헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲ γὰρ ἂν δικαίωσ ἐμοὶ ἐπιτιμήσαιτε, εἴ τι σαφῶσ εἴποιμι διδάσκειν ὑμᾶσ βουλόμενοσ, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον τούτῳ, εἰ αἰσχρῶσ οὕτω τυγχάνει βεβιωκώσ, ὥστε τὸν τὰ τούτῳ πεπραγμένα διεξιόντα ἀδύνατον εἶναι εἰπεῖν ὡσ αὐτὸσ βούλεται, ἐὰν μή τι καὶ τῶν τοιούτων φθέγξηται ῥημάτων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 381)
ὡρ́η ἐρᾶν, ὡρ́η δὲ γαμεῖν, ὡρ́η δὲ πεπαῦσθαι, καὶ μὴ ἀναμένειν ἔστ’ ἂν ἐκεῖνό τισ φθέγξηται κατὰ τὸν αὐτὸν τοῦτον φιλόσοφον ἡνίκ’ ἐχρῆν δύνειν, νῦν ἄρχεται ἡδύνεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 76 1:3)
ἐκείνην γὰρ οὐδὲν σοφωτέραν οὖσαν αὐτῶν οὐδὲ βελτίω τὸ εἶδοσ, ἀλλὰ τοιαύτην ὁποίαν ἴσμεν, ὅταν δήποτε φθέγξηται λυπηρὸν καὶ οὐδαμῶσ ἡδύ, περιέπουσι τὰ ἄλλα ὄρνεα, καὶ ὅταν γε ἴδῃ μόνον, τὰ μὲν καθιζόμενα ἐγγύσ, τὰ δὲ κύκλῳ περιπετόμενα, ὡσ μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, καταφρονοῦντα τῆσ φαυλότητοσ καὶ τῆσ ἀσθενείασ·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 1:2)
οὐδὲν γοῦν παραλέλοιπεν ἄφθεγκτον οὐδὲ ἄσημον τῶν πρὸσ αἴσθησιν ἀφικνουμένων, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐπιβάλλει τῷ νοηθέντι σαφῆ σφραγῖδα ὀνόματοσ, πολλάκισ δὲ καὶ πλείουσ φωνὰσ ἑνὸσ πράγματοσ, ὧν ὁπόταν φθέγξηταί τινα, παρέσχε δόξαν οὐ πολὺ ἀσθενεστέραν τἀληθοῦσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 84:3)
εἶτα ἄν τισ φθέγξηται κύριον, εὐθὺσ σεσόβηνται, ταράσσονται.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐσταθείασ. 59:4)
τοῖσ δ’ ἓν καὶ μόνον τοῦθ’ ὅτι περ ἂν φθέγξηται καὶ κελεύσῃ ὁ θεὸσ διὰ μνήμησ ἔχουσι καὶ τεθνάναι μᾶλλον ἢ παραβῆναί τι τούτων αἱρουμένοισ ἐπιτέρπεται, καὶ οὔτε θυσίαν ἐπιζητεῖ παρ’ αὐτῶν καὶ παρὰ θυόντων δὲ, κἂν ᾖ λιτά, τῆσ πενίασ ἥδιον τὴν τιμὴν ἢ παρὰ τῶν πλουσιωτάτων δεξιοῦται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 191:1)
ὅτευ ἂν ὁ ἵπποσ ἡλίου ἐπανατέλλοντοσ πρῶτοσ φθέγξηται, ἐν τῷ προαστείῳ αὐτῶν ἐπιβεβηκότων, τοῦτον ἔχειν τὴν βασιληίην.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 84 4:2)
ὅτευ ἂν ὁ ἵπποσ πρῶτοσ φθέγξηται ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι αὐτῶν ἐπαναβεβηκότων, τοῦτον ἔχειν τὴν βασιληίην.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 85 2:4)
Ἢν μεθύων ἐξαίφνησ ἄφωνόσ τισ γένηται, σπασθεὶσ ἀποθνήσκει, ἢν μὴ πυρετὸσ ἐπιλάβῃ, ἢ ἐσ τὴν ὡρ́ην ἐλθὼν, καθ’ ἣν αἱ κραιπάλαι λύονται, φθέγξηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.5)
ὅταν τισ αὐτῶν φθέγξηται λέγων ὡσ ἔστιν ἢ γέγονεν ἢ γίγνεται πολλὰ ἢ ἓν ἢ δύο, καὶ θερμὸν αὖ ψυχρῷ συγκεραννύμενον, ἄλλοθί πῃ διακρίσεισ καὶ συγκρίσεισ ὑποτιθείσ, τούτων, ὦ Θεαίτητε, ἑκάστοτε σύ τι πρὸσ θεῶν συνίησ ὅτι λέγουσιν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 163:2)
τάχα τοίνυν ἴσωσ οὐχ ἧττον κατὰ τὸ ὂν ταὐτὸν τοῦτο πάθοσ εἰληφότεσ ἐν τῇ ψυχῇ περὶ μὲν τοῦτο εὐπορεῖν φαμεν καὶ μανθάνειν ὁπόταν τισ αὐτὸ φθέγξηται, περὶ δὲ θάτερον οὔ, πρὸσ ἀμφότερα ὁμοίωσ ἔχοντεσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 164:2)
ὧν σύ, ὦ Ιὤν, εἷσ εἶ καὶ κατέχῃ ἐξ Ὁμήρου, καὶ ἐπειδὰν μέν τισ ἄλλου του ποιητοῦ ᾄδῃ, καθεύδεισ τε καὶ ἀπορεῖσ ὅτι λέγῃσ, ἐπειδὰν δὲ τούτου τοῦ ποιητοῦ φθέγξηταί τισ μέλοσ, εὐθὺσ ἐγρήγορασ καὶ ὀρχεῖταί σου ἡ ψυχὴ καὶ εὐπορεῖσ ὅτι λέγῃσ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ιὤν 38:3)
ὧν δὴ χάριν ἐν μὲν ἱερῷ τὸ παράπαν μηδεὶσ τοιοῦτον φθέγξηται μηδέποτε μηδὲν μηδ’ ἔν τισι δημοτελέσι θυσίαισ, μηδ’ αὖ ἐν ἄθλοισ μηδ’ ἐν ἀγορᾷ μηδ’ ἐν δικαστηρίῳ μηδ’ ἐν συλλόγῳ κοινῷ μηδενί·
(플라톤, Laws, book 11 148:2)
δόξειεν ἀκρασία τοῦ λόγου, ὁ δὲ λάλοσ τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ τῷ ἐντυγχάνοντι εἰπεῖν, ἂν ὁτιοῦν πρὸσ αὐτὸν φθέγξηται, ὅτι οὐθὲν λέγει καὶ ὅτι αὐτὸσ πάντα οἶδεν καὶ ἂν ἀκούῃ αὑτοῦ, μαθήσεται·
(테오프라스토스, Characters, Λαλιάσ Ζ’ 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION