헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἴκτῳ γὰρ ἐπί‐ φθονοσ Ἄρτεμισ ἁγνὰ πτανοῖσιν κυσὶ πατρὸσ αὐτότοκον πρὸ λόχου μογερὰν πτάκα θυομένοισιν στυγεῖ δὲ δεῖπνον αἰετῶν.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 1 1:5)
οὐδὲ σιγώσῃ φθόνοσ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode4)
φθόνοσ δ’ ἀπέστω·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 8:4)
καὶ τοῖσδέ μ’ ἐμβαίνονθ’ ἁλουργέσιν θεῶν μή τισ πρόσωθεν ὄμματοσ βάλοι φθόνοσ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 10:2)
φθόνοσ μὲν οὐδείσ, σὰσ δ’ ὀκνῶ θράξαι φρένασ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode17)
καὶ τοῖσ λοιποῖσ φθόνοσ ἐσ τοὺσ κρείττονασ ἐσῄει·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 5 2:11)
ἐπεὶ δὲ οὐδεὶσ φθόνοσ ἢ χρόνοσ ἢ ἀνθρωπίνη λήθη τὰ ἐπὶ Κελτοῖσ καὶ Βρεττανοῖσ ὑμῶν ἔργα σβέσει, ὑπὲρ τούτων ὑμῖν ἐστι τὰ ἀριστεῖα·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 5:6)
"ἀλλ’ ὁ μὲν φθόνοσ οἰχέσθω, κεκορεσμένοσ," ἔφη, "καὶ τοῖσ ἁμαρτήμασι καὶ ταῖσ κολάσεσι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 7 2:6)
φθόνοσ δὲ οὐδεὶσ ἐπιβαίνει τῆσ ἀρχῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 19:2)
ὅταν γὰρ ἄρχῃ μὲν εἷσ τοσούτων, οἱ δὲ ἐπ’ αὐτῷ διάκονοί τε καὶ πρέσβεισ αὐτοῦ μὲν πολὺ χείρουσ, ὧν δὲ ἐπιμέλονται πολὺ βελτίουσ, πάντα δ’ ἄνευ θορύβου καὶ ταραχῆσ σιωπῇ περαίνωσι, φθόνοσ δ’ ἐκποδὼν ᾖ, δίκησ δὲ καὶ αἰδοῦσ πάντα πανταχοῦ μεστὰ, καρπὸσ δὲ ἀρετῆσ μηδένα ἐκφεύγῃ, πῶσ οὐχὶ νικᾷ τόδε τὸ ἔποσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 26:3)
νῦν δ’, οἶμαι, δυσμένεια καὶ φθόνοσ καὶ ἀπιστία συνήθησ τὸ κινῆσαν Λακεδαιμονίουσ ἦν ἐφ’ ἡμᾶσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 7:6)
ὃ γὰρ ἔσχατον εἶναι δοκεῖ τῶν ἀνθρωπίνων ἁμαρτημάτων ὁ φθόνοσ, οὐκ ἔχων παραίτησιν, τούτου μετέχειν ἀνάγκη, καὶ τοῦτον αὔξειν ἐν αὑτῷ τὸν τῆσ ἐπιθυμίασ ταύτησ ἐλάττω, σημεῖον δέ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 2:11)
τοῦ μὲν γὰρ ἐκπεσεῖν καὶ φεύγειν φθόνοσ αἴτιοσ καὶ τάχα ἄν τι καὶ ἄλλο τοιοῦτον φανείη, τῆσ δὲ πρὸ τοῦ χρόνου κλήσεωσ καὶ παρακλήσεωσ οὐδὲν ἔσθ’ ἕτερον πλὴν τῆσ ἀρετῆσ αἰτιᾶσθαι, δι’ ἣν καὶ ἀπόντα ᾐσχύνοντο καὶ παρεῖναι λυσιτελεῖν αὑτοῖσ ὑπελάμβανον, καὶ τὸ μέγιστον, σφῶν αὐτῶν καταγιγνώσκειν μᾶλλον ἠξίουν ἢ ’κείνου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 44:5)
κἀντεῦθεν τοῖσ μὲν βασκανία τισ πρὸσ ἐκείνουσ ἔσται καὶ φθόνοσ καὶ δυσμεναίνειν ἀεὶ καὶ πάντα τρόπον μισεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 7:2)
καθ’ ἃσ γὰρ ἕξεισ λέγονται, ὁ μὲν φθόνοσ τὸ λυπεῖσθαι ἐπὶ τοῖσ κατ’ ἀξίαν εὖ πράττουσιν ἐστίν, τὸ δὲ τοῦ ἐπιχαιρεκάκου πάθοσ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἀνώνυμον, ἀλλ’ ὁ ἔχων δῆλοσ, ἐπὶ τὸ χαίρειν ταῖσ παρὰ τὴν ἀξίαν κακοπραγίαισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 124:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION