헬라어 문장 내 검색 Language

ᾗ κατεπτηχὸσ ἅπαν τὸ ὑπήκοον καὶ ὑπὸ φόβου δεδουλωμένον, πολλῶν τῶν κατηκόων περιιόντων καὶ ὠτακουστούντων κατὰ πάσασ τὰσ πόλεισ εἴ τισ φθέγξαιτό τι, ἐλεύθερον δὲ οὐδὲν οὔτε φρονῆσαί τι οὔτε εἰπεῖν οἱο͂́ν τε ὂν, ἀνῃρημένησ τῆσ σώφρονοσ καὶ δικαίασ παρρησίασ, τρέμοντοσ δὲ ἑκάστου σκιὰν, ἀπήλλαξε τοῦ φόβου τούτου καὶ ἠλευθέρωσε τὰσ ἁπάντων ψυχὰσ, ἐντελῆ καὶ ὁλόκληρον ἀποδοὺσ τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 7:3)
πρὶν μὲν γὰρ ἐν τούτῳ γενέσθαι τύχησ οὔπω δῆλον ἦν εἰσ ὅσον τιμᾶται οὐδὲ ὅπωσ δέοι πρὸσ αὐτὴν ἔχειν τοὺσ ἄλλουσ, νῦν δὲ τὸ τοῦ Θεμιστοκλέουσ ἔξεστιν εἰπεῖν, εἰ δὴ τοῦτό γε πιστευτέον κατ’ ἐκείνου, ὡσ ἐπὶ ταῖσ δωρεαῖσ ταῖσ παρὰ τοῦ Πέρσου γενομέναισ αὐτῷ φθέγξαιτό τι τοιοῦτον πρὸσ τοὺσ παῖδασ, ὅτι νῦν ἄρα ἐσώθησαν, ἡνίκα ἀπωλώλεσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 3:10)
καὶ εἰ μὲν μὴ ἀληθὲσ διαιροῦντα λέγειν, οὐ λέγει τε ταῦτα καὶ οὐκ ἔστιν οὐθέν τὰ δὲ μὴ ὄντα πῶσ ἂν φθέγξαιτο ἢ βαδίσειεν;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 106:3)
περὶ τοῦ γὰρ ἄλλου μᾶλλον ἂν φθέγξαιτό τισ;
(에우리피데스, episode, iambic26)
καὶ στρατηγὸσ μὲν ἐν ὀλίγοισ, προφήτησ δὲ οἱο͂σ οὐκ ἄλλοσ, ὥσθ’ ὅ τι ἂν φθέγξαιτο δοκεῖν αὐτοῦ λέγοντοσ ἀκροᾶσθαι τοῦ θεοῦ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 425:2)
ἑώσ δὲ ἐβαρβάριζε, ὄρνιθοσ τρόπον ἐδόκεέ σφι φθέγγεσθαι, ἐπεὶ τέῳ ἂν τρόπῳ πελειάσ γε ἀνθρωπηίῃ φωνῇ φθέγξαιτο;
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 57 3:2)
εἰ δὲ καὶ φθέγξαιτο μόνον, οἰχήσεταί σε ἀπὸ τῶν ὤτων ἀναδησάμενοσ, τοσαύτην Ἀφροδίτην ἐπὶ τῇ γλώττῃ ὁ νεανίσκοσ ἔχει.
(루키아노스, Scytha 23:2)
πότερον γὰρ ἀληθῆ ἂν φθέγξαιτο ταῦτα ὁ φθεγξάμενοσ ἢ ψευδῆ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 282:2)
πῶσ οὖν ἂν ἢ διὰ τοῦ στόματοσ φθέγξαιτο ἄν τισ ἢ καὶ τῇ διανοίᾳ τὸ παράπαν λάβοι τὰ μὴ ὄντα ἢ τὸ μὴ ὂν χωρὶσ ἀριθμοῦ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 133:4)
καὶ νομοθέτησ ὢν ταύτῃ πειρῴμην ἂν τούσ τε ποιητὰσ ἀναγκάζειν φθέγγεσθαι καὶ πάντασ τοὺσ ἐν τῇ πόλει, ζημίαν τε ὀλίγου μεγίστην ἐπιτιθείην ἄν, εἴ τισ ἐν τῇ χώρᾳ φθέγξαιτο ὡσ εἰσίν τινεσ ἄνθρωποί ποτε πονηροὶ μέν, ἡδέωσ δὲ ζῶντεσ, ἢ λυσιτελοῦντα μὲν ἄλλα ἐστὶ καὶ κερδαλέα, δικαιότερα δὲ ἄλλα, καὶ πόλλ’ ἄττ’ ἂν παρὰ τὰ νῦν λεγόμενα ὑπό τε Κρητῶν καὶ Λακεδαιμονίων, ὡσ ἐοίκε, καὶ δήπου καὶ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, διάφορα πείθοιμ’ ἂν τοὺσ πολίτασ μοι φθέγγεσθαι.
(플라톤, Laws, book 2 60:4)
κἂν μέν τίσ γ’ αὐτῷ παρῇ, τά τε πρὸσ αὑτὸν ῥηθέντα ἐντείνασ εἰσ φωνὴν πρὸσ τὸν παρόντα αὐτὰ ταῦτ’ ἂν πάλιν φθέγξαιτο, καὶ λόγοσ δὴ γέγονεν οὕτωσ ὃ τότε δόξαν ἐκαλοῦμεν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 168:1)
ὁπότε τισ τῶν παριόντων φθέγξαιτο, οἰεί ἂν ἄλλο τι αὐτοὺσ ἡγεῖσθαι τὸ φθεγγόμενον ἢ τὴν παριοῦσαν σκιάν;
(플라톤, Republic, book 7 18:2)
φθέγξαιτο ἡ γλῶσσά μου τὰ λόγιά σου, ὅτι πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου δικαιοσύνη.
(70인역 성경, 시편 118:172)

SEARCH

MENU NAVIGATION