헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ μὲν οὖν ἦρξέ ποτε τῶν περὶ τὸν τόπον τοῦτον καὶ ὡσ ὕστερον αὐτὰ ταῦτα ἐφ’ οἷσ φιλοτιμούμεθα ἐντεῦθεν ἔσχε τὴν ἀρχὴν ἐάσειν μοι δοκῶ, ἃ δ’ εὐθὺσ εἰσ ὀφθαλμοὺσ ἔρχεται, ἀκρόπολισ μὲν αὕτη τοσαύτη τὸ μέγεθοσ, πόρρωθεν ἀστράπτουσα ἀπὸ πάσησ εἰσόδου, ὥσπερ κοινή τισ κορυφὴ τοῦ ἔθνουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 3:10)
πέντε μὲν καὶ τετταράκοντ’ ἔτη τῶν Ἑλλήνων ἦρξαν ἑκόντων ἐκεῖνοι, πλείω δ’ ἢ μύρια τάλαντ’ εἰσ τὴν ἀκρόπολιν ἀνήγαγον, πολλὰ δὲ καὶ καλὰ καὶ πεζῇ καὶ ναυμαχοῦντεσ ἔστησαν τρόπαια, ἐφ’ οἷσ ἔτι καὶ νῦν ἡμεῖσ φιλοτιμούμεθα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 32:2)
ἃ δ’ οὖν πᾶσι μάλιστ’ ἀκοῦσαι γνώριμα, τοῦτο μέν, εἰ βούλεσθε, οἱ τὰ προπύλαια καὶ τὸν παρθενῶν’ οἰκοδομήσαντεσ ἐκεῖνοι καὶ τἄλλ’ ἀπὸ τῶν βαρβάρων ἱερὰ κοσμήσαντεσ, ἐφ’ οἷσ φιλοτιμούμεθα πάντεσ εἰκότωσ, ἴστε δήπου τοῦτ’ ἀκοῇ, ὅτι τὴν πόλιν ἐκλιπόντεσ καὶ κατακλεισθέντεσ εἰσ Σαλαμῖνα, ἐκ τοῦ τριήρεισ ἔχειν πάντα μὲν τὰ σφέτερ’ αὐτῶν καὶ τὴν πόλιν τῇ ναυμαχίᾳ νικήσαντεσ ἔσωσαν, πολλῶν δὲ καὶ μεγάλων ἀγαθῶν τοῖσ ἄλλοισ Ἕλλησι κατέστησαν αἴτιοι, ὧν οὐδ’ ὁ χρόνοσ τὴν μνήμην ἀφελέσθαι δύναται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 17:2)
ἓν δὲ τοῦτό ἐστιν, ᾧ φιλοτιμούμεθα σχεδὸν πρὸσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ, τὸ ἔχειν ἄνδρασ ἱκανοὺσ καὶ πρᾶξαι καὶ εἰπεῖν, καὶ τὸ μέγιστον, ἀγαπῶντασ τὴν πατρίδα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΕΚΚΑΗΣΙΑΙ. 8:3)
σφόδρα δ̓ ἔγωγε θαυμάζω τί ἂν ἐποιήσαμεν, εἰ μὴ καὶ τοῦ βίου τὸ ἐλάχιστον παρὰ τῶν θεῶν μέτρον εἴχομεν, οἵπερ καὶ νῦν ὥσπερ εἰσ τὸν αἰῶνα παρασκευαζόμενοι πλέον ἄλλοσ ἄλλου φιλοτιμούμεθα ἔχειν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ. 34:1)
φιλοτιμούμεθα γὰρ οἱ νεώτεροι πρὸσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ καὶ οἱ ἔποικοι πρὸσ τοὺσ ἐπικαλεσαμένουσ, πότεροι πλείονα ποιήσομεν τὸ κοινὸν ἀγαθά.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 11 11:2)
οἳ φιλοτιμούμεθα μὲν ἐπὶ τοῖσ τῶν προγόνων ἔργοισ καὶ τὴν πόλιν ἐκ τῶν τότε πραχθέντων ἐγκωμιάζειν ἀξιοῦμεν, οὐδὲν δὲ τῶν αὐτῶν ἐκείνοισ πράττομεν ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 17 1:1)
καὶ ἐν τῷ οἳ φιλοτιμούμεθα μὲν ἐπὶ τοῖσ τῶν προγόνων ἔργοισ τὸ καὶ τὴν πόλιν ἐκ τῶν τότε πραχθέντων ἐγκωμιάζειν ἀξιοῦμεν·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 19 1:2)
τίσ γὰρ ἂν ἄλλοθεν ἐπελθὼν οὐκ ἂν μαίνεσθαι νομίσειεν ἡμᾶσ, οἳ φιλοτιμούμεθα μὲν ἐπὶ τοῖσ τῶν προγόνων ἔργοισ, οὐδὲν δὲ τῶν αὐτῶν ἐκείνοισ πράττομεν;
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 19 1:7)
τίσ γὰρ ἂν ἄλλοθεν ἐπελθὼν καὶ μὴ συνδιεφθαρμένοσ ἡμῖν, ἀλλ’ ἐξαίφνησ ἐπιστὰσ τοῖσ γινομένοισ οὐκ ἂν μαίνεσθαι καὶ παραφρονεῖν ἡμᾶσ νομίσειεν, οἳ φιλοτιμούμεθα μὲν ἐπὶ τοῖσ τῶν προγόνων ἔργοισ καὶ τὴν πόλιν ἐκ τῶν τότε πραχθέντων ἐγκωμιάζειν ἀξιοῦμεν, οὐδὲν δὲ τῶν αὐτῶν ἐκείνοισ πράττομεν, ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον;
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 173)
ἢν δέ σοι μελήσῃ ποτὲ εἰδέναι ὅπωσ ἂν τὰ κάλλιστα οἰκηθείη πόλισ καὶ ὅπωσ ἂν ἄριστοι γένοιντο οἱ πολῖται αὐτῆσ, ἐπαινέσῃ τότε καὶ τὰσ ἀσκήσεισ ταύτασ καὶ τὴν φιλοτιμίαν ἣν φιλοτιμούμεθα περὶ αὐτάσ, καὶ εἴσῃ ὅτι πολὺ τὸ χρήσιμον ἔχουσιν ἐγκαταμεμιγμένον τοῖσ πόνοισ, εἰ καὶ νῦν μάτην σπουδάζεσθαι δοκοῦσιν.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 14:2)
διὸ καὶ φιλοτιμούμεθα, εἴτε ἐνδημοῦντεσ εἴτε ἐκδημοῦντεσ, εὐάρεστοι αὐτῷ εἶναι.
(PROS KORINQIOUS B, chapter 1 97:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION