헬라어 문장 내 검색 Language

ὦ βδελυρὲ κἀναίσχυντε καὶ τολμηρὲ σὺ καὶ μιαρὲ καὶ παμμίαρε καὶ μιαρώτατε, ὃσ τὸν κύν’ ἡμῶν ἐξελάσασ τὸν Κέρβερον ἀπῇξασ ἄγχων κἀποδρὰσ ᾤχου λαβών, ὃν ἐγὼ ’φύλαττον.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene8)
εἶναι δὲ τὸν μὲν τόπον τοῦτον, ὃν κόσμον ὀνομάζομεν, δεσμωτήριον ὑπὸ τῶν θεῶν κατεσκευασμένον χαλεπόν τε καὶ δυσάερον, οὐδέποτε τὴν αὐτὴν κρᾶσίν τε καὶ στάσιν τοῦ ἀέροσ φυλάττον, ἀλλὰ ποτὲ μὲν ψυχρόν τε καὶ παγερόν, ἀνέμου τε καὶ πηλοῦ καὶ χιόνοσ καὶ ὕδατοσ ἐμπεπλησμένον, ποτὲ δὲ αὖ θερμόν τε καὶ πνιγηρόν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 18:1)
ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἀπόροισ ἐπικουρία τισ ἔσται πολιτική, καὶ τοῖσ συμβάλλουσι τὰ χρέα βοήθεια μετρία τοῖσ γοῦν ἀδικουμένοισ, καὶ τὸ κράτιστον τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἀγαθῶν καὶ πάσασ φυλάττον ἐν ὁμονοίᾳ τὰσ πόλεισ, πίστισ ἐπὶ συναλλαγαῖσ, οὐχ ἅπασα καὶ διὰ παντὸσ ἐκ μόνησ ἀναιρεθήσεται τῆσ Ῥωμαίων πόλεωσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 28 3:3)
αἳ δὲ ἐν ἑτέρᾳ τε καὶ ἑτέρᾳ χωρὶσ ἑκάτερον ἐφ’ ἑαυτοῦ τὴν οἰκείαν φυλάττον φύσιν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1127)
αὗται μὲν οὖν αἱ δύο κινήσεισ ἁπλαῖ καὶ πρῶται, σύνθετοι δ’ ἐξ αὐτῶν αὔξησίσ τε καὶ φθίσισ, ὅταν ἐξ ἐλάττονόσ τι μεῖζον ἢ ἐκ μείζονοσ ἔλαττον γένηται φυλάττον τὸ οἰκεῖον εἶδοσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 212)
μόνησ οὖν τῆσ φύσεωσ τὸ πάντη διιστάναι συνεχὲσ ἑαυτῷ μένον ἔτι καὶ τὴν ἀρχαίαν ἅπασαν ἰδέαν φυλάττον τὸ σῶμα.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 720)
νύκτωρ γὰρ ἐλθὼν ἐπὶ τοὺσ θεμελίουσ τοῦ νεὼ τοὺσ ἄρτι ὀρυττομένουσ ‐ συνειστήκει δὲ ἐν αὐτοῖσ ὕδωρ ἢ αὐτόθεν ποθὲν συλλειβόμενον ἢ ἐξ οὐρανοῦ πεσὸν ‐ ἐνταῦθα κατατίθεται χήνειον ᾠὸν προκεκενωμένον, ἔνδον φυλάττον ἑρπετόν τι ἀρτιγέννητον, καὶ βυθίσασ τοῦτο ἐν μυχῷ τοῦ πηλοῦ ὀπίσω αὖθισ ἀπηλλάττετο.
(루키아노스, Alexander, (no name) 13:2)
δημοκρατίασ γε μήν, ἐάντ’ οὖν βιαίωσ ἐάντε ἑκουσίωσ τῶν τὰσ οὐσίασ ἐχόντων τὸ πλῆθοσ ἄρχῃ, καὶ ἐάντε τοὺσ νόμουσ ἀκριβῶσ φυλάττον ἐάντε μή, πάντωσ τοὔνομα οὐδεὶσ αὐτῆσ εἰώθε μεταλλάττειν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 209:5)
διήκουσι δ’ οἱ Πίκεντεσ μέχρι τοῦ Σιλάριδοσ ποταμοῦ τοῦ ὁρίζοντοσ ἀπὸ ταύτησ τῆσ χώρασ τὴν ἀρχαίαν Ἰταλίαν, ἐφ’ οὗ τοῦτ’ ἴδιον ἱστοροῦσιν περὶ τοῦ ὕδατοσ ὄντοσ ποτίμου, τὸ καθιέμενον εἰσ αὐτὸ φυτὸν ἀπολιθοῦσθαι φυλάττον τὴν χρόαν καὶ τὴν μορφήν.
(스트라본, 지리학, book 5, chapter 4 26:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION