헬라어 문장 내 검색 Language

"ἀπαγαγὼν γὰρ αὐτοὺσ ἀπὸ τῶν περὶ Τίμαρχον αἰτιῶν, ἐπέστησα φέρων ἐπὶ τὸν κατήγορον καὶ Φίλιππον καὶ Φωκέασ, καὶ φόβουσ ἐπήρτησα τοῖσ ἀκροωμένοισ, ὥσθ’ ὁ μὲν φεύγων κατηγόρει, ὁ δὲ κατηγορῶν ἐκρίνετο, οἱ δὲ δικασταί, ὧν μὲν ἦσαν κριταί, ἐπελάθοντο, ὧν δ’ οὐκ ἦσαν, περὶ τούτων ἤκουον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1752)
οὐκ ἐσ πολὺ δὲ τὴν σύγκρισιν ὡσ ἄδοξον ἐπενεγκὼν αὖθισ ἐπῄει τὰσ τῆσ πατρίδοσ ἐλπίδασ καὶ φόβουσ διεξιών, ὅτι πλείστησ γῆσ ἐκ πολέμου βίᾳ κατέχοντεσ καὶ τὴν λοιπὴν τῆσ οἰκουμένησ χώραν ἐν ἐλπίδι ἔχοντεσ κινδυνεύουσιν ἐν τῷδε περὶ ἁπάντων, ἢ κτήσασθαι καὶ τὰ λοιπὰ δι’ εὐανδρίαν ἢ καὶ τάδε δι’ ἀσθένειαν καὶ φθόνον ὑπ’ ἐχθρῶν ἀφαιρεθῆναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 1 5:3)
διὰ δὴ ταῦτ’ ἐπενόει μεγάλοισ καὶ χρονίοισ πράγμασι τὴν πατρίδα περιβαλών, καὶ καταστήσασ ἐσ ἀσχολίασ καὶ φόβουσ, τὸ ἑαυτοῦ καὶ τὰ τῶν φίλων ἐν ἀδεεῖ θέσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 4:4)
τὸ δὲ ἀναγκαῖον συνίσταται ἐκ τοῦ μὴ κατ’ ἔμφασιν ἄλλωσ πρᾶξαί τινα ἃ βούλεται ἢ ὡσ ἂν ἡ ἀνάγκη προσαναγκάζῃ, ἐκ τοῦ μὴ [προσαναγκάζεσθαι] φόβουσ καὶ ταραχὰσ καὶ λύπασ καὶ τὸ ἐν ταῖσ ἀνάγκαισ βίαιον ἐκφυγεῖν ἄλλωσ πωσ ἢ οὕτωσ, ἢ ὡσ ἡ ἀνάγκη προσαναγκάζει, ἐκ τοῦ ἀναγκαῖον αὐτὸ εἶναι πάντωσ ὁρίζεσθαι, οἱο͂ν τὸ ἀποθανεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:6)
ἢ ποίουσ φόβουσ ἐγγείουσ ἢ θαλαττίουσ οὐχὶ συνέστειλε τοῖσ παρ’ αὑτοῦ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 37:9)
ταῦτα δ’ ἦν ἀντεπεξελθεῖν τοῖσ προτέροισ ἐπιστρατεύσασι καὶ τοὺσ φόβουσ καὶ τοὺσ κινδύνουσ εἰσ τὴν ἐκείνων μεταστῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 59:11)
ὃ καὶ τοὺσ παρόντασ ἔλυσε φόβουσ τῇ Λακεδαιμονίᾳ καὶ δίκην λαβεῖν εἰσαῦθισ παρεσκεύασεν αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 67:3)
καὶ ἦν τὸ μὲν προχωρεῖν αὐτοῖσ ἃ ἐβούλοντο ἀμήχανον καὶ κατάρασ ἐγγὺσ, τὸ δὲ μὴ προχωρεῖν κουφότερόν τε καὶ ἥττουσ ἔχον τοὺσ φόβουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 16:2)
ἀλλὰ τί δεῖ τοὺσ πόρρωθεν φόβουσ καὶ κινδύνουσ δεδιέναι, ἀφέντα τοὺσ ἐν ὀφθαλμοῖσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 10:9)
ἐκεῖνοσ γὰρ συμβάσησ μὲν ἐν Πελοποννήσῳ ταραχῆσ οὐ φαύλησ οὐδὲ μικρᾶσ τινοσ, ἀλλ’ ὥστε Λακεδαιμονίουσ εἰσ πᾶν ἐλθεῖν τῶν εἱλώτων ἐπαναστάντων, καὶ ἅμα τῶν σεισμῶν ἐπικειμένων, ἀγαγὼν Ἀθηναίουσ τετρακισχιλίουσ ὁπλίτασ, οὓσ σὺ τιμᾷσ, ὦ Πλάτων, ἔσωσε μὲν τὴν πόλιν αὐτοῖσ καὶ τὴν χώραν, ἔλυσε δὲ τοὺσ περιστάντασ ἅπαντασ φόβουσ, κατέστησε δὲ τὰ ἐν Πελοποννήσῳ πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 40:3)
σχεδὸν δὴ δοκεῖ πᾶσιν ὅ τ’ ἀνδρεῖοσ εἶναι περὶ φόβουσ καὶ ἡ ἀνδρεία μία τῶν ἀρετῶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 5:1)
ὥστ’ ἐπεὶ ἡ ἀνδρεία ἐστὶν ἡ βελτίστη ἕξισ περὶ φόβουσ καὶ θάρρη, δεῖ δὲ μήθ’ οὕτωσ ὡσ οἱ θρασεῖσ τὰ μὲν γὰρ ἐλλείπουσι, τὰ δ’ ὑπερβάλλουσι μήθ’ οὕτωσ ὡσ οἱ δειλοί καὶ γὰρ οὗτοι ταὐτὸ ποιοῦσι, πλὴν οὐ περὶ ταὐτὰ ἀλλ’ ἐξ ἐναντίασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 7:2)
ὥστε συμβαίνει τὸν ἀνδρεῖον μεγάλουσ φόβουσ καὶ πολλοὺσ ποιεῖσθαι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 12:5)
περὶ μὲν οὖν φόβουσ καὶ θάρρη ἀνδρεία μεσότησ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 73:3)
ὅτι μὲν οὖν μεσότησ ἐστὶ περὶ φόβουσ καὶ θάρρη, ἤδη φανερὸν γεγένηται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 86:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION