헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὦ Ζεῦ τε καὶ Γῆ καὶ πολισσοῦχοι θεοί, Ἀρά τ’ Ἐρινὺσ πατρὸσ ἡ μεγασθενήσ, μή μοι πόλιν γε πρυμνόθεν πανώλεθρον ἐκθαμνίσητε δῃάλωτον, Ἑλλάδοσ φθόγγον χέουσαν, καὶ δόμουσ ἐφεστίουσ·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode 4:14)
οἱ μὲν γὰρ τὸ ζα ἐκ τοῦ σ καὶ δ καὶ α φασὶν εἶναι, οἱ δέ τινεσ ἕτερον φθόγγον φασὶν εἶναι καὶ οὐθένα τῶν γνωρίμων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 240:1)
ὦ φίλη, ὦ ξουθή, ὦ φίλτατον ὀρνέων πάντων, ξύννομε τῶν ἐμῶν ὕμνων, ξύντροφ’ ἀηδοῖ, ἦλθεσ ἦλθεσ ὤφθησ, ἡδὺν φθόγγον ἐμοὶ φέρουσ’.
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, prelude1)
καὶ πάλιν ὁ μάγαδισ ἐν ταὐτῷ ὀξὺν καὶ βαρὺν φθόγγον ἐπιδείκνυται, ὡσ Ἀναξανδρίδησ ἐν Ὁπλομάχῳ φησίν μαγάδι λαλήσω μικρὸν ἅμα σοι καὶ μέγα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 3511)
ὁ μάγαδισ ὀνομαζόμενοσ ἐν ταὐτῷ ὀξὺν καὶ βαρὺν φθόγγον ἐπιδείκνυται, ὡσ Ἀναξανδρίδησ ἐν Ὁπλομάχῳ φησί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 80 1:3)
ἅτε γὰρ οὐ μακρὰν οὐδ’ ἔξω τοῦ θείου διῳκισμένοικαθ’ αὑτούσ, ἀλλὰ ἐν αὐτῷ μέσῳ πεφυκότεσ, μᾶλλον δὲ συμπεφυκότεσ ἐκείνῳ καὶ προσεχόμενοι πάντα τρόπον, οὐκ ἐδύναντο μέχρι πλείονοσ ἀξύνετοι μένειν, περιλαμπόμενοι πάντοθεν θείοισ καὶ μεγάλοισ φάσμασιν οὐρανοῦ τε καὶ ἄστρων, ἔτι δὲ ἡλίου καὶ σελήνησ,νυκτόσ τε καὶ ἡμέρασ ἐντυγχάνοντεσ ποικίλοισ καὶ ἀνομοίοισ εἴδεσιν, ὄψεισ τε ἀμηχάνουσ ὁρῶντεσ καὶ φωνὰσ ἀκούοντεσ παντοδαπὰσ ἀνέμων τε καὶ ὕλησ καὶ ποταμῶν καὶ θαλάττησ, ἔτι δὲ ζῴων ἡμέρων καὶ ἀγρίων, αὐτοί τε φθόγγον ἥδιστον καὶ σαφέστατον ἱέντεσ καὶ ἀγαπῶντεσ τῆσ ἀνθρωπίνησ φωνῆσ τὸ γαῦρον καὶ ἐπιστῆμον,ἐπιθέμενοι σύμβολα τοῖσ εἰσ αἴσθησιν ἀφικνουμένοισ, ὡσ πᾶν τὸ νοηθὲν ὀνομάζειν καὶ δηλοῦν, εὐμαρῶσ ἀπείρων πραγμάτων μνήμασ καὶ ἐπινοίασ παραλαμβάνοντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 35:1)
ὁδὶ δὲ κραυγῇ μόνον καὶ ἀνοίᾳ διὰ δυστυχῆ φθόγγον καὶ κακὴν ἔγκλισιν καὶ τὰσ ἐκμελεῖσ καμπὰσ καὶ λήρουσ καὶ κυνισμοὺσ καὶ ὀλέθρουσ ἀκλεῶσ ἀπολλύμενοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 65:4)
γελοῖον γάρ, εἴ τισ πρὸσ τὸν ὅλωσ οὐκ ἐπιστάμενον κιθαρίζειν, ἔπειτα ὡσ ἔτυχε κρούοντα, ἐπιχειροῖ λέγειν ὅ,τι ἥμαρτεν ἢ τίνα φθόγγον παρέβη.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 40:3)
καὶ ὑμεῖσ, ἄνδρεσ Ταρσεῖσ, μιμήσασθε τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, ἐκτέμετε τὸν περιττὸν φθόγγον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 74:4)
χρὴ δὲ ὥσπερ ἐν λύρᾳ τὸν μέσον φθόγγον καταστήσαντεσ ἔπειτα πρὸσ τοῦτον ἁρμόζονται τοὺσ ἄλλουσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 12:2)
ἀνάγκη γὰρ τὸ πρῶτον ἐννόημα καθ’ ἕκαστον φθόγγον βλέπεσθαι καὶ μηθὲν ἀποδείξεωσ προσδεῖσθαι, εἴπερ ἕξομεν τὸ ζητούμενον ἢ ἀπορούμενον καὶ δοξαζόμενον ἐφ’ ὃ ἀνάξομεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 38:1)
ἅλμαν δ’ ὕπερθεν τεᾶν κομᾶν βαθεῖαν παριόντοσ κύματοσ οὐκ ἀλέγεισ οὐδ’ ἀνέμου φθόγγον, πορφυρέᾳ κείμενοσ ἐν χλανίδι πρὸσ κόλπῳ καλὸν πρόσωπον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2643)
λωτὸσ δὲ φθόγγον κελάδει κάλλιστον, Μουσᾶν θεράπων·
(에우리피데스, choral, antistrophe 12)
μὴ τὼ μὲν δείσαντε ματήσετον, οὐδ’ ἐθέλητον ἐκφερέμεν πολέμοιο τεὸν φθόγγον ποθέοντε, νῶϊ δ’ ἐπαί̈ξασ μεγαθύμου Τυδέοσ υἱὸσ αὐτώ τε κτείνῃ καὶ ἐλάσσῃ μώνυχασ ἵππουσ.
(호메로스, 일리아스, Book 5 26:4)
"ὣσ ἔφαθ’, ἡμῖν δ’ αὖτε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ, δεισάντων φθόγγον τε βαρὺν αὐτόν τε πέλωρον.
(호메로스, 오디세이아, Book 9 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION