헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

αἱ δὲ γενέσεισ αἱ μὲν φυσικαὶ αὗταί εἰσιν ὧν ἡ γένεσισ ἐκ φύσεώσ ἐστιν, τὸ δ’ ἐξ οὗ γίγνεται, ἣν λέγομεν ὕλην, τὸ δὲ ὑφ’ οὗ τῶν φύσει τι ὄντων, τὸ δὲ τὶ ἄνθρωποσ ἢ φυτὸν ἢ ἄλλο τι τῶν τοιούτων, ἃ δὴ μάλιστα λέγομεν οὐσίασ εἶναι ‐ ἅπαντα δὲ τὰ γιγνόμενα ἢ φύσει ἢ τέχνῃ ἔχει ὕλην·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 84:2)
ὁμολογούμεναι μὲν αἱ φυσικαί, οἱο͂ν πῦρ γῆ ὕδωρ ἀὴρ καὶ τἆλλα τὰ ἁπλᾶ σώματα, ἔπειτα τὰ φυτὰ καὶ τὰ μόρια αὐτῶν, καὶ τὰ ζῷα καὶ τὰ μόρια τῶν ζῴων, καὶ τέλοσ ὁ οὐρανὸσ καὶ τὰ μόρια τοῦ οὐρανοῦ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 5:1)
εἰ μὲν οὖν αἱ φυσικαὶ οὐσίαι πρῶται τῶν ὄντων εἰσί, κἂν ἡ φυσικὴ πρώτη τῶν ἐπιστημῶν εἰή·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 112:1)
ἐπεὶ δ’ ἦσαν τρεῖσ οὐσίαι, δύο μὲν αἱ φυσικαὶ μία δ’ ἡ ἀκίνητοσ, περὶ ταύτησ λεκτέον ὅτι ἀνάγκη εἶναι ἀί̈διόν τινα οὐσίαν ἀκίνητον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 54:1)
καὶ γὰρ παισὶ καὶ θηρίοισ αἱ φυσικαὶ ὑπάρχουσιν ἕξεισ, ἀλλ’ ἄνευ νοῦ βλαβεραὶ φαίνονται οὖσαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 103:3)
ὥσπερ γὰρ εἴρηται κατ’ ἀρχάσ, αἳ μὲν ἀνθρώπιναί εἰσι καὶ φυσικαὶ καὶ τῷ γένει καὶ τῷ μεγέθει, αἳ δὲ θηριώδεισ, αἳ δὲ διὰ πηρώσεισ καὶ νοσήματα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 82:2)
"Ἀναλογιστέον δὲ ὡσ τῶν ἐπιθυμιῶν αἱ μέν εἰσι φυσικαί, αἱ δὲ κεναί.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 127:5)
καὶ τῶν φυσικῶν αἱ μὲν ἀναγκαῖαι, αἱ δὲ φυσικαὶ μόνον·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 127:6)
] Τῶν ἐπιθυμιῶν αἱ μέν εἰσι φυσικαὶ <καὶ ἀναγκαῖαι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 149:2)
αἱ δὲ φυσικαὶ> καὶ οὐκ ἀναγκαῖαι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 149:3)
αἱ δὲ οὔτε φυσικαὶ οὔτ’ ἀναγκαῖαι ἀλλὰ παρὰ κενὴν δόξαν γινόμεναι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 149:4)
ὡσ ἡ κατάλληλοσ πόα τῷ προβάτῳ φανεῖσα προθυμίαν αὐτῷ κινεῖ πρὸσ τὸ φαγεῖν, ἂν δὲ λίθον ἢ ἄρτον παραθῇσ, οὐ κινηθήσεται, οὕτωσ εἰσί τινεσ ἡμῖν φυσικαὶ προθυμίαι καὶ πρὸσ τὸ λέγειν, ὅταν ὁ ἀκουσόμενοσ φανῇ τισ, ὅταν αὐτὸσ ἐρεθίσῃ.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρόσ τινα τῶν οὐκ ἠξιωμένων ὑπ’[ερ] αὐτοῦ. 16:1)
ἔστι δέ που καὶ μὴ χρώμενον ἔχειν ἱκανῶσ ἀπαλλαγέντα, φυσικαὶ μὲν οὐκ ἀναγκαῖαι δ’ ἐκλήθησαν.
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 6 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION