헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἠγνόει οἶμαι ὁ νομοθέτησ ὅτι οἱ πρεσβύτεροι τῷ μὲν εὖ φρονεῖν ἀκμάζουσιν, ἡ δὲ τόλμα ἤδη αὐτοὺσ ἄρχεται ἐπιλείπειν διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῶν πραγμάτων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 242)
ἐφ’ ᾧ καὶ νυνὶ μέγα φρονεῖν ἀκούω Κτησιφῶντα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 193 1:5)
τὸν φρονεῖν βροτοὺσ ὁδώ‐ σαντα, τὸν πάθει μάθοσ θέντα κυρίωσ ἔχειν.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 3 1:1)
ἐπεὶ δ’ ἀνάγκασ ἔδυ λέπαδνον φρενὸσ πνέων δυσσεβῆ τροπαίαν ἄναγνον ἀνίερον, τόθεν τὸ παντότολμον φρονεῖν μετέγνω.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 5 1:1)
καὶ τὸ μὴ κακῶσ φρονεῖν θεοῦ μέγιστον δῶρον.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 9:9)
φρονεῖν δὲ κἀμοὶ Ζεὺσ ἔδωκεν οὐ κακῶσ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 2 1:4)
φεῦ, μέγασ τισ ἦλθε δαίμων, ὥστε μὴ φρονεῖν καλῶσ.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, trochees 1:16)
θῖνεσ νεκρῶν δὲ καὶ τριτοσπόρῳ γονῇ ἄφωνα σημανοῦσιν ὄμμασιν βροτῶν ὡσ οὐχ ὑπέρφευ θνητὸν ὄντα χρὴ φρονεῖν.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, iambics 2:10)
ἐά με τῇδε τῇ νόσῳ νοσεῖν, ἐπεὶ κέρδιστον εὖ φρονοῦντα μὴ φρονεῖν δοκεῖν.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests 5:6)
τόλμησον, ὦ μάταιε, τόλμησόν ποτε πρὸσ τὰσ παρούσασ πημονὰσ ὀρθῶσ φρονεῖν, ὀχλεῖσ μάτην με κῦμ’ ὅπωσ παρηγορῶν.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 2:29)
παῖδεσ, φρονεῖν χρή·
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode1)
πιστευθεὶσ δ’ οὕτω φρονεῖν, ἀπερίσκεπτον ἤδη καὶ ἀπαράσκευον καὶ οὐδὲν ἔτι τῶν γιγνομένων ὑπονοοῦντα τὸν Βύβλον ἔχων, χεῖρά τε πολλὴν ἀφανῶσ ἡτοιμάζετο καὶ νόμουσ ὑπὲρ τῶν πενήτων ἐσ τὸ βουλευτήριον ἐσέφερε καὶ γῆν αὐτοῖσ διένεμε, καὶ τὴν ἀριστεύουσαν αὐτῆσ μάλιστα περὶ Καπύην, ἣ ἐσ τὰ κοινὰ διεμισθοῦτο, τοῖσ οὖσι πατράσι παίδων τριῶν, ἔμμισθον ἑαυτῷ τῆσδε τῆσ χάριτοσ πλῆθοσ τοσόνδε ποιούμενοσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 2 3:3)
καὶ γὰρ ἤκουεν αὐτοὺσ οὕτω φρονεῖν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 4:7)
καὶ τὸ γνωμολογεῖν δὲ τῆσ σεμνότητόσ ἐστιν, οἱο͂ν τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶσ φρονεῖν τοῖσ ἀνοήτοισ γίνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 16:1)
περίοδοσ δὲ ἐκ μὲν ἑνὸσ κώλου συνίσταται, ὡσ τὸ τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶσ φρονεῖν τοῖσ ἀνοήτοισ γίνεται, αἱ δὲ ἐκ δύο κώλων, ὥσπερ τὸ τὸ μὲν γὰρ ἐξ ἀρχῆσ τι μὴ δοῦναι γνώμῃ χρησαμένων ἐστὶν ἔργον ἀνθρώπων, τὸ δὲ τοὺσ ἔχοντασ ἀφελέσθαι φθονούντων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION