헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταῦτ’ οὐ μόνον πραότητόσ ἐστιν ἐπίδειγμα οὐδὲ τοῦ πρὸσ πάντασ ὁσίωσ ἔχειν αὐτὸν καὶ μὴ φθονερῶσ διακεῖσθαι πρόσ τινασ τῶν ἐντίμων καὶ ὑπερεχόντων, ἀλλὰ καὶ τοῦ μὴ καταπεπλῆχθαι ὑπὸ φόβων τὴν ἀρχὴν, μηδὲ ταραχωδῶσ ἔχειν πρὸσ τὰ συμβαίνοντα, μηδὲ ὀξύρροπον εἶναι πρόσ τε ὀργὴν καὶ θυμὸν, ἀλλὰ βεβαίᾳ καὶ ἀκινήτῳ χρῆσθαι τῇ διανοίᾳ πρὸσ ἅπαντασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 4:1)
ἀλλ’ ἐπειδάν τισ ἑαυτὸν πείσασ δύνασθαι προσέλθῃ, πρᾶγμα ποιοῦντεσ ἀνθρώπων χρηστῶν καὶ φιλανθρώπων, εὐνοϊκῶσ δέχεσθε καὶ οὐ φθονερῶσ, ἀλλὰ καὶ χειροτονεῖτε καὶ τὰ ὑμέτερ’ αὐτῶν ἐγχειρίζετε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 135:3)
οὕτω γὰρ οἱ κύριοι τῆσ ψήφου φθονερῶσ διετέθησαν πρὸσ τοὺσ Ἀθηναίουσ, ὥστε πλείουσ τριήρεισ αὐτῶν παρεσχημένων ἢ σύμπαντεσ οἱ ναυμαχήσαντεσ παρέσχοντο, οὐδὲν κρείττουσ αὐτοὺσ ἐποίησαν τῶν ἄλλων Ἑλλήνων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 55 6:2)
καὶ οὕτω γε φθονερῶσ, ὥσ2τε καὶ τῇ πόλει τῇ ἑαυτοῦ τὰσ φανερὰσ αἰτίασ τοῦ πολέμου περιάπτειν, ἑτέραισ ἔχοντα πολλαῖσ ἀφορμαῖσ περιάψαι τὰσ αἰτίασ, καὶ ἄρξασθαί γε τῆσ διηγήσεωσ μὴ ἀπὸ τῶν Κερκυραϊκῶν, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν κρατίστων τῆσ πατρίδοσ ἔργων, ἃ μετὰ τὸν Περσικὸν πόλεμον εὐθὺσ ἔπραξεν ὧν ὕστερον οὐκ ἐν ἐπιτηδείῳ τόπῳ μνήμην ἐποιήσατο φαύλωσ πωσ καὶ ἐξ ἐπιδρομῆσ, διελθόντα δὲ ταῦτα μετὰ πολλῆσ εὐνοίασ ὡσ ἄνδρα φιλόπολιν ἔπειτ’ ἐπενεγκεῖν, ὅτι τούτων φθόνῳ καὶ δέει προελθόντεσ Λακεδαιμόνιοι προφάσεισ ὑποθέντεσ ἑτεροίασ ἦλθον ἐπὶ τὸν πόλεμον, καὶ τότε λέγειν τὰ Κερκυραϊκὰ καὶ τὸ κατὰ Μεγαρέων ψήφισμα καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτο λέγειν ἐβούλετο.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 9:3)
εἰ γὰρ ἀκούων τισ τύχοι ἡμῶν γεννάδασ καὶ πρᾷοσ τὸ ἦθοσ, ἑτέρου δὲ τοιούτου ἐρῶν ἢ καὶ πρότερόν ποτε ἐρασθείσ, λεγόντων ὡσ διὰ σμικρὰ μεγάλασ ἔχθρασ οἱ ἐρασταὶ ἀναιροῦνται καὶ ἔχουσι πρὸσ τὰ παιδικὰ φθονερῶσ τε καὶ βλαβερῶσ, πῶσ οὐκ ἂν οἰεί αὐτὸν ἡγεῖσθαι ἀκούειν ἐν ναύταισ που τεθραμμένων καὶ οὐδένα ἐλεύθερον ἔρωτα ἑωρακότων, πολλοῦ δ’ ἂν δεῖν ἡμῖν ὁμολογεῖν ἃ ψέγομεν τὸν ἔρωτα;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 113:2)
καὶ τοῦ μὲν καταγελῶντα αὐτὸν ὁρῶν ηὐφραίνετο, τὸν δέ τινα καὶ ἐπαινοῦντα αὐτὸν ᾐσθάνετο οὐδ’ ὁπωστιοῦν φθονερῶσ.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 4 20:3)
αἱ δὲ πεπλασμένωσ, φθονερῶσ δὲ ἄλλαι ἐκκυνοῦσι παρὰ τὸ ἴχνοσ διὰ τέλουσ συμπεριφερόμεναι.
(크세노폰, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 3 12:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION