헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ τοίνυν τισ καὶ τοιοῦτοσ ἐγγένοιτο οἱο͂σ ῥητορικὴν ἔχων εἰσ μὲν δήμουσ ῥᾳδίωσ μὴ εἰσιέναι, μηδὲ περὶ πολιτείασ ἀμφισβητεῖν ὁρῶν ἑτέρωσ ἔχοντα τὰ πράγματα, καὶ ταῦτα οὐκ ἐν ὑστάτοισ ὢν δόξησ ἕνεκα καὶ τιμῶν καὶ τῶν ἐπικαίρων φιλοτιμιῶν, αὐτὸσ δὲ ἐφ’ ἑαυτοῦ τοῖσ λόγοισ χρῷτο, τὴν αὐτῶν φύσιν καὶ τὸ ἐν αὐτοῖσ καλὸν τετιμηκὼσ, καὶ θεὸν ἡγεμόνα καὶ προστάτην ἐπιγραψάμενοσ τοῦ τε βίου καὶ τῶν λόγων, οὐδὲ τούτῳ χαλεπὸν πρὸσ Πλάτωνα ἀντειπεῖν, ἀλλ’ οὗτοσ ἂν καὶ πολὺ καλλίστων καὶ δικαιοτάτων εὐπορήσειε λόγων, ὅτι, ὦ θαυμάσιε, ἐγὼ ταύτην τὴν δύναμιν ἐξ ἀρχῆσ ἐτίμησα καὶ περὶ πλείστου πάντων κερδῶν καὶ πραγμάτων ἐποιησάμην, οὐχ ἵνα τὸν δῆμον κολακεύω οὐδ’ ἵνα τῶν πολλῶν στοχάζωμαι οὐδὲ ἀργυρίου χάριν, ἀλλὰ καὶ ὅστισ πρὸσ τοῦτο ὁρᾷ καὶ τῶν διδόντων ἐστὶ, μισθωτὸν καλῶ τοῦτον, οὐ ῥήτορα, καὶ πολλοῖσ ἑτέροισ φημὶ λελοιπέναι τόπον ἀμφισβητεῖν εὐδαιμονίασ, εἰ ταύτῃ σεμνύνεται, ἀλλ’ ὑπ’ αὐτῶν τῶν λόγων ἀχθεὶσ καὶ νομίσασ εἶναι πρέπον ἀνθρώπῳ κτῆμα λόγουσ καλοὺσ, οὕτωσ ἐργάζομαι κατὰ δύναμιν τὴν ἐμαυτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 107:1)
μισῶ δὲ τούτουσ, ὅτι μοχθηροὺσ καὶ θεοῖσ ἐχθροὺσ εἶδον ἐν τῇ πρεσβείᾳ, καὶ ἀπεστέρημαι καὶ τῶν ἰδίων φιλοτιμιῶν διὰ τὴν τούτων δωροδοκίαν πρὸσ ὅλην δυσχερῶσ ὑμῶν τὴν πρεσβείαν ἐσχηκότων·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 292:2)
τίσ οὖν οὐκ ἂν ἀγαπήσειε τοιαύτην πόλιν καὶ πολιτείαν, ἐν ᾗ τῶν φιλοτιμιῶν αἱ τιμαὶ μείζουσ εἰσίν, ὁ δὲ μετ̓ εὐνοίασ νουθετῶν τοῦ μετὰ κολακείασ ὁμιλοῦντοσ μᾶλλον στέργεται, προθυμότεροι δ̓ εἰσὶν οἱ πολλοὶ σωφρονίζεσθαι καὶ ἐπανορθοῦσθαι ἢ θεραπεύεσθαι καὶ τρυφᾶν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΔΙΟΔΩΡΟΝ. 10:1)
οὕτω σὺ τῶν φιλοτιμιῶν ὅσαι τὸ φονικὸν καὶ θηριῶδεσ ἢ τὸ βωμολόχον καὶ ἀκόλαστον ἐρεθίζουσι καὶ τρέφουσι, μάλιστα μὲν ἐξέλαυνε τῆσ πόλεωσ, εἰ δὲ μή, φεῦγε καὶ διαμάχου τοῖσ πολλοῖσ αἰτουμένοισ τὰ τοιαῦτα θεάματα·
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 30 6:1)
δοῦλοι γάρ εἰσι καὶ οὗτοι, ἔφη ὁ Σωκράτησ, καὶ πάνυ γε χαλεπῶν δεσποτῶν, οἱ μὲν λιχνειῶν, οἱ δὲ λαγνειῶν, οἱ δὲ οἰνοφλυγιῶν, οἱ δὲ φιλοτιμιῶν τινων μώρων καὶ δαπανηρῶν, ἃ οὕτω χαλεπῶσ ἄρχει τῶν ἀνθρώπων ὧν ἂν ἐπικρατήσωσιν, ὥσθ’ ἑώσ μὲν ἂν ὁρῶσιν ἡβῶντασ αὐτοὺσ καὶ δυναμένουσ ἐργάζεσθαι, ἀναγκάζουσι φέρειν ἃ ἂν αὐτοὶ ἐργάσωνται καὶ τελεῖν εἰσ τὰσ αὑτῶν ἐπιθυμίασ, ἐπειδὰν δὲ αὐτοὺσ ἀδυνάτουσ αἴσθωνται ὄντασ ἐργάζεσθαι διὰ τὸ γῆρασ, ἀπολείπουσι τούτουσ κακῶσ γηράσκειν, ἄλλοισ δ’ αὖ πειρῶνται δούλοισ χρῆσθαι.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 1 23:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION