헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἶχε δὲ φλέβα μίαν ἀπὸ αὐχένοσ κατατείνουσαν ἄχρι σφυρῶν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 26:10)
Λυσίμαχον δὲ πυνθάνομαι, τῶν ὑπασπιστῶν ὄντα τῶν Ἀλεξάνδρου, παρατροχάσαι ποτὲ ἐπὶ πλεῖστον αὐτῷ, καὶ καμόντα, τῆσ οὐρᾶσ τοῦ βασιλέωσ ἵππου λαβόμενον, ἔτι συντρέχειν, πληγέντα δὲ ἐσ τὸ μέτωπον ἐπὶ τὴν φλέβα τῷ τέλει τοῦ βασιλείου δόρατοσ αἱμορροεῖν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 6:1)
ἀεὶ γὰρ ἐσ λεπτὰ καὶ πλεῦνα σχιζομένη ἐπὶ τέλοσ ἐσ ἀφανέα τῇσι ὄψισι πάντη τοῦ ἥπατοσ σκίδνατ αι· τοῖσι δὲ τουτέων πέρασι ἄλλων φλεβῶν περατώσιεσ κατὰ τὸ στόμα ξυγκέονται , αἵπερ ἐκ λεπτῶν καὶ πλεύνων μέζονεσ καὶ ἐλάσσονεσ γίγνονται· ἐπὶ τέλεοσ ἐν μέσῳ τῷ ἥπατι ἐσ μίαν φλέβα μεγάλην συναγείρονται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.165)
ἢν οὖν τι μεγάλων κακῶν ἴσχῃ τήνδε τὴν φλέβα, ξυνέκρυψε ἀμπέχων ὁ θώρηξ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.175)
Γίγνεται δ’ οὖν ἀμφὶ τήνδε τὴν φλέβα καὶ κέδματα · εὖτε Ῥηγνυμένη αἱμορραγίῃ ὤκιστα κτείνει · ὕπερθεν μὲν διὰ πλεύμονοσ καὶ ἀρτηρίησ ἐκχεομένου , ἢν ἐν τῷ θώρηκι Ῥαγῇ· ἢν δὲ παρὰ τὴν ἀρχὴν, ἐσ τὴν κάτω κοιλίην τοῖσι ἐντέροισι περιχέεται, ὡσ ἐμπλείειν τὰ ἔντερα, εὖτε πρὶν ἢ καθὲν ἐκφανῆναι τὸ αἷμα, θνήσκουσι οἵδε· ἦν δὲ ἡ κοιλίη πληρευμένη αἵματοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.176)
Γίγνεται δὲ καὶ φλεγμονὴ ἀμφὶ τὴν φλέβα, ἀτὰρ καὶ ἥδε ὀξέωσ κτείνει, ἢν μεγάλη ἐῄ· πῦρ μὲν γὰρ δριμὺ, δακνῶδεσ, ἐν τῇσι κοιλίῃσι ἀμφοῖν ἐγκαθειργμένον, βραχὺ δὲ μοῦνον ὑπερίσχον, ὡσ δοκέειν ἁπτομένῳ λεπτὴν ἔμμεναι θέρμην· ὁ δὲ ἄνθρωποσ καίεσθαι δοκέει· σφυγμοὶ σμικροὶ, πυκνότατοι , ὁκοῖόν τι πεπιεσμένοι καὶ δεδιωγμένοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.177)
ἢν μὲν ὦν ἡ παραφορὴ ξὺν πυρετῷ ἀρχῆθεν εἰσβάλλῃ τῆσ πρώτησ ἢ δευτέρησ ἡμέρησ, τάμνειν φλέβα τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι, μάλιστα τὴν μέσην· ἀτὰρ καὶ ἢν ἐσ τρίτην ἢ τετάρτην ἡμέρην ἡ παραφορὴ ἥκῃ, μέσφι τῆσ πρώτησ τῶν κρισίμων περιόδου τάμνειν · εἰ δὲ προσωτέρω τοῦ δέοντοσ χρόνου ἑκταίῳ ἐόντι ἢ ἑβδομαίῳ, ἐῆν, πολλὸν πρὸ τῶν κρισίων ἐν τοῖσι ὀξέσι κενοῦν χρὴ, ἢ φαρμακεύειν, ἢ τοῖσι ἄλλοισι ἐρεθισμοῖσι χρέεσθαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.19)
ἀτὰρ καὶ φλέβα τάμνων μὴ πολλὸν ἀφαιρέειν, κἢν ἐν ἀρχῇ τάμνῃσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.20)
φρενῖτισ γὰρ εὔτρεπτον ἐσ συγκοπὴν κακόν· ἢν δὲ πολυπληθὴσ ὁ νοσέων ἐῄ, καὶ νεηνίησ, καὶ ἐξ ἀδηφαγίησ καὶ οἰνοφλυγίησ,‐‐οἵδε οὐ τῆσ φρενίτιδοσ ἐάσι οἱ λογισμοὶ,‐‐ ἀλλὰ καὶ ἄνευ παραφορῆσ πολλὸν τουτέων ἀφαιρέειν αἷμα· πολλὸν δὲ μεῖον ἀφαιρέειν, ἢν οἵδε ἐώσι οἱ φρενιτικοί · τάμνειν δὲ φλέβα τουτέων εὐτολμότερον, ἢν ἐξ ὑποχονδρίων καὶ μὴ ἀπὸ κεφαλῆσ ἡ νοῦσοσ ᾖ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.21)
ἢν ὦν πεπόνθῃ ἥδε, οὐ χρὴ τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι τάμνειν φλέβα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.23)
ἢν μὲν ἐξ ἑτέρησ νούσου, ὁκοῖόν τι φρενίτιδοσ , διαδέξηται ἡ λήθη, φλέβα μὲν μὴ τάμνειν, μηδὲ ἀθρόον ποθὲν κενοῦν αἷμα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.99)
ἢν δὲ μὴ ἐκ διαδέξιοσ νούσου, ἀλλ’ ἑωυτέου ἄρχηται ὁ λήθαργοσ, καὶ δοκέῃ πεπλῆσθαι ὁ νουσέων, ἢν μὲν αἵματοσ, φλέβα τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι τάμνειν · ἢν δὲ φλέγματοσ ὑδατώδεοσ εἴτε ἄλλων χυμῶν, καθαίρειν χρὴ κνεώρῳ σὺν τῇ πτισάνῃ, ἢ ἐλλεβόρῳ μέλανι ξὺν μελικρή τῳ, πρὸσ τῇσι ἀρχῇσι, ἢν μετρίωσ βούλῃ· ἢν δὲ μεζόνωσ, τοῦ φαρμάκου τῆσ ἱερῆσ καλευμένησ νήστι διδόναι ὁλκῆσβ’, ξὺν μελικρήτου κυάθοισ τρισὶ, καὶ περιμείναν τα καθήρασθαι , τότε διδόναι σιτία, ἢν καιρὸσ ᾖ· ἢν δὲ μὴ, εἰσ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέρην ἡ τροφή· εὐκαιρίη δέ κοτε καὶ ἐν ἑσπέρῃ γίγνεται τῆσ ἱερῆσ ὁλκῆσ ͵α’ ὕδατι ἢ μελικρή τῳ λυομένησ, κυάθοισ δύο.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.103)
ἢν γὰρ καὶ δοκέῃ μὲν ἐνδέειν, χρησταὶ δέ τινεσ ὑποφάσιεσ γίγνοιντο, αὖθισ ἐπανατάμνειν τὴν φλέβα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.154)
Ἢν δὲ μὴ δοκέῃ τάμνειν φλέβα, ψύξιοσ πολλῆσ καὶ νάρκησ καὶ ἀναισθήσιοσ ἀμφισχούσησ τὸν ἄνθρωπον, ὑποκλύζειν ἐσ κένωσιν τοῦ πλήθεοσ τῶν ἐν τοῖσι ἐντέροισι ̔τὰ πολλὰ γὰρ ὑπ’ ἀδηφαγίησ καὶ οἰνοφλυγίησ παραπλῆγεσ γίγνονταἰ, καὶ εἰσ τὴν ἀντίσπασιν τῶν τὴν κεφαλὴν ἀμφεχόν των χυμῶν· ἔστω δὲ τὸ κλύσμα δριμὺ, καὶ φλεγμάτων καὶ χολῆσ ἀγωγὸν, ὡσ μὴ νίτρον ἔχειν μοῦνον, ἀλλὰ καὶ εὐφόρβιον, ὅσον ὁλκῆσ τριώβολον, ἐσ τόδε ξύνηθεσ πλῆθοσ τοῦ κλύσματοσ, καὶ κολοκυνθίδοσ τὸ ἐντόσ, ἢ κενταυρίου τῆσ κόμησ ἀφεψήματοσ εἰσ ἔλαιον, ἧ ὕδωρ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.160)
εἴτε ὦν διὰ ψύξιν ἄνευ φανερῆσ προφάσιοσ γένοιτο τέτανοσ, εἴτε ἐπὶ τρώματι, εἴτε ἐπ’ ἀμβλώσει γυναικὸσ, φλέβα τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι τάμνειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.233)

SEARCH

MENU NAVIGATION