헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ ἐδόκει μοι παρ’ ἀνδρὸσ φιλοσόφου τῶν ἐπιφανῶν ἀρτίωσ διηγγελμένου παρὼν ἑστάναι πρόσθεν τῆσ κλίνησ, οἱο͂ν ἔνθεόσ τε καὶ σφόδρα ἐσπουδακώσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 5:10)
αὐτὸσ δὲ ἐν τῷ προνάῳ γενόμενοσ ὁρῶ τὸν νεὼν Πλάτωνοσ ὄντα τοῦ φιλοσόφου, καὶ τὸ ἄγαλμα ἐκείνου μέγα καὶ καλὸν ἑστηκὸσ, ἐκ δεξιᾶσ δ’ αὐτοῦ οὐκ οἶδ’ ὅστισ εἱστήκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 14:11)
οὐκ ἄρα τοῦ φιλοσόφου μᾶλλον ἢ τοῦ ῥήτοροσ εἰδέναι πότε χρὴ σιωπᾶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 96:3)
ἀλλ’ ἄγε δὴ μετάβηθι, Ἐφόρου δὲ τοῦ φιλοσόφου καὶ σοφοῦ κόσμον ἀείσον, ᾧ κεκόσμηκεν ἁνὴρ αὑτόν τε καὶ τὴν συγγραφήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 18:7)
εἰσὶ γάρ τινεσ οἳ διὰ τὸ δοκεῖν φιλοσόφου εἶναι τὸ μηθὲν εἰκῇ λέγειν ἀλλὰ μετὰ λόγου, πολλάκισ λανθάνουσι λέγοντεσ ἀλλοτρίουσ λόγουσ τῆσ πραγματείασ καὶ κενούσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 72:1)
φανερὸν οὖν ὅπερ ἐν ταῖσ ἀπορίαισ ἐλέχθη ὅτι μιᾶσ περὶ τούτων καὶ τῆσ οὐσίασ ἐστὶ λόγον ἔχειν τοῦτο δ’ ἦν ἓν τῶν ἐν τοῖσ ἀπορήμασιν, καὶ ἔστι τοῦ φιλοσόφου περὶ πάντων δύνασθαι θεωρεῖν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 30:1)
εἰ γὰρ μὴ τοῦ φιλοσόφου, τίσ ἔσται ὁ ἐπισκεψόμενοσ εἰ ταὐτὸ Σωκράτησ καὶ Σωκράτησ καθήμενοσ, ἢ εἰ ἓν ἑνὶ ἐναντίον, ἢ τί ἐστι τὸ ἐναντίον ἢ ποσαχῶσ λέγεται;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 32:1)
περὶ ἧσ οὐθὲν ἐπαί̈ουσιν, ἐπεὶ ὥσπερ ἔστι καὶ ἀριθμοῦ ᾗ ἀριθμὸσ ἴδια πάθη, οἱο͂ν περιττότησ ἀρτιότησ, συμμετρία ἰσότησ, ὑπεροχὴ ἔλλειψισ, καὶ ταῦτα καὶ καθ’ αὑτοὺσ καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ὑπάρχει τοῖσ ἀριθμοῖσ ὁμοίωσ δὲ καὶ στερεῷ καὶ ἀκινήτῳ καὶ κινουμένῳ ἀβαρεῖ τε καὶ βάροσ ἔχοντι ἔστιν ἕτερα ἴδια, οὕτω καὶ τῷ ὄντι ᾗ ὂν ἔστι τινὰ ἴδια, καὶ ταῦτ’ ἐστὶ περὶ ὧν τοῦ φιλοσόφου ἐπισκέψασθαι τὸ ἀληθέσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 34:1)
φανερὸν δὴ ὅτι μιᾶσ τε καὶ τῆσ τοῦ φιλοσόφου καὶ ἡ περὶ τούτων ἐστὶ σκέψισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 45:1)
ὅτι μὲν οὖν τοῦ φιλοσόφου, καὶ τοῦ περὶ πάσησ τῆσ οὐσίασ θεωροῦντοσ ᾗ πέφυκεν, καὶ περὶ τῶν συλλογιστικῶν ἀρχῶν ἐστὶν ἐπισκέψασθαι, δῆλον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 53:1)
ἐπεὶ δ’ ἐστὶν ἡ τοῦ φιλοσόφου ἐπιστήμη τοῦ ὄντοσ ᾗ ὂν καθόλου καὶ οὐ κατὰ μέροσ, τὸ δ’ ὂν πολλαχῶσ καὶ οὐ καθ’ ἕνα λέγεται τρόπον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 35:1)
οὕτωσ ἦν ἰσχνόσ, ὁ δ’ αὐτὸσ ἱστορεῖ ὡσ καὶ Πανάρετοσ ἰατρῷ μὲν οὐδενὶ ὡμίλησεν, Ἀρκεσιλάου δὲ ἠκροᾶτο τοῦ φιλοσόφου, καὶ ὅτι συνεγένετο Πτολεμαίῳ τῷ Εὐεργέτῃ τάλαντα δώδεκα τὸν ἐνιαυτὸν λαμβάνων ἦν δὲ ἰσχνότατοσ, ἄνοσοσ διατελέσασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 77 1:1)
ἐν οἷσ τινεσ καὶ ἐμνημόνευσαν τοῦ σκηνικοῦ φιλοσόφου Εὐριπίδου ᾀσμάτων, ὧν ἦν καὶ τάδε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 112)
"αὐτοσχεδιάζουσιν οὖν οἱ λέγοντεσ αὐτὴν ἐν Κορίνθῳ τεθάφθαι πρὸσ τῷ Κρανείῳ, Ἀριστοτέλησ δ’ ὁ Σταγιρίτησ οὐκ ἐξ Ἑρπυλλίδοσ τῆσ ἑταίρασ ἐπαιδοποίησε Νικόμαχον καὶ συνῆν ταύτῃ μέχρι θανάτου, ὥσ φησιν Ἕρμιπποσ ἐν τῷ περὶ Ἀριστοτέλουσ πρώτῳ, ἐπιμελείασ φάσκων τῆσ δεούσησ τετυχηκέναι ἐν ταῖσ τοῦ φιλοσόφου διαθήκαισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 55 1:20)
Νικαρέτη δὲ ἡ Μεγαρὶσ οὐκ ἀγεννὴσ ἦν ἑταίρα, ἀλλὰ καὶ γονέων ἕνεκα καὶ κατὰ παιδείαν ἐπέραστοσ ἦν, ἠκροᾶτο δὲ Στίλπωνοσ τοῦ φιλοσόφου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 702)

SEARCH

MENU NAVIGATION