헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

σάλπαι τ’ ἰσομήκεεσ ἰχθῦσ, ἅσ τε βόασ πορκῆεσ ἁλίζωοι καλέουσιν, οὕνεκα γαστέρι φῦκοσ ἀεὶ ἀλέουσιν ὀδοῦσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 118 2:1)
ἄμυδισ δέ τε κῦμα κελαινὸν κορθύεται, πολλὸν δὲ παρὲξ ἅλα φῦκοσ ἔχευεν·
(호메로스, 일리아스, Book 9 2:4)
μυρία γάρ ἐστι τὰ ἀντιμαρτυροῦντα τῷ σχήματι, βάδισμα καὶ βλέμμα καὶ φωνὴ καὶ τράχηλοσ ἐπικεκλασμένοσ καὶ ψιμύθιον καὶ μαστίχη καὶ φῦκοσ, οἷσ ὑμεῖσ κοσμεῖσθε, καὶ ὅλωσ κατὰ τὴν παροιμίαν, θᾶττον ἂν πέντε ἐλέφαντασ ὑπὸ μάλησ κρύψειασ ἢ ἕνα κίναιδον.
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 23:9)
τοῦτο τοίνυν πρῶτον ἡλίκον, σκυθρωπῷ καὶ γέροντι ἀνδρὶ καὶ πολιῷ τὸ γένειον ‐ οἶσθα δὲ ὡσ βαθὺν πώγωνα καὶ σεμνὸν ὁ Θεσμόπολισ εἶχεν ‐ παρακαθίζεσθαι φῦκοσ ἐντετριμμένον καὶ ὑπογεγραμμένον τοὺσ ὀφθαλμοὺσ καὶ διασεσαλευμένον τὸ βλέμμα καὶ τὸν τράχηλον ἐπικεκλασμένον, οὐ χελιδόνα μὰ Δί’, ἀλλὰ γῦπά τινα περιτετιλμένον τὰ πτερά·
(루키아노스, De mercede, (no name) 33:5)
ὑπεφαίνετο δέ τι καὶ ψιμύθιον καὶ φῦκοσ, καὶ τὰ ῥήματα πάνυ ἑταιρικά, καὶ ἐπαινουμένη ὑπὸ τῶν ἐραστῶν εἰσ κάλλοσ ἔχαιρε, καὶ εἰ δοίη τισ προχείρωσ ἐδέχετο, καὶ τοὺσ πλουσιωτέρουσ ἂν παρακαθισαμένη πλησίον τοὺσ πένητασ τῶν ἐραστῶν οὐδὲ προσέβλεπεν.
(루키아노스, Piscator, (no name) 12:4)
τὴν μὲν γὰρ θάλασσαν, ὅταν ἐκταραχθεῖσα τοῖσ πνεύμασι τὰ βρύα καὶ τὸ φῦκοσ ἀναβάλλῃ, καθαίρεσθαι λέγουσιν ἃ δ’ ὁ θυμὸσ ἐκβράσσει τῆσ ψυχῆσ περιτρεπομένησ ἀκόλαστα καὶ πικρὰ καὶ σπερμολόγα ῥήματα, τοὺσ λέγοντασ πρώτουσ καταρρυπαίνει καὶ καταπίμπλησιν ἀδοξίασ, ὡσ ἀεὶ μὲν ἔχοντασ ἐν αὑτοῖσ ταῦτα καὶ πλήρεισ ὄντασ, ὑπὸ δὲ τῆσ ὀργῆσ ἀνακαλυπτομένουσ.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 6 4:2)
τὴν μὲν γὰρ θάλασσαν, ὅταν ἐκταραχθεῖσα τοῖσ πνεύμασι τὰ βρύα καὶ τὸ φῦκοσ ἀναβάλλῃ, καθαίρεσθαι λέγουσιν·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 6 13:2)
τῷ δὲ κλύδωνι καὶ κῦμα ἐπιτρέχει, [ὃ] κἂν γαληνότατον ᾖ ἐπιφερόμενον ἔχει τινὰ βίαν πλείω καὶ ἀπορρίπτει πᾶν τὸ ἀλλότριον εἰσ τὴν γῆν "πολλὸν δὲ παρὲξ ἅλα φῦκοσ ἔχευε.
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 3 16:5)
ἀπφῦσ μὰν τῆνοσ τὰ πρόαν λέγομεσ δὲ πρόαν θην πάντα νίτρον καὶ φῦκοσ ἀπὸ σκανᾶσ ἀγοράσδων ἦνθε φέρων ἅλασ ἄμμιν, ἀνὴρ τρισκαιδεκάπηχυσ.
(테오크리토스, Idylls, Συρακούσιαι ἢ Αδωνιάζουσαι21)
πρὶν μὲν ἁλικλύστου πέτρασ ἐνὶ βένθεσιν ἥμαν εὐαλδὲσ πόντου φῦκοσ ἐπεννυμένα·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 3251)
ἱμερόεισ Ἀλφειέ, Διὸσ στεφανηφόρον ὕδωρ, ὃσ διὰ Πισαίων πεδίων κεκονιμένοσ ἑρ́πεισ, ἡσύχιοσ τὸ πρῶτον, ἐπὴν δ’ ἐσ πόντον ἵκηαι, ὀξὺσ ἀμετρήτοιο πεσὼν ὑπὸ κῦμα θαλάσσησ, νυμφίοσ αὐτοκέλευθοσ ἑῶν ὀχετηγὸσ ἐρώτων, ἐσ Σικελὴν Ἀρέθουσαν ἐπείγεαι ὑγρὸσ ἀκοίτησ, ἡ δέ σε κεκμηῶτα καὶ ἀσθμαίνοντα λαβοῦσα, φῦκοσ ἀποσμήξασα καὶ ἄνθεα πικρὰ θαλάσσησ, χείλεα μὲν στομάτεσσι συνήρμοσεν·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 3621)
ἔστιν ἑταίρειοσ μὲν ἐμοὶ στόλοσ, εἰσὶ δὲ λεπτὰ κάρπασα, καὶ λεπτὸν φῦκοσ ὑπὲρ σανίδων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 415 1:1)
ἠγόρασασ πλοκάμουσ, φῦκοσ, μέλι, κηρόν, ὀδόντασ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 3101)
οὔποτε φῦκοσ καὶ ψίμυθοσ τεύξει τὴν Ἑκάβην Ἑλένην.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 408 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION