헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα μὲν οὖν μοι δοκῶ καὶ τἆλλα τὰ τούτοισ ὅμοια ὑπερβήσεσθαι, οὐ προδιδοὺσ ὑμᾶσ οὐδὲ τὸν ἀγῶνα καταχαριζόμενοσ, ἀλλ’ ἐκεῖνο φοβούμενοσ, μή μοι παρ’ ὑμῶν ἀπαντήσῃ τὸ δοκεῖν ἀληθῆ μὲν λέγειν, ἀρχαῖα δὲ καὶ λίαν ὁμολογούμενα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 531)
ἵν’ ἕκαστοσ ἡμῶν τὰσ ἐκ τῶν νόμων ζημίασ φοβούμενοσ μᾶλλον ἢ τοὺσ πολεμίουσ, ἀμείνων ἀγωνιστὴσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ὑπάρχῃ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1759)
καὶ τὰ χρήματα τῷ δήμῳ ἔδωκεν, εἴ πωσ τελευτήσειεν ἄπαισ, φοβούμενοσ μὴ διὰ τὴν οὐσίαν ἀπόλοιτο.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 24:1)
Καὶ ὁ δῆμοσ, ἑτέραν ἀρχὴν στάσεωσ ὁρῶν καὶ φοβούμενοσ δύο στρατοὺσ περικαθημένουσ, ἐδέοντο τῶν ὑπάτων ἐν ἀγορᾷ προκαθημένων συναλλαγῆναι πρὸσ ἀλλήλουσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 14 6:6)
αὐτῇ μὲν γὰρ τῇ πόλει περιβαλεῖν τὰ τείχη, οἱο͂ν ἀποκρύπτοντεσ αὐτὴν, ἢ φεύγοντεσ τοὺσ ὑπηκόουσ, ἀγεννέσ τε εἶναι καὶ οὐ πρὸσ τῆσ ἄλλησ διανοίασ ἐνομίσατε, οἱο͂ν εἴ τισ δεσπότησ δεικνύοιτο τοὺσ ἑαυτοῦ δούλουσ φοβούμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 23:4)
πάντων δ’ ἀτοπώτατον, εἰ Νικίασ μὲν, οὗ τί χρὴ πρὸσ τὰ τοιαῦτ’ ἀργότερον ἐξευρεῖν, ὅμωσ ἐφ’ ὑμῖν τὴν αἱρ́εσιν πεποίηκε, δυοῖν θάτερον λείπεσθαι φάσκων, ἢ πέμπειν ἑτέρουσ, ἢ καλεῖν σφᾶσ, καὶ οὐκ ἀφῄρηται τὴν καθάπαξ ἐλπίδα, καὶ ταῦτα αὐτὸσ ὢν ὁ φοβῶν, προσθήσω δὲ καὶ ὁ φοβούμενοσ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ, ὑμεῖσ δ’ οἱ παρ’ ἐκείνου ταῦτ’ ἀκούοντεσ καὶ οἱ τότ’ ἐκεῖνον ἄκοντα κινήσαντεσ προκαταγνώσεσθε μηδὲν ἔτ’ εἶναι τῶν ἐκεῖ κατασχεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 13:1)
καὶ θρασὺσ μὲν ὁ μήτε ἃ χρὴ φοβούμενοσ μήθ’ ὅτε μήθ’ ὥσ, δειλὸσ δὲ ὁ καὶ ἃ μὴ δεῖ καὶ ὅτ’ οὐ δεῖ καὶ ὡσ οὐ δεῖ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 58:2)
ὅ τε γὰρ πάντα φεύγων καὶ φοβούμενοσ καὶ μηδὲν ὑπομένων δειλὸσ γίνεται, ὅ τε μηδὲν ὅλωσ φοβούμενοσ ἀλλὰ πρὸσ πάντα βαδίζων θρασύσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 19:1)
κατὰ τὰ πάθη σπουδαῖοι ἢ φαῦλοι, κατὰ δὲ τὰσ ἀρετὰσ καὶ τὰσ κακίασ λεγόμεθα, καὶ ὅτι κατὰ μὲν τὰ πάθη οὔτ’ ἐπαινούμεθα οὔτε ψεγόμεθα οὐ γὰρ ἐπαινεῖται ὁ φοβούμενοσ οὐδὲ ὁ ὀργιζόμενοσ, οὐδὲ ψέγεται ὁ ἁπλῶσ ὀργιζόμενοσ ἀλλ’ ὁ πῶσ, κατὰ δὲ τὰσ ἀρετὰσ καὶ τὰσ κακίασ ἐπαινούμεθα ἢ ψεγόμεθα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 47:1)
ὁ μὲν γὰρ φοβούμενοσ ἐπιεικὴσ καὶ αἰδήμων, ὁ δὲ μὴ φοβούμενοσ ἀναίσχυντοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 87:3)
ὁ μὲν οὖν ἃ δεῖ καὶ οὗ ἕνεκα ὑπομένων καὶ φοβούμενοσ, καὶ ὡσ δεῖ καὶ ὅτε, ὁμοίωσ δὲ καὶ θαρρῶν, ἀνδρεῖοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 97:3)
φαίνονται γὰρ ὁμολογεῖν ἥττουσ εἶναι, οἱ δ’ ἥττουσ φοβοῦνται, φοβούμενοσ δὲ οὐδεὶσ ὀλιγωρεῖ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 3 6:3)
ἀντεπιστεῖλαι δὲ αὐτῷ Πειθαγόραν πυνθανόμενον τίνα μάλιστα φοβούμενοσ χρήσασθαι ἐθέλοι τῇ μαντείᾳ.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 18 2:1)
"ὁ δὲ τρόποσ τῆσ ὀρχήσεωσ ἦν ὁ μὲν παραθέμενοσ τὰ ὅπλα σπείρει καὶ ζευγηλατεῖ πυκνὰ μεταστρεφόμενοσ ὡσ φοβούμενοσ, λῃστὴσ δὲ προσέρχεται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 27 2:7)
οὔτε γὰρ φιλῶν οὔτε πιστεύων οὔτε φοβούμενοσ οὐδεὶσ ἡμῖν διαλέγεται.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 62:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION