헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τάδε σῖγά τισ βαύ̈‐ ζει, φθονερὸν δ’ ὑπ’ ἄλγοσ ἑρ́‐ πει προδίκοισ Ἀτρείδαισ.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 3 1:3)
ἀλλ’ οὔτε τὸ θεῖον φθονερὸν ἐνδέχεται εἶναι, ἀλλὰ κατὰ τὴν παροιμίαν πολλὰ ψεύδονται ἀοιδοί, οὔτε τῆσ τοιαύτησ ἄλλην χρὴ νομίζειν τιμιωτέραν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 45:2)
ἀκρατῆ οὐ ῥᾳδίωσ ὁμολογήσει τισ, ἄδικον οὐδ’ ὅλωσ, φθονερὸν οὐ πάνυ ἢ περίεργον, ἐλεήμονα οἱ πλεῖστοι.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀνομολογίασ. 3:2)
ὁ δὲ εἶπε "ὦ Κροῖσε, ἐπιστάμενόν με τὸ θεῖον πᾶν ἐὸν φθονερόν τε καὶ ταραχῶδεσ ἐπειρωτᾷσ ἀνθρωπηίων πρηγμάτων πέρι.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 32 2:2)
ἐμοὶ δὲ αἱ σαὶ μεγάλαι εὐτυχίαι οὐκ ἀρέσκουσι, τὸ θεῖον ἐπισταμένῳ ὡσ ἔστι φθονερόν·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 40 3:2)
ἀλλὰ σέ, κάκιστε ἀλεκτρυών, ὁ Ζεὺσ αὐτὸσ ἐπιτρίψειε φθονερὸν οὕτω καὶ ὀξύφωνον ὄντα, ὃσ με πλουτοῦντα καὶ ἡδίστῳ ὀνείρῳ συνόντα καὶ θαυμαστὴν εὐδαιμονίαν εὐδαιμονοῦντα διάτορόν τι καὶ γεγωνὸσ ἀναβοήσασ ἐπήγειρασ, ὡσ μηδὲ νύκτωρ γοῦν τὴν πολὺ σοῦ μιαρωτέραν πενίαν διαφύγοιμι.
(루키아노스, Gallus, (no name) 1:1)
οὐκοῦν ἐπὶ μὲν τοῖσ τῶν ἐχθρῶν κακοῖσ οὔτ’ ἄδικον οὔτε φθονερόν ἐστι τὸ χαίρειν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 233:3)
φθονερὸν δὴ ἀνάγκη εἶναι, καὶ πολλῶν μὲν ἄλλων συνουσιῶν ἀπείργοντα καὶ ὠφελίμων ὅθεν ἂν μάλιστ’ ἀνὴρ γίγνοιτο, μεγάλησ αἴτιον εἶναι βλάβησ, μεγίστησ δὲ τῆσ ὅθεν ἂν φρονιμώτατοσ εἰή.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 82:4)
"ὦ Κροῖσε, ἐπιστάμενόν με τὸ θεῖον πᾶν ἐὸν φθονερόν τε καὶ ταραχῶδεσ ἐπειρωτᾷσ ἀνθρωπηίων πέρι πραγμάτων·
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 15 1:2)
καὶ γὰρ ἡ τύχη δύναται νόσῳ περιβαλεῖν, ἀφελέσθαι χρήματα, διαβαλεῖν πρὸσ δῆμον ἢ τύραννον κακὸν δὲ καὶ δειλὸν καὶ ταπεινόφρονα καὶ ἀγεννῆ καὶ φθονερὸν οὐ δύναται ποιῆσαι τὸν ἀγαθὸν καὶ ἀνδρώδη καὶ μεγαλόψυχον οὐδὲ παρελέσθαι τὴν διάθεσιν, ἧσ ἀεὶ παρούσησ πλέον ἢ κυβερνήτου πρὸσ θάλατταν ὄφελόσ ἐστι πρὸσ τὸν βίον.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 17 3:1)
"ὡσ γὰρ ἡ σφαῖρα κινεῖσθαι σφαιρικῶσ καὶ κυλινδρικῶσ ὁ κύλινδροσ ἀναγκάζετει κατὰ τὴν τοῦ σχήματοσ διαφοράν, οὕτωσ τὸν οὕτω φθονερὸν ἡ διάθεσισ φθονητικῶσ πρὸσ ἅπαντα κινεῖ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, περὶ τῶν καταβασκαίνειν λεγομένων. 11:9)
ὦ φθονερὸν τὺ καὶ ἀπρεπὲσ ἀνδρίον αὔτωσ.
(테오크리토스, Idylls, Βουκολιασταὶ Κομάτασ καὶ Λάκων38)
ταῦθ’ ὁ πάραροσ τῆνοσ ἐπ’ ἔσχατα γᾶσ ἔλαβ’ ἐνθὼν ἰλεόν, οὐκ οἴκησιν, ὅπωσ μὴ γείτονεσ ὦμεσ ἀλλάλαισ, ποτ’ ἔριν, φθονερὸν κακόν, αἰὲν ὁμοῖοσ.
(테오크리토스, Idylls, Συρακούσιαι ἢ Αδωνιάζουσαι14)
Χρὴ Μουσῶν θεράποντα καὶ ἄγγελον, εἴ τι περισσὸν εἰδείη, σοφίησ μὴ φθονερὸν τελέθειν, ἀλλὰ τὰ μὲν μῶσθαι, τὰ δὲ δεικνύναι, ἄλλα δὲ ποιεῖν·
(작자 미상, 비가, Θεόγνιδος, 1386-1389425)
ἔρροι δὴ κεῖνο φθονερὸν σέλασ, εἴθ’ Ὑμέναιοσ ἧψέ μιν οὐκ ἐθέλων, εἴτ’ Αἴδησ ἐθέλων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 367 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION