῷ ζητεῖσ;
(에픽테토스, Works, book 2, Τίσ οὐσία τοῦ ἀγαθοῦ. 3:2)
Φησὶ δὲ τὸν θεὸν καὶ παράδεισον πρὸσ τὴν ἀνατολὴν καταφυτεῦσαι παντοίῳ τεθηλότα φυτῷ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 46:1)
"ῦσ οἱο͂ν ἀτεχνῶσ πυρὸσ ἀφεῖλον τὸ μανικόν, αὐγὴν δὲ καὶ φῶσ ἀπέλιπον τῇ ψυχῇ μετὰ θερμότητοσ, οὐ σεισμόν, ὥσ τισ εἶπε, κινούσησ ἐπὶ σπέρμα καὶ ὄλισθον ἀτόμων ὑπὸ λειότητοσ καὶ γαργαλισμοῦ θλιβομένων, διάχυσιν δὲ θαυμαστὴν καὶ γόνιμον ὥσπερ ἐν φυτῷ βλαστάνοντι καὶ τρεφομένῳ καὶ πόρουσ ἀνοίγουσαν εὐπειθείασ καὶ φιλοφροσύνησ, οὐκ ἂν εἰή πολὺσ χρόνοσ, ἐν ᾧ τό τε σῶμα τὸ τῶν ἐρωμένων παρελθόντεσ ἔσω φέρονται καὶ ἅπτονται τοῦ ἤθουσ, ἐκκαλούμενοι τὰσ ὄψεισ καθορῶσι καὶ συγγίνονται διὰ λόγων τὰ πολλὰ καὶ πράξεων ἀλλήλοισ, ἂν περίκομμα τοῦ καλοῦ καὶ εἴδωλον ἐν ταῖσ διανοίαισ ἔχωσιν εἰ δὲ μή, χαίρειν ἐῶσι καὶ τρέπονται πρὸσ ἑτέρουσ ὥσπερ αἱ μέλιτται πολλὰ τῶν χλωρῶν καὶ ἀνθηρῶν μέλι δ’ οὐκ ἐχόντων ἀπολιπόντεσ·
(플루타르코스, Amatorius, section 19 3:22)
καίτοι φυτῷ μὲν ἔστι τισ χώρα μᾶλλον ἑτέρασ ἑτέρα πρόσφοροσ, ἐν ᾗ τρέφεται καὶ βλαστάνει βέλτιον·
(플루타르코스, De exilio, section 17 14:1)
τοὺσ ἱερεῖσ διαβαίνοντασ ἐναγίζειν καὶ καταστέφειν τὸ σῆμα μηθίδησ φυτῷ περισκιαζόμενον, ὑπεραίροντι πάσησ ἐλαίασ μέγεθοσ.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 20 11:1)
ἑώσ δ’ ἀπολυθῇ, φυτῷ μᾶλλον ἢ ζῴῳ προσέοικε τὸ νήπιον.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 102 1:6)
ἑώσ δ’ ἀπολυθῇ, φυτῷ μᾶλλον ἢ ζῴῳ προσέοικε τὸ νήπιον.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 102 3:2)
οὐ γὰρ ἐοίκε φυτῷ τὸ ὕδνον οὐδ’ ἄνευ ὕδατοσ ἔχει τὴν γένεσιν, ἀλλ’ ἄρριζον καὶ ἀβλαστέσ ἐστι καὶ ἀπολελυμένον, τῷ καθ’ ἑαυτὸ σύστασιν ἐκ τῆσ γῆσ ἔχειν παθούσησ τι καὶ μεταβαλούσησ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Διὰ τί τὰ ὕδνα δοκεῖ τῇ βροντῇ γίγνεσθαι, καὶ διὰ τί τοὺσ καθεύδοντασ οἰόνται μὴ κεραυνοῦσθαι. 14:1)
ὑπολαβὼν οὖν ὁ πρεσβύτησ ἔφη, ὅσον ἂν ἐνῇ τῷ φυτῷ γλυκύτητοσ, ἅπαν τοῦτο συνθλιβόμενον εἰσ τὸν καρπὸν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ ἡ αἰτία, δι’ ἣν ἡ συκῆ δριμύτατον οὖσα δένδρον γλυκύτατον παρέχει τὸν καρπόν. 4:3)
καὶ ἀναβλέψασ Ἁβραὰμ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ κριὸσ εἷσ κατεχόμενοσ ἐν φυτῷ Σαβὲκ τῶν κεράτων. καὶ ἐπορεύθη Ἁβραὰμ καὶ ἔλαβε τὸν κριὸν καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν εἰσ ὁλοκάρπωσιν ἀντὶ Ἰσαὰκ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ.
(70인역 성경, 창세기 22:13)
καὶ τὸ "οἳ Κυπάρισσον ἔχον" δέχονται διττῶσ, οἱ μὲν ὁμωνύμωσ τῷ φυτῷ οἱ δὲ παρωνύμωσ κώμην ὑπὸ τῇ Λυκωρείᾳ.
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 3 20:10)
πότερα οὖν, ἔφη, ἐν τῇ ξηρᾷ ἂν βαθὺν ὀρύττοισ βόθρον τῷ φυτῷ ἢ ἐν τῇ ὑγρᾷ;
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 19 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION