헬라어 문장 내 검색 Language

θεοὺσ δὲ προστροπαῖσ ἱκνουμένη, εἴ τι φλαῦρον εἶδεσ, αἰτοῦ τῶνδ’ ἀποτροπὴν τελεῖν, τὰ δ’ ἀγάθ’ ἐκτελῆ γενέσθαι σοί τε καὶ τέκνοισ σέθεν καὶ πόλει φίλοισ τε πᾶσι.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, trochees2)
ἐγὼ δὲ μάλιστα μὲν καὶ πρῶτον αἰδοῖ τῶν λόγων αὐτῶν καὶ τῷ νομίζειν χρῆναι καθάπερ γονεῦσι βοηθεῖν, ὡσ ἕκαστοσ ἔχει τῆσ ἐν αὐτοῖσ δυνάμεωσ, εἶτα καὶ τῶν ἄλλων ἕνεκ’ ἀνθρώπων, ὅπωσ μὴ περὶ τῶν μεγίστων φαύλωσ ὑπαχθεῖεν μηδ’ ἀγνοήσαιεν ὅσῳ λαμπρότεροσ καὶ μείζων ἀνὴρ, τοσούτῳ προχειρότερον πιστεύσαντεσ αὐτῷ, μηδὲ ἣν οὐ θέμισ οὐδὲν φλαῦρον ἀκοῦσαι, ταύτην οἰόμενοι κακίζειν αὑτοὺσ τῶν καλλίστων ἀποστερήσαιεν ἑκόντεσ, ἐν ἴσῳ δὲ ἄκοντεσ εἰπεῖν, ὑπέστην τὸν λόγον τοῦ τε δικαίου χάριν καὶ τῆσ χρείασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 5:5)
ταῦτα δ’ οὕτω θεὶσ καὶ ἡνιόχουσ καὶ τὰ τοιαῦτα ἐπεισαγαγὼν ἐνταυθοῖ τόν γε Ἀριστείδην οὐ μόνον οὐδὲν φλαῦρον εἴρηκεν, ἀλλὰ καὶ σαφῶσ ἐξαίρετον τῶν ἄλλων πεποίηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 88:9)
ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲν ἂν εἴποιμι φλαῦρον οὐδὲ προαχθείην, μήποθ’ οὕτω μανείην·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 11:6)
ἀλλ’ οἶμαι τῷ μηδ’ ὁτιοῦν φλαῦρον, ἀλλὰ πάντα τὰ βέλτιστα ξυνειδέναι τοῖσ αὐτῶν νόμοισ, τοῖσ μὲν οὐδεμιᾶσ τινοσ τοιαύτησ ἐμέλησε τῆσ προσθήκησ, σοὶ δὲ οἷσ ταύτησ ἐμέλησεν ἔδειξασ οὐ σφόδρα τοῖσ νόμοισ οἷσ λέγεισ θαρρεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 13:5)
εὐστόμει καὶ μηδὲν εἴπῃσ φλαῦρον ἄνδρασ δεξιοὺσ καὶ νοῦν ἔχοντασ·
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics24)
οὐδὲν γὰρ ἄν με φλαῦρον ἐργάσαισθ’ ἔτι, οἱο͂σ ἐμοὶ τρέφεται τοῖσδ’ ἐνὶ δώμασι παῖσ, ἀμφήκει γλώττῃ λάμπων, πρόβολοσ ἐμόσ, σωτὴρ δόμοισ, ἐχθροῖσ βλάβη, λυσανίασ πατρῴων μεγάλων κακῶν·
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, lyric3)
ἀλλὰ νυνὶ σπένδομαί σοι, καὶ τὸ λοιπὸν οὐκέτι οὔτε δράσω φλαῦρον οὐδὲν οὔθ’ ὑφ’ ὑμῶν πείσομαι.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, trochees26)
οὐ παρασκευαζόμεσθα τῶν πολιτῶν οὐδέν’ ὦνδρεσ φλαῦρον εἰπεῖν οὐδὲ ἕν.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, strophe 11)
εὐφημεῖν χρὴ καὶ μὴ φλαῦρον μηδὲν γρύζειν ἀλλ’ ὀλολύζειν·
(아리스토파네스, Peace, Prologue, anapests11)
τὸ δὲ τοῦ θέντοσ τὸν νόμον, τὰ μὲν ἄλλ’ ἔγωγ’ οὐκ οἶδα, οὐδὲ λέγω φλαῦρον οὐδὲν οὐδὲ σύνοιδα, ἐκ δὲ τοῦ νόμου σκοπῶν εὑρίσκω πολὺ τούτου κεχωρισμένον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 19:2)
οὐδὲν γὰρ φλαῦρον ἐρῶ σε ἢ οὐκ ἀνεγνωκέναι τοὺσ Σόλωνοσ νόμουσ ἢ οὐ συνιέναι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 137:2)
ἢ γὰρ οὐδεὶσ ἐρεῖ φλαῦρον οὐδέν, ἢ οὐδὲν αὐτῷ πλέον ἔσται μὴ ἔχοντι τοὺσ πεισομένουσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 44:5)
ἀλλὰ μὴν ὡσ ἀληθῆ λέγω καὶ τῇ μὲν προτεραίᾳ ὅτε ταῦτ’ ἔλεγεν, εἰσεληλύθει καὶ διείλεκτ’ ἐκείνῳ, τῇ δ’ ὑστεραίᾳ πάλιν τοῦτο γάρ, τοῦτ’ οὐκ ἔχον ἐστὶν ὑπερβολὴν ἀκαθαρσίασ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι εἰσελθὼν οἴκαδ’ ὡσ ἐκεῖνον καὶ ἐφεξῆσ οὑτωσὶ καθεζόμενοσ, τὴν δεξιὰν ἐμβαλών, παρόντων πολλῶν, μετὰ τοὺσ ἐν τῇ βουλῇ τούτουσ λόγουσ, ἐν οἷσ αὐτόχειρα καὶ τὰ δεινότατ’ εἰρήκει τὸν Ἀρίσταρχον, ὤμνυε μὲν κατ’ ἐξωλείασ μηδὲν εἰρηκέναι κατ’ αὐτοῦ φλαῦρον, καὶ οὐδὲν ἐφρόντιζ’ ἐπιορκῶν, καὶ ταῦτα παρόντων τῶν συνειδότων, ἠξίου δὲ καὶ πρὸσ ἔμ’ αὑτῷ δι’ ἐκείνου γίγνεσθαι τὰσ διαλύσεισ, τούτων τοὺσ παρόντασ ὑμῖν καλῶ μάρτυρασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 157:1)
ἴστε γὰρ δήπου τοῦθ’ ὅτι, ἂν μέν τι τῶν δεόντων ἀπαγγελθῇ τῇ πόλει καὶ τοιοῦτον οἱο͂ν εὐφρᾶναι πάντασ, οὐδαμοῦ πώποτε Μειδίασ τῶν συνηδομένων οὐδὲ τῶν συγχαιρόντων ἐξητάσθη τῷ δήμῳ, ἂν δέ τι φλαῦρον, ὃ μηδεὶσ ἂν βούλοιτο τῶν ἄλλων, πρῶτοσ ἀνέστηκεν εὐθέωσ καὶ δημηγορεῖ, ἐπεμβαίνων τῷ καιρῷ καὶ τῆσ σιωπῆσ ἀπολαύων ἣν ἐπὶ τῷ περὶ τῶν συμβεβηκότων ἄχθεσθαι ποιεῖσθ’ ὑμεῖσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 261:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION