헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

λάμπετο δὲ φλὸξ τηλόσε φῦσαν ἱεῖσα πυρὸσ μέγα δαιομένοιο.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 12:13)
φῦσάν τε γὰρ ἐμποιέει καὶ ἐρυγὰσ κακώδεασ, ἰχθυώδεασ · διαπέμπει δὲ καὶ κάτω φύσασ ψοφώδεασ, συντρέπει δὲ καὶ τὴν γνώμην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.33)
ἔπειτα φυσᾶν δυστυχὴσ οὐκ ἠδύνω;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 59 2:4)
"ὡσ οὐ στρατηγὸσ πᾶσ καλεῖθ’ ὃσ ἂν λάβῃ δύναμιν, ὁ μέντοι δυνάμενοσ κἀν πράγμασιν ἀναστραφῆναι καὶ διαβλέψαι τί που στρατηγόσ ἐστιν, ἡγεμὼν δὲ θάτερον, οὕτωσ ἐφ’ ἡμῖν σκευάσαι μὲν ἢ τεμεῖν ἡδύσμαθ’ ἑψῆσαί τε καὶ φυσᾶν τὸ πῦρ ὁ τυχὼν δύναιτ’ ἄν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 68 1:32)
καὶ προεφέρετο τὸ τοῦ Καφισίου, ὃσ ἐπιβαλομένου τινὸσ τῶν μαθητῶν μεγάλα φυσᾶν, πατάξασ εἶπεν ὡσ οὐκ ἐν τῷ μεγάλῳ τὸ εὖ κείμενον εἰή, ἀλλ’ ἐν τῷ εὖ τὸ μέγα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 21:4)
ὅσα δὲ φῦσάν τε καὶ ἀνειλήματα ἀπεργάζεται ἐν τῷ σώματι, προσήκει ἐν μὲν τοῖσι κοίλοισι καὶ εὐρυχώροισι, οἱο͂ν κοιλίῃ τε καὶ θώρηκι, ψόφον τε καὶ πάταγον ἐμποιεῖν.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xxii.17)
Καὶ ὁκόσα μὲν κρεηφαγίη πολλὴ παρὰ τὸ ἔθοσ βρωθεῖσα ποιέει, ἢ σκόροδα, ἢ σίλφιον ἢ ὀπὸσ ἢ καυλὸσ, ἢ ἄλλα ὁκόσα τοιουτότροπα μεγάλασ δυνάμιασ ἔχοντα ἰδίασ, ἧσσον ἄν τισ θαυμάσειεν, εἰ τὰ τοιαῦτα πόνουσ ἐμποιέει τῇσι κοιλίῃσι μᾶλλον τῶν ἄλλων‧ ἀλλ’ εἰ καταμάθοισ ὁκόσον μᾶζα ὄχλον καὶ ὄγκον καὶ φῦσαν καὶ στρόφον τῇ κοιλίῃ παρέχει παρὰ τὸ ἔθοσ βρωθεῖσα τῷ μὴ μαζοφαγέειν εἰθισμένῳ, ἢ ὁκοῖον ἄρτοσ βάροσ καὶ τάσιν κοιλίησ τῷ μαζοφαγέειν εἰθισμένῳ‧ ἢ αὐτόσ τε ὁ ἄρτοσ θερμὸσ βρωθεὶσ οἱήν δίψαν παρέχει, καὶ ἐξαπιναίην πληθώρην διὰ τὸ ξηραντικόν τε καὶ βραδύπορον‧ καὶ οἱ ἄγαν καθαροί τε καὶ ξυγκομιστοὶ παρὰ τὸ ἔθοσ βρωθέντεσ οἱᾶ διαφέροντα ἀλλήλων ποιεῦσι‧ καὶ μᾶζά τε ξηρὴ παρὰ τὸ ἔθοσ, ἢ ὑγρὴ, ἢ γλίσχρη‧ καὶ τὰ ἄλφιτα οἱο͂́ν τι ποιέει τὰ ποταίνια τοῖσι μὴ εἰωθόσι, καὶ τὰ ἑτεροῖα τοῖσι τὰ ποταίνια εἰωθόσι‧ καὶ οἰνοποσίη καὶ ὑδροποσίη παρὰ τὸ ἔθοσ ἐσ θάτερα μεταβληθέντα ἐξαπίνησ, καὶ ὑδαρήσ τε οἶνοσ καὶ ἄκρητοσ παρὰ τὸ ενοσ ἐξαπίνησ ποθείσ‧ ὁ μὲν γὰρ πλάδον τε ἐν τῇ ἄνω κοιλίῃ ἐμποιήσει καὶ φῦσαν ἐν τῇ κάτω‧ ὁ δὲ παλμόν τε φλεβῶν καὶ καρηβαρίην καὶ δίψαν‧ καὶ λευκοσ τε καὶμέλασ οἶνοσ παρὰ τὸ ἔθοσ μεταβάλλοντι, εἰ καὶ ἄμφω οἰνώδεεσ εἰε͂ν, ὅμωσ πολλὰ ἂν ἑτεροιώσειαν κατὰ τὸ σῶμα, ὡσ δὴ γλυκύν τε καὶ οἰνώδεα οἶνον ἧσσον ἄν τισ φαίη θαυμαστὸν εἶναι μὴ τωὐτὸ δύνασθαι ἐξαπίνησ μεταβληθέντα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 10.2)
Ἔστι δὲ καὶ φυσέων καταῤῬηκτικὸν, καὶ ἐσ οὔρησιν προτρεπτικόν‧ ἐντέρου μέντοι τῷ κάτω μέρει πλαδαρώτερον, καὶ ξύσματα ἐμποιέει‧ ἔστι δ’ ὅτε καὶ φλαῦρον τοῦτο ἐν τῇσιν ὀξείῃσι νούσοισι γίγνεται, μάλιστα μὲν ὅτι φῦσαν κωλύει περαιοῦσθαι, ἀλλὰ παλινδρομέειν ποιέει‧ ἔτι δὲ καὶ ἄλλωσ γυιοῖ καὶ τὰ ἀκρωτήρια ψύχει‧ ταύτην καὶ οἶδα μούνην δι’ ὀξυμέλιτοσ γιγνομένην βλάβην, ἥτισ καὶ ἀξίη γραφῆσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 16.6)
Βρώματα δὲ μάλιστα ἐπισημαίνει‧ σκόροδον φῦσαν καὶ θέρμην περὶ τὸν θώρηκα, καὶ κεφαλῆσ βάροσ, καὶ ἄσην, καὶ εἴ τι ἄλλο ἄλγημα εἰή μεμαθηκὸσ πρόσθεν, παροξύνειεν ἄν‧ οὐρητικὸν δὲ, καὶ τοῦτο ἔχει ἀγαθόν‧ ἄριστον δὲ αὐτοῦ φαγέειν μέλλοντι ἐσ πόσιν ἰέναι, ἢ μεθύοντι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 18.7)
Τυρὸσ δὲ φῦσαν καὶ στεγνότητα καὶ σιτίων ἔξαψιν ποιέει, τό τ’ὠμὸν καὶ ἄπεπτον‧ κάκιστον δὲ ἐν ποτῷ φαγέειν πεπληρωμένοισιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 18.8)
Ἐρέβινθοσ μὲν φῦσαν, ὠμὸσ καὶ πεφρυγμένοσ, καὶ πόνον ἐμποιέει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 18.11)
Ἐπειρήθην δὲ δή ποτε, ὕπτιον τὸν ἄνθρωπον κατατείνασ, ἀσκὸν ἀφύσητον ὑποθεῖναι ὑπὸ τὸ ὕβωμα, κἄπειτα αὐλῷ ἐκ χαλκείου ἐσ τὸν ἀσκὸν τὸν ὑποκείμενον ἐνιέναι φῦσαν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 47.19)
Ἐπίστασθαι μὲν οὖν χρὴ, ὡσ χρηστέον ἀσκῷ, εἰ δέοι χρέεσθαι, διαγινώσκειν δὲ χρὴ, ὅτι ἕτερα πολλὰ ἀσκοῦ κρέσσω ἐστίν‧ χρὴ δὲ τὸν μὲν ἀσκὸν κατατιθέναι ἐσ τοὺσ μηροὺσ ἀφύσητον ἐόντα, ὡσ ἂν δύναιτο, ἀνωτάτω πρὸσ τὸν περίνεον ἀνάγοντα‧ ἀπὸ δὲ τῶν ἐπιγουνίδων ἀρξάμενον, ταινίῃ πρὸσ ἀλλήλουσ τοὺσ μηροὺσ καταδῆσαι ἄχρι τοῦ ἡμίσεοσ τῶν μηρῶν‧ ἔπειτα ἐσ ἕνα τῶν ποδῶν, τὸν λελυμένον, ἐνθέντα αὐλὸν ἐκ χαλκείου, φῦσαν ἐσαναγκάζειν ἐσ τὸν ἀσκόν‧ τὸν δὲ ἄνθρωπον πλάγιον κατακέεσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 77.2)
Φῦσαν δὲ ἄνευ ψόφου καὶ περδήσιοσ διεξιέναι ἄριστον‧ κρέσσον δὲ καὶ ξὺν ψόφῳ διελθεῖν ἢ αὐτοῦ ἀνειλέεσθαι‧ καὶ οὕτω διελθοῦσα σημαίνει ἢ πονέειν τι τὸν ἄνθρωπον, ἢ παραφρονέειν, ἢν μὴ ἑκὼν ὁ ἄνθρωποσ οὕτω τὴν ἄφεσιν τῆσ φύσησ ποιήσηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 11.12)
οἱ δὲ καὶ φυσᾶν διὰ κόχλου τετρυπημένησ φασὶν αὐτούσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 2 10:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION