헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εὖ γὰρ φρονοῦντοσ ὄμμα σοῦ κατηγορεῖ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode13)
καί μοι δοκοῦσιν ἀγνοεῖν οἱ ζωγράφοι τὸν Ἔρωτα, συντομώτατον δ’ εἰπεῖν, ὅσοι τοῦ δαίμονοσ τούτου ποιοῦσιν εἰκόνασ, ἐστὶν γὰρ οὔτε θῆλυσ οὔτ’ ἄρσην, πάλιν οὔτε θεὸσ οὔτ’ ἄνθρωποσ, οὔτ’ ἀβέλτεροσ οὔτ’ αὖθισ ἔμφρων, ἀλλὰ συνενηνεγμένοσ πανταχόθεν, ἑνὶ τύπῳ τε πόλλ’ εἴδη φέρων, ἡ τόλμα μὲν γὰρ ἀνδρόσ, ἀνδρόσ δειλία γυναικόσ, ἡ δ’ ἄνοια μανίασ, ὁ δὲ λόγοσ φρονοῦντοσ, ἡ σφοδρότησ δὲ θηρόσ, ὁ δὲ πόνοσ ἀδάμαντοσ, ἡ φιλοτιμία δὲ δαίμονοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 13 1:1)
σκοπεῖτε δή, εἰ δοκοῦσιν ὑμῖν εὖ φρονοῦντοσ ἀνδρὸσ εἶναι αἱ διαθῆκαι, ἅσ φασι διαθέσθαι οὗτοι τὸν πατέρα.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Β 28:3)
φυλάξασ δὲ νύκτα καὶ ταύτην σκοταίαν ἧκεν εἰσ Ἄντιον, τὴν ἐπιφανεστάτην τῶν ἐν Οὐολούσκοισ πόλεων, ἡνίκα περὶ δεῖπνον ἦσαν οἱ κατὰ τὴν πόλιν, καὶ παρελθὼν εἰσ οἰκίαν ἀνδρὸσ δυνατοῦ, δι’ εὐγένειάν τε καὶ πλοῦτον καὶ τὰσ ἐν τοῖσ πολέμοισ πράξεισ μέγα ἐφ’ ἑαυτῷ φρονοῦντοσ καὶ τὸ ἔθνοσ ὅλον ἄγοντοσ ὡσ τὰ πολλά, ᾧ Τύλλοσ Ἄττιοσ ὄνομα ἦν, ἱκέτησ τοῦ ἀνδρὸσ γίνεται καθεζόμενοσ ἐπὶ τῆσ ἑστίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 1 7:1)
μὴ τοσαύτη μανία κατάσχοι Φαβρίκιον, ὥστε τὴν περιβόητον καταλιπόντα Ῥώμην τὸν ἐν Ἠπείρῳ προελέσθαι βίον, καὶ ἐξὸν ἡγεμόνοσ ἡγεῖσθαι πόλεωσ ὑφ’ ἑνὸσ ἀνδρὸσ ἄρχεσθαι μηθὲν ἴσον τοῖσ ἄλλοισ φρονοῦντοσ καὶ τὰ πρὸσ ἡδονὴν ἀκούειν παρὰ πάντων ἐθισθέντοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 18 9:1)
φείσασθαι δὲ τοῦ δήμου Ῥωμαίοισ φίλα φρονοῦντοσ ἀεί, καὶ τοὺσ αἰτίουσ τιμωρήσασθαι τῆσ ἀποστάσεωσ, ὑφ’ ὧν αὐτοὶ φρουρηθῆναι μέχρι νῦν ἐπὶ δεξιὰσ ἐπειγόμενοι πάλαι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 542:1)
Μόνη δὲ Γίσχαλα πολίχνη τῆσ Γαλιλαίασ ἀχείρωτοσ κατελείπετο, τοῦ μὲν πλήθουσ εἰρηνικὰ φρονοῦντοσ, καὶ γὰρ ἦσαν τὸ πλέον γεωργοὶ καὶ ταῖσ ἀπὸ τῶν καρπῶν ἐλπίσιν ἀεὶ προσανέχοντεσ, παρεισεφθαρμένου δ’ αὐτοῖσ οὐκ ὀλίγου λῃστρικοῦ τάγματοσ, ᾧ τινεσ καὶ τοῦ πολιτικοῦ συνενόσουν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 97:1)
Ἀγαθοκλέουσ δὲ τοῦ Περιπατητικοῦ μέγα φρονοῦντοσ ὅτι μόνοσ αὐτόσ ἐστιν καὶ πρῶτοσ τῶν διαλεκτικῶν, ἔφη, Καὶ μήν, ὦ Ἀγαθόκλεισ, εἰ μὲν πρῶτοσ, οὐ μόνοσ, εἰ δὲ μόνοσ, οὐ πρῶτοσ.
(루키아노스, (no name) 29:1)
ἑνὸσ γὰρ τῶν τῷ σιδηρῷ ὑποδήματι κτυπούντων τὴν ἐσθῆτα κατέρρηξεν, ἑνὸσ δὲ τῶν ὑπαυλούντων τὸν αὐλὸν ἁρπάσασ τοῦ Ὀδυσσέωσ πλησίον ἑστῶτοσ καὶ ἐπὶ τῇ νίκῃ μέγα φρονοῦντοσ διεῖλε τὴν κεφαλὴν κατενεγκών, καὶ εἴ γε μὴ ὁ πῖλοσ ἀντέσχεν καὶ τὸ πολὺ τῆσ πληγῆσ ἀπεδέξατο, ἀπωλώλει ἂν ὁ κακοδαίμων Ὀδυσσεύσ, ὀρχηστῇ παραπαίοντι περιπεσών.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 83:4)
καὶ ἑώσ γ’ ἄν που ὀρθὴν δόξαν ἔχῃ περὶ ὧν ὁ ἕτεροσ ἐπιστήμην, οὐδὲν χείρων ἡγεμὼν ἔσται, οἰόμενοσ μὲν ἀληθῆ, φρονῶν δὲ μή, τοῦ τοῦτο φρονοῦντοσ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 166:3)
νῦν γὰρ οὐδείσ πω γένεσιν αὐτῶν μεμήνυκεν, ἀλλ’ ὡσ εἰδόσιν πῦρ ὅτι ποτέ ἐστιν καὶ ἕκαστον αὐτῶν λέγομεν ἀρχὰσ αὐτὰ τιθέμενοι στοιχεῖα τοῦ παντόσ, προσῆκον αὐτοῖσ οὐδ’ ἂν ὡσ ἐν συλλαβῆσ εἴδεσιν μόνον εἰκότωσ ὑπὸ τοῦ καὶ βραχὺ φρονοῦντοσ ἀπεικασθῆναι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 195:1)
"ἑτέρα δ’ ἐστὶν οὐκ ἀθείαστοσ οὐδ’ οἰκογενήσ, ἀλλ’ ἔπηλυσ ἐπίπνοια καὶ παρατροπὴ τοῦ λογιζομένου καὶ φρονοῦντοσ ἀρχὴν κρείττονοσ δυνάμεωσ ἀρχὴν ἔχουσα καὶ κίνησιν ἧσ τὸ μὲν κοινὸν ἐνθουσιαστικὸν καλεῖται πάθοσ·
(플루타르코스, Amatorius, section 16 2:4)
πολλῶν δὲ ταῦτα πρὸσ τὸν Ἀντώνιον ἀναφερόντων, μαλασσόμενοσ ὑπὸ τῆσ ἐλπίδοσ ὅμωσ οὐ πρότερον ἐπεκηρυκεύσατο πρὸσ τὸν Πάρθον ἢ πυθέσθαι τῶν φιλοφρονουμένων ἐκείνων βαρβάρων εἰ τοῦ βασιλέωσ ταῦτα φρονοῦντοσ διαλέγοιντο.
(플루타르코스, Antony, chapter 40 3:2)
ὡσ δὲ πάλιν ἐπὶ στρατείαν ἐξέπλευσε, τελέωσ ἀνεθέντεσ οἱ πολλοὶ καὶ συγχέαντεσ τὸν καθεστῶτα τῆσ πολιτείασ κόσμον τά τε πάτρια νόμιμα, οἷσ ἐχρῶντο πρότερον, Ἐφιάλτου προεστῶτοσ ἀφείλοντο τῆσ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῆσ τὰσ κρίσεισ πλὴν ὀλίγων ἁπάσασ, καὶ τῶν δικαστηρίων κυρίουσ ἑαυτοὺσ ποιήσαντεσ εἰσ ἄκρατον δημοκρατίαν ἐνέβαλον τὴν πόλιν, ἤδη καὶ Περικλέουσ δυναμένου καὶ τὰ τῶν πολλῶν φρονοῦντοσ.
(플루타르코스, Κίμων, chapter 15 1:3)
καίτοι δόξειεν ἂν οὐχ οὕτω χαλεπὸν εἶναι πόλιν ἐν συμφοραῖσ μεταχειρίσασθαι ταπεινὴν καὶ τοῦ φρονοῦντοσ ὑπ’ ἀνάγκησ κατήκοον γενομένην, ὡσ δι’ εὐτυχίαν ἐπηρμένῳ καὶ σπαργῶντι τῷ δήμῳ χαλινὸν ἐμβαλεῖν ὕβρεωσ καὶ θρασύτητοσ·
(플루타르코스, Comparison of Pericles and Fabius Maximus, chapter 1 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION