헬라어 문장 내 검색 Language

ἀνθρώπων εἶναι, νῦν μὲν φερόμενον καὶ πετόμενον ὑψηλότερον τῶν νεφῶν, ἂν τύχωσι μαρτυρήσαντεσ αὐτόν τινεσ καὶ ἐπαινέσαντεσ, νῦν δὲ συστελλόμενον καὶ ταπεινούμενον, πολὺ πλείουσ αὐξήσεισ τε καὶ φθίσεισ τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ λαμβανούσησ, ἐμοὶ δοκεῖν, τῶν τῆσ σελήνησ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 11:1)
εἶναί τε ὥσπερ γενέσεισ κόσμου, οὕτω καὶ αὐξήσεισ καὶ φθίσεισ καὶ φθοράσ, κατά τινα ἀνάγκην, ἣν ὁποία ἐστὶν <οὐ> διασαφεῖ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. s'. LEUKIPPOS 4:9)
"μικτὸν δὲ σῶμα καὶ μίμημα δαιμόνιον ὄντωσ τὴν σελήνην, τῷ τῇ τούτου τοῦ γένουσ συνᾴδειν περιφορᾷ, φθίσεισ φαινομένασ δεχομένην καὶ αὐξήσεισ καὶ μεταβολὰσ ὁρῶντεσ, οἱ μὲν ἄστρον γεῶδεσ οἱ δ’ ὀλυμπίαν γῆν οἱ δὲ χθονίασ ὁμοῦ καὶ οὐρανίασ κλῆρον Ἑκάτησ προσεῖπον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 137)
ἣν οὖν ὁ Σοφοκλέουσ Μενέλαοσ εἰκόνα ταῖσ αὑτοῦ τύχαισ παρατίθησιν, ἀλλ’ οὑμὸσ ἀεὶ πότμοσ ἐν πυκνῷ θεοῦ τροχῷ κυκλεῖται καὶ μεταλλάσσει φύσιν, ὥσπερ σελήνησ δ’ ὄψισ εὐφρόνασ δύο στῆναι δύναιτ’ ἂν οὔποτ’ ἐν μορφῇ μιᾷ, ἀλλ’ ἐξ ἀδήλου πρῶτον ἔρχεται νέα πρόσωπα καλλύνουσα καὶ πληρουμένη, χὥτανπερ αὑτῆσ εὐγενεστάτη φανῇ, πάλιν διαρρεῖ κεἰσ τὸ μηδὲν ἔρχεται, ταύτῃ μᾶλλον ἄν τισ ἀπεικάσαι τὰ Δημητρίου πράγματα καὶ τὰσ περὶ αὐτὸν αὐξήσεισ καὶ φθίσεισ καὶ ἀναπληρώσεισ καὶ ταπεινότητασ, οὗ γε καὶ τότε παντάπασιν ἀπολείπειν καὶ κατασβέννυσθαι δοκοῦντοσ ἀνέλαμπεν αὖθισ ἡ ἀρχή, καὶ δυνάμεισ τινὲσ ἐπιρρέουσαι κατὰ μικρὸν ἀνεπλήρουν τὴν ἐλπίδα.
(플루타르코스, Demetrius, chapter 45 2:1)
προσέπιπτεν ἀνδράσι νοῦν ἔχουσι στραγγουρικὰ πάθη καὶ δυσεντερικὰ καὶ φθίσεισ καὶ ὕδρωπεσ, ὧν τοῖσ μὲν αὐτὸσ Ἐπίκουροσ συνηνέχθη τοῖσ δὲ Πολύαινοσ τὰ δὲ Νεοκλέα καὶ Ἀγαθόβουλον ἐξήγαγε.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 5 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION