헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπὶ δὲ τῷ χειμῶνι ὁ λιμὸσ ἡμᾶσ ἀφείλετο μὴ καλῶσ ὑπὲρ τῶν ἀλλοτρίων φρονῆσαι, πάντων ἐνδεεῖσ ὄντασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 2:16)
καὶ τόδε οὕτω φρονῆσαι τὸν Σκιπίωνα οὐ πολὺ ὕστερον ἐξεῖπε τοῖσ Ῥωμαίοισ Κάτων, ἐπιπλήττων παρωξυμμένοισ κατὰ Ῥόδου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 11:6)
ᾗ κατεπτηχὸσ ἅπαν τὸ ὑπήκοον καὶ ὑπὸ φόβου δεδουλωμένον, πολλῶν τῶν κατηκόων περιιόντων καὶ ὠτακουστούντων κατὰ πάσασ τὰσ πόλεισ εἴ τισ φθέγξαιτό τι, ἐλεύθερον δὲ οὐδὲν οὔτε φρονῆσαί τι οὔτε εἰπεῖν οἱο͂́ν τε ὂν, ἀνῃρημένησ τῆσ σώφρονοσ καὶ δικαίασ παρρησίασ, τρέμοντοσ δὲ ἑκάστου σκιὰν, ἀπήλλαξε τοῦ φόβου τούτου καὶ ἠλευθέρωσε τὰσ ἁπάντων ψυχὰσ, ἐντελῆ καὶ ὁλόκληρον ἀποδοὺσ τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 7:3)
μέγιστον δ’ ἦν ἡμῖν πρὸσ ἀλλήλουσ ὅτι ἴσον φρονῆσαι ἐπ’ ἀλλήλοισ εἴχομεν, ἐγὼ μὲν ἐκείνῳ διδασκάλῳ φιλοτιμούμενοσ, ὁ δ’ ἐν οἰκείασ δόξησ μέρει τὸ καθ’ ἡμᾶσ τιθέμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 1:6)
νῦν δ’ ὅταν μὲν σεισμὸσ ἤ τισ κίνδυνοσ καταλαμβάνῃ, γνωρίζομεν ἀλλήλουσ καὶ συνευχόμεθα καὶ διὰ τοὺσ ἑτέρουσ ἅτεροί φασι σώζεσθαι, ὥστε πολλὴν ἄξιον εἶναι τοῖσ κινδύνοισ χάριν εἰδέναι, ἐπειδὰν δὲ ἐφ’ ἡμῶν αὐτῶν γενώμεθα καὶ τοῦ πράττειν ἃ βουλόμεθα, αὐτοὶ καθιστάμεθα ἡμῖν αὐτοῖσ ἀντὶ τῶν σεισμῶν, καὶ οὔτε ἡσυχίαν ἄγειν οὔτε κοινόν τι φρονῆσαι δυνάμεθα, ὥσπερ δὲ ἐν τρυτάνῃ φορτίων ἐξαιρεθέντων ἄνω καὶ κάτω κινούμεθα τὴν διὰ κενῆσ, οὕτωσ ἐοίκέ τι καὶ τρυφῆσ ἐνεῖναι τῷ πράγματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 20:7)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἔγωγε βουλοίμην ἂν ὥσπερ κἀνταῦθ’ ὑμῖν ἔχειν ἡγοῦμαι χαρίσασθαι τῷ τι καὶ πλεῖον ἂν εἰπεῖν ὧν οἱ πρὸ ἡμῶν τοῖσ ὁμοίοισ ἐγκεχειρηκότεσ, οὕτωσ καὶ ὑμᾶσ ὑμῖν αὐτοῖσ ἐθελῆσαι χαρίσασθαι καὶ μὴ μόνον τὸν χρόνον τοῦτον ὃν νῦν ἀκροᾶσθε τούτου τοῦ λόγου ταὐτὰ φρονῆσαι περὶ τῶν λεγομένων, [ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖσ μετὰ ταῦτα] ‐ πείσεσθε γὰρ σαφῶσ αὐτῷ, εὖ οἶδα ἐγὼ τὴν ὑμετέραν δεξιότητα καὶ φιληκοί̈αν ‐ ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πρὸσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ μιᾷ γνώμῃ τὸ λοιπὸν χρῆσθαι καὶ τὴν ἔργῳ πίστιν ὡσ ἥσθητε τῷ λόγῳ προσθεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 3:3)
πῶσ γὰρ οὐχ ὡσ ἀληθῶσ ἄτοπον εἰσ μὲν τοὺσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ λόγουσ πάντασ ἂν ὡσαύτωσ ἔχειν, εἰ δεήσειεν, εἰσ δ’ αὐτὸ τὸ σῶσαι τὴν πατρίδα καὶ τῇ τῶν λόγων εὐφημίᾳ περὶ αὐτῆσ ἔχειν χρῆσθαι μὴ τολμᾶν ταυτὸν φρονῆσαι, ἀλλ’ ἔργῳ μὲν ἀπολλύειν, λόγῳ δὲ κοσμεῖν, καὶ τὴν Κλεομένουσ τοῦ Λακωνικοῦ νίκην ἀναμένειν, ὃσ τὸ αὑτοῦ σῶμα κατεχόρδευσεν ἐκ ποδῶν ἀρξάμενοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 10:11)
ὁ μὲν γὰρ ἐφ’ ἑαυτῶν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ὁμονοεῖν ἐποίησεν, ὁ δ’ Ἀθηναίουσ καὶ Λακεδαιμονίουσ τότε ταυτὸν ἔπεισε φρονῆσαι, μᾶλλον δ’ ἅπαντασ τοὺσ Ἕλληνασ μιᾶσ γενέσθαι γνώμησ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 74:3)
μυρίουσ τοίνυν ἑτέρουσ ἔχων εἰπεῖν οὐδὲ πολλοῦ τινοσ ἀξίουσ ἀνθρώπουσ ἐπαρθέντασ ἐφ’ αὑτοῖσ φρονῆσαι, ἐξεπίτηδεσ παραλείπω, δεδοικὼσ μὴ περιστήσω τὸν λόγον εἰσ τοὐναντίον, ὡσ ἄρα καὶ φαύλων εἰή τὸ τὰ τοιαῦτα κοσμεῖν ἑαυτούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 15:4)
τῷ τὸν Ἑλλήσποντον ἀλλοτριωθῆναι, τῷ Μεγάρων καὶ τῆσ Εὐβοίασ τὸν πολεμοῦνθ’ ὑμῖν γενέσθαι κύριον, τῷ Πελοποννησίουσ τἀκείνου φρονῆσαι.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 22:2)
εὖ μὲν γὰρ πράττοντεσ οὐκ οἶδ’ εἴ ποτ’ ἂν εὖ φρονῆσαι ἠθέλησαν, ὄντεσ Ῥόδιοι, ἔργῳ δὲ πειραθέντεσ καὶ διδαχθέντεσ ὅτι πολλῶν κακῶν ἡ ἄνοι’ αἰτία τοῖσ πολλοῖσ γίγνεται, τάχ’ ἄν, εἰ τύχοιεν, σωφρονέστεροι πρὸσ τὸν λοιπὸν τοῦ χρόνου γένοιντο.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ τῆσ Ῥοδίων Ἐλευθερίας 21:2)
μὴ οὖν πρότερον, ὦ μάταιε, βασιλεύειν ἐπιχείρει πρὶν ἢ φρονῆσαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 81:1)
οὐκ ἐκεῖνο πρότερον κτήσασθαι σπουδάσεισ ᾧ δυνήσῃ ὑπὸ παντὸσ ὠφελεῖσθαι καὶ πᾶσι τοῖσ αὑτοῦ πράγμασι χρῆσθαι καλῶσ, ἀλλὰ πρὸ τοῦ φρονῆσαι ζητήσεισ ἀργύριον ἢ γῆν ἢ ἀνδράποδα ἢ ζεῦγοσ ἢ πλοῖον ἢ οἰκίαν;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 18:1)
ἐπεὶ δὲ συνῆλθον εἰσ τὸ μεταξὺ τῶν στρατοπέδων χωρίον ἐπαγόμενοι συμβούλουσ ἑκάτεροι τοὺσ φρονῆσαι τὰ δέοντα ἱκανούσ, ἀσπασάμενοι πρῶτον ἀλλήλουσ ὡσ πρότερον εἰώθεσαν καὶ φιλοφρονηθέντεσ τὰσ ἑταιρικάσ τε καὶ συγγενικὰσ φιλοφροσύνασ διελέγοντο περὶ τῶν διαλύσεων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 7 1:3)
ἦν δὲ καὶ φρονῆσαι τὰ πολιτικὰ συνετώτατοσ καὶ λόγῳ τὰ βουλευθέντα ἐξενεγκεῖν οὐδενὸσ χείρων ἁπάσαισ θ’ ἁρμόσαι ταῖσ τύχαισ καὶ παντὶ συνεξομοιωθῆναι προσώπῳ δυνατώτατοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 3 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION