헬라어 문장 내 검색 Language

μαρτυρεῖ δέ μοι κάσισ πηλοῦ ξύνουροσ διψία κόνισ τάδε, ὡσ οὔτ’ ἄναυδοσ οὔτε σοι δαίων φλόγα ὕλησ ὀρείασ σημανεῖ καπνῷ πυρόσ, ἀλλ’ ἢ τὸ χαίρειν μᾶλλον ἐκβάξει λέγων ‐ τὸν ἀντίον δὲ τοῖσδ’ ἀποστέργω λόγον·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode2)
ὅμωσ δ’ ἔθυον, καὶ γυναικείῳ νόμῳ ὀλολυγμὸν ἄλλοσ ἄλλοθεν κατὰ πτόλιν ἔλασκον εὐφημοῦντεσ ἐν θεῶν ἕδραισ θυηφάγον κοιμῶντεσ εὐώδη φλόγα.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 2:8)
ἀλλ’ ἦλθεν αὐτῷ Ζηνὸσ ἄγρυπνον βέλοσ, καταιβάτησ κεραυνὸσ ἐκπνέων φλόγα, ὃσ αὐτὸν ἐξέπληξε τῶν ὑψηγόρων κομπασμάτων.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests 3:11)
ὃσ δὴ κεραυνοῦ κρείσσον’ εὑρήσει φλόγα, βροντῆσ θ’ ὑπερβάλλοντα καρτερὸν κτύπον·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode8)
ἔνθ’ ἄρ’ ὅ γε φλόγα δαῖε πιφαυσκόμενοσ τὰ ἃ κῆλα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 29:1)
δοιώ μοι πεδίον τὸ Ἀρήιον ἀμφινέμονται ταύρω χαλκόποδε, στόματι φλόγα φυσιόωντεσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 7:31)
φῆ δὲ δύω πεδίον τὸ Ἀρήιον ἀμφινέμεσθαι ταύρω χαλκόποδε, στόματι φλόγα φυσιόωντασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 9:17)
τοῖοσ ἀπὸ ξανθοῖο καρήατοσ Αἰσονίδαο στράπτεν Ἔρωσ ἡδεῖαν ἀπὸ φλόγα·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 17:7)
ὧσ ἄρα τώγε θοὴν φλόγα φυσιόωντεσ ἐκ στομάτων ὁμάδευν, τὸν δ’ ἄμφεπε δήιον αἶθοσ βάλλον ἅ τε στεροπή·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 21:29)
τὸν δὲ Γαλάτην φασὶν ἐν τῷ σκότῳ προσιόντα τῷ στιβαδίῳ δεῖσαι, δόξαντα τοὺσ ὀφθαλμοὺσ τοῦ Μαρίου πυρὸσ αὐγὴν καὶ φλόγα ἀφιέναι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 7 7:3)
Τὴν δὲ Περυσίαν αὐτὴν ἐγνώκει μὲν ὁ Καῖσαρ ἐσ διαρπαγὴν ἐπιτρέψαι τῷ στρατῷ, Κέστιοσ δέ τισ αὐτῶν ὑπομαργότεροσ, ἐν Μακεδονίᾳ πεπολεμηκὼσ καὶ ἐκ τοῦδε Μακεδονικὸν αὑτὸν ὀνομάζων, ἐνέπρησε τὴν οἰκίαν καὶ ἑαυτὸν ἐσ τὸ πῦρ ἐνέβαλε, καὶ ἄνεμοι τὴν φλόγα ὑπολαβόντεσ περιήνεγκαν ἐκ ὅλην Περυσίαν, καὶ ἐνεπρήσθη χωρὶσ τοῦ Ἡφαιστείου μόνου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 11:1)
καὶ τῶν νεῶν ἑπτὰ μέν αἳ τὸ πῦρ ἔφερον, οὐδενὸσ αὐταῖσ διὰ τὴν φλόγα προσιόντοσ ἔφυγον, τὰσ δὲ λοιπὰσ εἴκοσιν ὁ Πολυξενίδασ ἀναδησάμενοσ ἐσ τὴν Ἔφεσον κατήχθη.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 2:10)
ἢν δὲ ἔτι καθάρσιοσ τὰ πτύαλα δέηται, τοῖσι κηρώμασι Ῥητίνησ ξυντήκειν, ἢ τοῦ θείου τοῦ ἀπύρου ξυμμίσγειν · καὶ αὖθισ πυρίην τὸ χωρίον ἔχειν· ὡσ τρόποσ δὲ σικύησ· ἔχειν ὦν χρὴ κεραμεο ῦν κοῦφον ἁρμόζον τῇ πλευρῇ, εὐρὺ, ἤ τι χάλκεον, πρηνὲσ ἐπὶ τὰ χείλεα ἀμφιθεῖ ναι τοῖσι ἀλγέουσι· ὑποτιθέναι δὲ φλόγα μεγάλην ξὺν λίπαϊ, ὅκωσ ζῶσα ἐσ πολλὸν διαρκέῃ χρόνον· μὴ περισφίγγειν δὲ τὰ χείλεα πρὸσ τῇ σαρκὶ, ἀλλ’ ἐσ διαπνοὴν διαδοχή τισ ἔστω ὡσ μὴ διασβεσθέῃ τῇ πνιγί· ἐσ πολλὸν δὲ ἐξάπτεσθαι ἔνι· ἡ γὰρ ἔνδον ἐκείνου θέρμη, ἄριστον μὲν πυρίημα, ἀγαθὴ δὲ πρόκλησισ ἱδρώτων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.402)
πολεμίουσ δὲ οὐ τοὺσ ἀσθενεστάτουσ εἵλοντο, ἀλλὰ τοὺσ πλεῖστα ἀνασχέσθαι δυνατωτάτουσ, δυοῖν ἐναγόντοιν, ἑνὸσ μὲν τοῦ μηδὲν τῶν ἐσχάτων, ὅσον εἰσ γνώμην καὶ παρασκευὴν ἧκε τῶν βαρβάρων, ἐλλελεῖφθαι τοῖσ Ἕλλησι τὸ μὴ οὐ πεπονθότασ εἶναι, ἀνθ’ ὧν δεῖν ἀμύνεσθαι καὶ μηδαμῶσ μικρῶσ, ἑτέρου δὲ τοῦ πρὸσ τὸν λοιπὸν χρόνον ἀσφαλοῦσ τῇ Ἑλλάδι, ἑώσ ἔγνω βασιλεὺσ παραπλήσιον ποιῶν ἀνταίρων τῇ πόλει ὥσπερ ἂν εἰ πρὸσ φλόγα πολλὴν ἐπιοῦσαν ὕλην ἐπηρμένοσ ἠγωνίζετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 62:12)
κἀκ τούτου αὐτόσ τε λαμπάδα λαμβάνω καὶ πάντεσ ἐλαμπαδηφόρουν οἱ ἐν τῇ ἀγορᾷ, καὶ τὸ Εὐριπίδειον τοῦτο ἔλεγον Ἥλιε θοαῖσ ἵπποισιν εἱλίσσων φλόγα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 6:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION