헬라어 텍스트

  - 문장 내 검색
헬라어 텍스트  - 텍스트  - 텍스트 검색  - 문장 내 검색
헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ σώφρονας, καὶ φρονίμους:?
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸς Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 51:11)
περὶ δὲ φρονήσεως οὕτως ἂν λάβοιμεν, θεωρήσαντες τίνας λέγομεν τοὺς φρονίμους.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 30:2)
σημεῖον δ ὅτι καὶ τοὺς περί τι φρονίμους λέγομεν, ὅταν πρὸς τέλος τι σπουδαῖον εὖ λογίσωνται, ὧν μή ἐστι τέχνη.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 31:2)
διὰ τοῦτο Περικλέα καὶ τοὺς τοιούτους φρονίμους οἰόμεθα εἶναι, ὅτι τὰ αὑτοῖς ἀγαθὰ καὶ τὰ τοῖς ἀνθρώποις δύνανται θεωρεῖν:
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 36:2)
διὸ Ἀναξαγόραν καὶ Θαλῆν καὶ τοὺς τοιούτους σοφοὺς μὲν φρονίμους δ οὔ φασιν εἶναι, ὅταν ἴδωσιν ἀγνοοῦντας τὰ συμφέροντα ἑαυτοῖς, καὶ περιττὰ μὲν καὶ θαυμαστὰ καὶ χαλεπὰ καὶ δαιμόνια εἰδέναι αὐτούς φασιν, ἄχρηστα δ, ὅτι οὐ τὰ ἀνθρώπινα ἀγαθὰ ζητοῦσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 52:2)
ἐκ ταύτης οὖν τῆς δόξης ἐλήλυθε τὸ τούτους φρονίμους εἶναι:
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 60:7)
λέγομεν γὰρ γνώμην καὶ σύνεσιν καὶ φρόνησιν καὶ νοῦν ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς ἐπιφέροντες γνώμην ἔχειν καὶ νοῦν ἤδη καὶ φρονίμους καὶ συνετούς.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 80:2)
διὸ καὶ τοὺς φρονίμους δεινοὺς καὶ πανούργους φαμὲν εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 98:1)
τὸν δὲ φρόνιμον ὁτὲ μὲν οὔ φασιν ἐνδέχεσθαι εἶναι ἀκρατῆ, ὁτὲ δ ἐνίους φρονίμους ὄντας καὶ δεινοὺς ἀκρατεῖς εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 10:1)
καὶ ἔτι "συμβαίνει πολλάκις ἐν ταύταις καὶ τοὺς φρονίμους ἀτυχεῖν καὶ τοὺς ἄφρονας κατορθοῦν" .
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 9 7:6)
ἀδύνατον γὰρ μὴ φρονίμους εἶναι Φαίακας, οἳ μάλα φίλοι εἰσὶ θεοῖσιν, ὡς ἡ Ναυσικάα φησί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 28 4:1)
τῶν δ ἀδικουμένων τοῖς μὲν ὑμῖν τότε πεισθεῖσιν ἡ σωτηρία περιεγένετο, τοῖς δ ὀλιγωρήσασι τὸ πολλάκις ὧν ὑμεῖς προείπατε μεμνῆσθαι, καὶ νομίζειν ὑμᾶς μὴ μόνον εὔνους ἑαυτοῖς, ἀλλὰ καὶ φρονίμους ἀνθρώπους καὶ μάντεις εἶναι:
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 112:3)
Πότερα βούλει περὶ Ἀγαμέμνονος ἀκούειν φρονίμους λόγους, ἀφ᾿ ὧν ἔστιν ὠφεληθῆναι τὴν διάνοιαν, ἢ λυπεῖ σε Ἀγαμέμνων ὁ Ἀτρέως ὀνομαζόμενος ἐν τοῖς λόγοις·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. 1:2)
οὐ γὰρ ἄλλους μὲν φρονίμους εἰκὸς εἶναι, ἄλλους δὲ ἐμπείρους τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, οὐδὲ ἄλλους μὲν τἀνθρώπεια ἐπίστασθαι, ἄλλους δὲ τὰ θεῖα, οὐδὲ ἄλλους μὲν εἶναι τῶν θείων ἐπιστήμονας, ἄλλους δὲ ὁσίους, οὐδὲ ἄλλους μὲν ὁσίους, ἄλλους δὲ θεοφιλεῖς:
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 6:2)
οὗτοι προσίασιν οὓς ἂν ἡγῶνται φιλοσόφους ἀπὸ τῆς στολῆς, ὡς ἀκουσόμενοί τι παῤ αὐτῶν σοφόν, ὃ οὐκ ἂν παῤ ἑτέρου ἀκούσειαν, πυνθανόμενοι καὶ περὶ Σωκράτους, ὅτι σοφός τε ἦν καὶ διελέγετο τοῖς προσιοῦσι λόγους φρονίμους, καὶ περὶ Διογένους, ὅτι καὶ αὐτὸς πρὸς ἅπαντα εὐπόρει λόγου καὶ ἀποκρίσεως.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ.? 18:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION