헬라어 문장 내 검색 Language

ὅ τε τῆσ περίρρουσ Ὠκεανὸσ ἐκ Διὸσ ὥσπερ ἐξ ἀρχῆσ ἐγένετο, οὕτω καὶ μένει τοὺσ ἑαυτοῦ φυλάττων ὁρ́ουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 7:2)
ὃ δέ γε ἔτι μεῖζον καὶ τελεώτερον, οἵ τε γὰρ βασιλεῖσ αὐτοὶ φανοῦνται διαφερόντωσ τῶν ἄλλων τὴν κοινότητα ἀγαπήσαντεσ, καὶ μάλιστα δή που πρὸσ τοὺσ πολλοὺσ ἐξ ἴσου ταῖσ γνώμαισ καταστάντεσ, ὅ τε δῆμοσ, εἴ τινα εὑρ́οι που τῶν πολλῶν ὑπερέχοντα, ἐθελοντὴσ ἑαυτοῦ προϊστάμενοσ καὶ χρώμενοσ οἱο͂ν ἄρχοντι διηνεκεῖ, τὸ δ’ αὐτὸ τοῦτο καὶ τοῖσ ὀλίγοισ φυλάττων, εἰ τῶν ἄλλων ἀμείνουσ ὄντασ αἴσθοιτο, ἐφαμίλλουσ δὲ ἐν σφίσιν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 103:11)
ὅ τε δῆμοσ ὁ τῶν Ἀθηναίων τὴν εἰωθυῖαν ἑαυτῷ καὶ πάτριον τάξιν φυλάττων ἀπέστειλεν ἡμᾶσ δεῦρο, εἰ μὲν ἀγνοεῖτε, ἐν ὅτοισ εἰήτε διδάξοντασ, εἰ δ’ ἐπίστασθε, ὑφεξομένουσ τὴν βοήθειαν καὶ νὴ Δία δείξοντασ ὁμοῦ τοῖσ λόγοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 1:3)
καὶ μετὰ ταύτησ ἥλιόσ τε πορεύεται τὴν αὑτοῦ χώραν φυλάττων δι’ αἰῶνοσ καὶ σελήνησ φάσματα καὶ ἀστέρων φορὰ χωρεῖ καὶ ὡρῶν περίοδοι καὶ τάξεισ ἑκάστων πρὸσ ἄλληλα καὶ ἀποστάσεισ τε αἱ καθήκουσαι καὶ πάλιν ἁρμονίαι φυλάττονται, νικώσησ τῆσ ὁμολογίασ, διαφορᾶσ δὲ οὐδεμιᾶσ ἐνούσησ οὐδὲ ἐγγιγνομένησ, ἀλλὰ τῷ θεσμῷ πάντων συγκεχωρηκότων καὶ μιᾷ γνώμῃ περὶ παντὸσ τοῦ προσήκοντοσ χρωμένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 21:5)
καὶ οὐ τοσοῦτόν γ’ ἔστι μόνον εἰπεῖν περὶ αὐτῶν, ἀλλ’ ὅτι καὶ Λακεδαιμόνιοι δοκοῦσί μοι ταῦτα γνόντεσ ἐξ ἀρχῆσ ὥσπερ ἀφοσιούμενοι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ἀποστεῖλαι τοσούτουσ ὁπόσων ἠδύναντο ἐνεγκεῖν στερηθέντεσ, ὡσ τοῦ γε ἀποτυχεῖν ὑπάρχοντοσ ‐ οὕτω δὴ τούτων κεχωρηκότων καὶ τῶν ἐν ταῖσ ναυσὶ κατὰ κράτοσ ἤδη φευγόντων εἰσ τὸ εἴσω τῆσ Ἑλλάδοσ, καὶ τὴν Πελοπόννησον σχεδὸν Ἑλλάδα ποιουμένων, τὰ δ’ ἄλλα παρεικότων, ἔσχατοσ μὲν ἀνεχώρει μετὰ ἐσχάτων Ἀθηναίων, οὐ τὴν αὐτὴν τάξιν φυλάττων ἥνπερ ὅτε ἐκπλεῖν ἔδει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 75:4)
καὶ τῶν μὲν πλουσίων ὅσον καλῶσ εἶχεν ἀφεῖλε, τῷ δήμῳ δ’ οὐκ ἔδωκεν ὅσον ἐβούλετο, ἔστη δ’ ἐν μεθορίῳ πάντων ἀνδρειότατα καὶ δικαιότατα, ὥσπερ τινὰσ ὡσ ἀληθῶσ ἐκ γεωμετρίασ περιγραπτοὺσ φυλάττων ὁρ́ουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 163:4)
καὶ οὔπω ταῦτ’ ἐστὶ τὰ κάλλιστα, ἀλλ’ ὅτι καὶ τὴν σοφιστικὴν τῆσ ῥητορικῆσ ἀμείνονα λέγει, ὥσπερ τὴν γυμναστικὴν τῆσ ἰατρικῆσ καὶ τὴν νομοθετικὴν τῆσ δικαιοσύνησ, φυλάττων μὲν οἶμαι τὸν αὐτὸν ἐφ’ ἅπασι λόγον, τὸ δ’ αὐτὸ πταίων περὶ ἅπαντα, ὥσπερ οἱ τὸ πρῶτον σφαλέντεσ ἐν τοῖσ διαγράμμασι, χρῶμαι δ’ αὐτοῦ Πλάτωνοσ τῷ παραδείγματι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:3)
εἰ δέ τισ ἀντειπεῖν ἔχει τούτοισ, φυλάττων ἐμοὶ τὴν ἴσην εὐφημίαν ὅσηνπερ ἐγὼ Πλάτωνι, τοῦτον ἐγὼ καὶ νῦν καὶ ὕστερον φίλον, οὐκ ἐχθρὸν κρίνω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 200:2)
ὁ γοῦν ἐμὸσ ἀνὴρ πέντε μῆνασ ὦ τάλαν ἄπεστιν ἐπὶ Θρᾴκησ φυλάττων Εὐκράτη.
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 3:16)
ἱδρυσόμεθ’ οὖν αὐτίκα μάλ’, ἀλλὰ περίμενε τὸν Πλοῦτον, οὗπερ πρότερον ἦν ἱδρυμένοσ τὸν ὀπισθόδομον ἀεὶ φυλάττων τῆσ θεοῦ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode17)
ὥσ γ’ ἐμοὶ φαίνεται, ἀλλ’ ὁρῶν ὅτι τὰσ αἰτίασ καὶ τὰσ διαβολάσ, αἷσ ἐκ τοῦ πρότεροσ λέγειν ὁ διώκων ἰσχύει, οὐκ ἔνι τῷ φεύγοντι παρελθεῖν, εἰ μὴ τῶν δικαζόντων ἕκαστοσ ὑμῶν τὴν πρὸσ τοὺσ θεοὺσ εὐσέβειαν φυλάττων καὶ τὰ τοῦ λέγοντοσ ὑστέρου δίκαια εὐνοϊκῶσ προσδέξεται, καὶ παρασχὼν αὑτὸν ἴσον καὶ κοινὸν ἀμφοτέροισ ἀκροατὴν οὕτω τὴν διάγνωσιν ποιήσεται περὶ ἁπάντων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 10:1)
ἐξ ὧν καὶ σαφέστατ’ ἄν τισ ἴδοι ὅτι ὁ μάλιστα φυλάττων τὴν αὑτοῦ πατρίδα καὶ πλεῖστ’ ἀντιλέγων τούτοισ, οὗτοσ ὑμῖν, Αἰσχίνη, τοῖσ προδιδοῦσι καὶ μισθαρνοῦσιν τὸ ἔχειν ἐφ’ ὅτῳ δωροδοκήσετε περιποιεῖ, καὶ διὰ τοὺσ πολλοὺσ τουτωνὶ καὶ τοὺσ ἀνθισταμένουσ τοῖσ ὑμετέροισ βουλήμασιν ὑμεῖσ ἐστὲ σῷοι καὶ ἔμμισθοι, ἐπεὶ διά γ’ ὑμᾶσ αὐτοὺσ πάλαι ἂν ἀπωλώλειτε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 68:1)
ἀλλ’ ὅτι γ’ οὐχὶ δι’ ἔνδειαν οὐκ ἐπέδωκασ, ἐκ τούτων δῆλον, ἀλλὰ φυλάττων τὸ μηδὲν ἐναντίον γενέσθαι παρὰ σοῦ τούτοισ οἷσ ἅπαντα πολιτεύει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 438:2)
καὶ τὴν ἀπαραίτητον καὶ σεμνὴν Δίκην, ἣν ὁ τὰσ ἁγιωτάτασ ἡμῖν τελετὰσ καταδείξασ Ὀρφεὺσ παρὰ τὸν τοῦ Διὸσ θρόνον φησὶ καθημένην πάντα τὰ τῶν ἀνθρώπων ἐφορᾶν, εἰσ αὑτὸν ἕκαστον νομίσαντα βλέπειν οὕτω ψηφίζεσθαι, φυλαττόμενον καὶ προορώμενον μὴ καταισχῦναι ταύτην, ἧσ ἐπώνυμόσ ἐστιν ὑμῶν ἕκαστοσ ὁ ἀεὶ δικάζειν λαχών, πάντα τὰ ἐν τῇ πόλει καλὰ καὶ δίκαια καὶ συμφέροντα φυλάττων καὶ ταύτην τὴν ἡμέραν παρακαταθήκην ἔνορκον εἰληφὼσ παρὰ τῶν νόμων καὶ τῆσ πολιτείασ καὶ τῆσ πατρίδοσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 13:1)
ὧν, τὸ πρέπον φυλάττων ἐγὼ τῷδε τῷ καιρῷ, τὸ σαφὲσ εἰπεῖν ὑπερβαίνω.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 39:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION