헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ Νεῖλοσ ἂν θρέψειε τοιοῦτον φυτόν, Κύπριοσ χαρακτήρ τ’ ἐν γυναικείοισ τύποισ εἰκὼσ πέπληκται τεκτόνων πρὸσ ἀρσένων·
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode 6:6)
Οἰνεὺσ δὲ βασιλεύων Καλυδῶνοσ παρὰ Διονύσου φυτὸν ἀμπέλου πρῶτοσ ἔλαβε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 8 1:1)
ἡ δὲ ὑπερβολὴ τοῦ κράτουσ ὅτι καὶ τὸ φυτὸν κατεδείχθη νίκησ εἶναι σύμβολον, ὡσ οὐ μόνον αὐτῇ θεμιτὸν ὂν νικᾶν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ νικῶντασ στεφανοῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 6:19)
σοί τε γὰρ ἄμεινον τῷ παντὶ τοῦ Δηλίου παρὰ τοῖσ βωμοῖσ βλαστάνει τὸ φυτὸν, ἐμοί τ’ ἔξεστιν αὐτὸ φῆσαι σόν γ’ εἶναι φυτὸν, ἀλλ’ οὐχ ἑτέρῳ καθάπερ ἐκεῖνοσ ἀπεικάσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 4:10)
τί γὰρ διαφέρει καθεύδειν ἀνέγερτον ὕπνον ἀπὸ τῆσ πρώτησ ἡμέρασ μέχρι τῆσ τελευταίασ ἐτῶν ἀριθμὸν χιλίων ἢ ὁποσωνοῦν, ἢ ζῆν ὄντα φυτόν;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 46:1)
εἰσὶ δὴ πᾶσαι μὲν αἱ οὐσίαι κατὰ φύσιν τινὲσ ἀρχαί, διὸ καὶ ἑκάστη πολλὰ δύναται τοιαῦτα γεννᾶν, οἱο͂ν ἄνθρωποσ ἀνθρώπουσ καὶ ζῷον ὂν ὅλωσ ζῷα καὶ φυτὸν φυτά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 96:2)
στέρησισ λέγεται ἕνα μὲν τρόπον ἂν μὴ ἔχῃ τι τῶν πεφυκότων ἔχεσθαι, κἂν μὴ αὐτὸ ᾖ πεφυκὸσ ἔχειν, οἱο͂ν φυτὸν ὀμμάτων ἐστερῆσθαι λέγεται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 215:1)
εἰ δὴ πάντα τὰ φυσικὰ ὁμοίωσ τῷ σιμῷ λέγονται, οἱο͂ν ῥὶσ ὀφθαλμὸσ πρόσωπον σὰρξ ὀστοῦν, ὅλωσ ζῷον, φύλλον ῥίζα φλοιόσ, ὅλωσ φυτόν οὐθενὸσ γὰρ ἄνευ κινήσεωσ ὁ λόγοσ αὐτῶν, ἀλλ’ ἀεὶ ἔχει ὕλην, δῆλον πῶσ δεῖ ἐν τοῖσ φυσικοῖσ τὸ τί ἐστι ζητεῖν καὶ ὁρίζεσθαι, καὶ διότι καὶ περὶ ψυχῆσ ἐνίασ θεωρῆσαι τοῦ φυσικοῦ, ὅση μὴ ἄνευ τῆσ ὕλησ ἐστίν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 12:1)
αἱ δὲ γενέσεισ αἱ μὲν φυσικαὶ αὗταί εἰσιν ὧν ἡ γένεσισ ἐκ φύσεώσ ἐστιν, τὸ δ’ ἐξ οὗ γίγνεται, ἣν λέγομεν ὕλην, τὸ δὲ ὑφ’ οὗ τῶν φύσει τι ὄντων, τὸ δὲ τὶ ἄνθρωποσ ἢ φυτὸν ἢ ἄλλο τι τῶν τοιούτων, ἃ δὴ μάλιστα λέγομεν οὐσίασ εἶναι ‐ ἅπαντα δὲ τὰ γιγνόμενα ἢ φύσει ἢ τέχνῃ ἔχει ὕλην·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 84:2)
δυνατὸν γὰρ καὶ εἶναι καὶ μὴ εἶναι ἕκαστον αὐτῶν, τοῦτο δ’ ἐστὶν ἡ ἐν ἑκάστῳ ὕλη ‐ καθόλου δὲ καὶ ἐξ οὗ φύσισ καὶ καθ’ ὃ φύσισ τὸ γὰρ γιγνόμενον ἔχει φύσιν, οἱο͂ν φυτὸν ἢ ζῷον καὶ ὑφ’ οὗ ἡ κατὰ τὸ εἶδοσ λεγομένη φύσισ ἡ ὁμοειδήσ αὕτη δὲ ἐν ἄλλῳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 85:1)
"ἀγνοεῖτε δὲ ὅτι Λεύκολλοσ ὁ Ῥωμαίων στρατηγόσ, ὁ τὸν Μιθριδάτην καὶ Τιγράνην καταγωνισάμενοσ, πρῶτοσ διεκόμισεν εἰσ Ἰταλίαν τὸ φυτὸν τοῦτο ἀπὸ Κερασοῦντοσ Ποντικῆσ πόλεωσ, καὶ οὗτόσ ἐστιν ὁ καὶ τὸν καρπὸν καλέσασ κέρασον ὁμωνύμωσ τῇ πόλει, ὡσ ἱστοροῦσιν οἱ ἡμέτεροι συγγραφεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 35 2:7)
καὶ τί ποτ’ ἄρ’ ὡρίσαντο καί τίνοσ γένουσ εἶναι τὸ φυτόν;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5244)
"μήποτε, φησί, τὴν κυνόσβατον λέγει διὰ τὸ ἀκανθῶδεσ καὶ τραχὺ εἶναι τὸ φυτόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 82 2:3)
"ἐπεὶ ἀπ’ αὐτῶν καὶ ἡ Πελοπόννησοσ Ἀπία ἐκλήθη διὰ τὸ ἐπιδαψιλεύειν ἐν αὐτῇ τὸ φυτόν, φησὶν Ἴστροσ ἐν τοῖσ Ἀργολικοῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 6212)
"τῶν δ’ εἰπόντων ῥόαν ἀλλ’ ἡμεῖσ, εἶπε, σίδαν ὁ δὲ τόποσ τοῦτ’ ἔχει τὸ φυτὸν ἐν αὑτῷ πλεῖστον, ἀφ’ οὗ τὴν ἐξ ἀρχῆσ εἴληφε προσηγορίαν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 6242)

SEARCH

MENU NAVIGATION