헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δ’ ἂν αὐτοκτόνωσ αὐτοδάικτοι θάνωσι, καὶ γαί̈α κόνισ πίῃ μελαμπαγὲσ αἷμα φοίνιον, τίσ ἂν καθαρμοὺσ πόροι, τίσ ἄν σφε λούσειεν;
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 21)
ὁ δὲ φοίνιον ἕλκοσ ἄφασσεν θαρσαλέωσ, ἕνεκ’ οὔ μιν ὑπέρβιον ἄλγοσ ἔτειρεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 24:21)
φόβοσ ἔχει με μή τισ ἐπὶ δώμασι σταθεὶσ ἐπὶ φοίνιον αἷμα πήματα πήμασιν ἐξεύρῃ.
(에우리피데스, choral, strophe 17)
μὰ τὸν μετ’ ἄστρων Ζῆν’ Ἄρη τε φοίνιον, ὃσ τοὺσ ὑπερτείλαντασ ἐκ γαίασ ποτὲ Σπαρτοὺσ ἄνακτασ τῆσδε γῆσ ἱδρύσατο.
(에우리피데스, Phoenissae, episode 9:1)
αὐτίκα δ’ ἦλθε κατὰ στόμα φοίνιον αἷμα, κὰδ δ’ ἔπεσ’ ἐν κονίῃσι μακών, σὺν δ’ ἤλασ’ ὀδόντασ λακτίζων ποσὶ γαῖαν·
(호메로스, 오디세이아, Book 18 18:7)
ἴστε μὰν Αἰάντοσ ἀλκὰν φοίνιον, τὰν ὀψίᾳ ἐν νυκτὶ ταμὼν περὶ ᾧ φασγάνῳ, μομφὰν ἔχει παίδεσσιν Ἑλλάνων ὅσοι Τρῴανδ’ ἔβαν.
(핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 4 ΜΕΛΙΣΣῼ ΘΗΒΑΙῼ ΠΑΓΚΡΑΤΙῼ 12:2)
πάλιν δ’ ὁ μὲν Εὐριπίδησ εἰπὼν ἐν ὁρ́κῳ μὰ τὸν μετ’ ἄστρων Ζῆν’ Ἄρη τε φοίνιον αὐτοὺσ τοὺσ θεοὺσ ὠνόμασε·
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 6 17:1)
στάζει γὰρ αὖ μοι φοίνιον τόδ’ ἐκ βυθοῦ κηκῖον αἷμα, καί τι προσδοκῶ νέον.
(소포클레스, 필록테테스, episode 1:2)
ἔστη δὲ πληγαῖσ μεθύων, ἐκ δ’ ἔπτυσεν αἷμα φοίνιον·
(테오크리토스, Idylls, Διόσκουροι63)
νυμφὼν δ’ ὁ σεμνὸσ, ἐκ ῥόδων πεπλεγμένοσ, ἐκ τῶν φόνων ἔσταξεν αἷμα φοίνιον.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 19 1:2)
σοὶ δὲ καλῶσ βωμοῖσι παριστάμενοσ πόσισ αἰγῶν φοίνιον ἐκ λασίου στήθεοσ αἷμ’ ἐρύγῃ, τέρπε δανειζόμενοσ τὴν σὴν φρένα·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 17 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION