헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα μὲν οὖν ἡγήσαιτο ἄν τισ ἐσ Ἀριστίωνα τὸν φιλόσοφον εἰρημένα, αὐτὸν αἴτιον τῆσ ἐκβολῆσ τῷ λόγῳ γενόμενον·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 1:8)
αὖθισ δ’ Ἰσοκράτησ σοφιστὰσ μὲν τοὺσ περὶ τὴν ἔριν καὶ τοὺσ, ὡσ ἂν αὐτοὶ φαῖεν, διαλεκτικοὺσ, φιλόσοφον δ’ ἑαυτὸν καὶ τοὺσ ῥήτορασ καὶ τοὺσ περὶ τὴν πολιτικὴν ἕξιν φιλοσόφουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 196:1)
ἡδονῆσ, τρεῖσ ὁρῶμεν καὶ βίουσ ὄντασ, οὓσ οἱ ἐπ’ ἐξουσίασ τυγχάνοντεσ προαιροῦνται ζῆν ἅπαντεσ, πολιτικὸν φιλόσοφον ἀπολαυστικόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 34:1)
ἐκ μὲν οὖν τῶν εἰρημένων φανερὸν ὅτι πάντεσ ἐπὶ τρεῖσ βίουσ φέρουσι τὴν εὐδαιμονίαν, πολιτικὸν φιλόσοφον ἀπολαυστικόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 53:1)
φιλόσοφον γὰρ τὸ τοιοῦτον περὶ ἑκάστην μέθοδον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 69:3)
εἰ οὖν τοῦτ’ ἐστὶν ἡ οὐσία, τῶν οὐσιῶν ἂν δέοι τὰσ ἀρχὰσ καὶ τὰσ αἰτίασ ἔχειν τὸν φιλόσοφον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 13:2)
ὥστε λείπεται τὸν φιλοσόφον, καθ’ ὅσον ὄντ’ ἐστίν, εἶναι περὶ τὰ λεχθέντα θεωρητικόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 51:1)
ἀμφισβητεῖται δὲ παρ’ αὐτῶν τῶν ὁμολογούντων τὸν μετ’ ἀρετῆσ εἶναι βίον αἱρετώτατον πότερον ὁ πολιτικὸσ καὶ πρακτικὸσ βίοσ αἱρετὸσ ἢ μᾶλλον ὁ πάντων τῶν ἐκτὸσ ἀπολελυμένοσ, οἱο͂ν θεωρητικόσ τισ, ὃν μόνον τινέσ φασιν εἶναι φιλόσοφον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 28:1)
λέγω δὲ δύο τόν τε πολιτικὸν καὶ τὸν φιλόσοφον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 29:1)
νῦν δὴ δεῖ σε πυκνὴν φρένα καὶ φιλόσοφον ἐγείρειν φροντίδ’ ἐπισταμένην ταῖσι φίλαισιν ἀμύνειν.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, strophe1)
ἦν δέ, φησί, καὶ βιβλίων κτῆσισ αὐτῷ ἀρχαίων Ἑλληνικῶν τοσαύτη ὡσ ὑπερβάλλειν πάντασ τοὺσ ἐπὶ συναγωγῇ τεθαυμασμένουσ, Πολυκράτην τε τὸν Σάμιον καὶ Πεισίστρατον τὸν Ἀθηναίων τυραννήσαντα Εὐκλείδην τε τὸν καὶ αὐτὸν Ἀθηναῖον καὶ Νικοκράτην τὸν Κύπριον ἔτι τε τοὺσ Περγάμου βασιλέασ Εὐριπίδην τε τὸν ποιητὴν Ἀριστοτέλην τε τὸν φιλόσοφον καὶ Θεόφραστον καὶ τὸν τὰ τούτων διατηρήσαντα βιβλία Νηλέα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 4 3:1)
οὗτοι οὖν πάντεσ, ὁ σύμπασ δῆμοσ τῆσ οἰκουμένησ, τὸν ἐφ’ ἡμῶν, φησί, φιλόσοφον ὀρχηστὴν Μέμφιν ἐκάλεσαν ἀπαρχαΐζοντεσ τὴν διὰ τοῦ σώματοσ αὐτοῦ κίνησιν τῇ τῶν πόλεων ἀρχαιοτάτῃ καὶ βασιλικωτάτῃ, περὶ ἧσ Βακχυλίδησ φησὶ τὴν ἀχείμαντόν τε Μέμφιν καὶ δονακώδεα Νεῖλον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 36 1:3)
Λυκόφρων δ’ ὁ Χαλκιδεὺσ ἐν σατυρικῷ δράματι ὃ ἐπὶ καταμωκήσει ἔγραψεν εἰσ Μενέδημον τὸν φιλόσοφον, ἀφ’ οὗ ἡ τῶν Ἐρετρικῶν ὠνομάσθη αἱρ́εσισ, διασκώπτων τῶν φιλοσόφων τὰ δεῖπνά φησι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 45 1:1)
καὶ Ἀθηνόδωροσ δὲ ἐν τῷ περὶ Σπουδῆσ καὶ Παιδιᾶσ Ἀρχύταν φησὶ τὸν Ταραντῖνον πολιτικὸν ἅμα καὶ φιλόσοφον γενόμενον πλείστουσ οἰκέτασ ἔχοντα αἰεὶ τούτοισ παρὰ τὴν δίαιταν ἀφιεμένοισ εἰσ τὸ συμπόσιον ἥδεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 16 3:1)
ὡρ́η ἐρᾶν, ὡρ́η δὲ γαμεῖν, ὡρ́η δὲ πεπαῦσθαι, καὶ μὴ ἀναμένειν ἔστ’ ἂν ἐκεῖνό τισ φθέγξηται κατὰ τὸν αὐτὸν τοῦτον φιλόσοφον ἡνίκ’ ἐχρῆν δύνειν, νῦν ἄρχεται ἡδύνεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 76 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION