헬라어 문장 내 검색 Language

ὑμᾶσ δὲ μηδ’ ὑπὲρ ὧν ἐκεῖνοι δικαίωσ κτησάμενοι παρέδοσαν ὑμῖν ἐθέλειν ἐρρωμένωσ ἀμύνεσθαι, ἀλλὰ τὸν μὲν ἐκ Μακεδονίασ ὁρμώμενον οὕτωσ εἶναι φιλοκίνδυνον ὥσθ’ ὑπὲρ τοῦ μείζω ποιῆσαι τὴν ἀρχὴν κατατετρῶσθαι πᾶν τὸ σῶμα τοῖσ πολεμίοισ μαχόμενον, Ἀθηναίουσ δέ, οἷσ πάτριόν ἐστι μηδενὸσ ἀκούειν, ἁπάντων δὲ κρατεῖν ἐν τοῖσ πολέμοισ, τούτουσ διὰ ῥᾳθυμίαν ἢ μαλακίαν ἐγκαταλείπειν τά τε τῶν προγόνων ἔργα καὶ τὰ συμφέροντα τῆσ πατρίδοσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου 26:1)
Τὸ φιλοκίνδυνον δέ, ὦ πάτερ, οὐκ ἐπαινεῖσ καὶ τὸ ἐν Ὀξυδράκαισ πρῶτον καθαλέσθαι ἐντὸσ τοῦ τείχουσ καὶ τοσαῦτα λαβεῖν τραύματα;
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Φίλιπποσ καὶ Ἀλέξανδροσ. 8:1)
ἐπιδεικνύναι τὸ φιλοκίνδυνον κἀφιλόψυχον ὡσ Θήρων ὁ Θεσσαλὸσ προσβαλὼν τὴν χεῖρα τῷ τοίχῳ τὴν εὐώνυμον καὶ σπασάμενοσ τὴν μάχαιραν ἀπέκοψε τὸν ἀντίχειρα προκαλούμενοσ τὸν ἀντεραστήν.
(플루타르코스, Amatorius, section 17 14:1)
τὸ μὲν οὖν φιλοκίνδυνον οὐκ ἐθαύμαζον αὐτοῦ διά τὴν φιλοτιμίαν ἡ δὲ τῶν πόνων ὑπομονὴ παρὰ τὴν τοῦ σώματοσ δύναμιν ἐγκαρτερεῖν δοκοῦντοσ ἐξέπληττεν, ὅτι καὶ τὴν ἕξιν ὢν ἰσχνόσ καὶ τὴν σάρκα λευκὸσ καὶ ἁπαλόσ καὶ τὴν κεφαλὴν νοσώδησ καὶ τοῖσ ἐπὶ τοῖσ ἐπιληπτικοῖσ ἔνοχοσ, ἐν Κορδύβῃ πρῶτον αὐτῷ τοῦ πάθουσ, ὡσ λέγεται, τούτου προσπεσόντοσ, οὐ μαλακίασ ἐποιήσατο τὴν ἀρρωστίαν πρόφασιν, ἀλλὰ θεραπείαν τῆσ ἀρρωστίασ τὴν στρατείαν, ταῖσ ἀτρύτοισ ὁδοιπορίαισ καὶ ταῖσ εὐτελέσι διαίταισ καὶ τῷ θυραυλεῖν ἐνδελεχῶσ καὶ ταλαιπωρεῖν ἀπομαχόμενοσ τῷ πάθει καὶ τὸ σῶμα τηρῶν δυσάλωτον.
(플루타르코스, Caesar, chapter 17 2:1)
εἰ μὲν γὰρ εὐψυχίαν φιλοκίνδυνον ἀποδείξασθαι τοῖσ πολίταισ καὶ θυμὸν ὀλιγωροῦντα τοῦ βίου προῃρήμεθα, Φυλλίδα, πολὺ τὸ τῆσ ἡμέρασ μῆκοσ ἔτι·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 17 7:3)
ὥσπερ ἐνταῦθα τὰ μὲν θυμοειδῆ τὸ φιλοκίνδυνον καὶ τὸ ἀνδρεῖον ἀσκεῖ τῶν μαχομένων, τὰ δὲ πανοῦργα τὸ φροντιστικὸν καὶ συνετὸν τῶν ἐπιτιθεμένων, τὰ δὲ ποδώκη τὸ ῥωμαλέον καὶ φιλόπονον τῶν διωκόντων.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 9 4:1)
ἀδελφὸν δ’ εἶχε Τιμοφάνην, πρεσβύτερον, οὐδὲν αὐτῷ προσόμοιον, ἀλλ’ ἔμπληκτον καὶ διεφθαρμένον ἔρωτι μοναρχίασ ὑπὸ φίλων φαύλων καὶ ξένων στρατιωτικῶν ἀεὶ περὶ αὐτὸν ὄντων, ἔχειν τι δοκοῦντα ῥαγδαῖον ἐν ταῖσ στρατείαισ καὶ φιλοκίνδυνον.
(플루타르코스, Timoleon, chapter 3 3:2)
ἔτι δὲ πρὸσ τούτοισ ἐννοήσασ ὅτι περὶ ὁπόσων ἂν ἐγγένωνται ἀνθρώποισ φιλονικίαι, πολὺ μᾶλλον ἐθέλουσι ταῦτ’ ἀσκεῖν, ἀγῶνάσ τε αὐτοῖσ προεῖπεν ἁπάντων ὁπόσα ἐγίγνωσκεν ἀσκεῖσθαι ἀγαθὸν εἶναι ὑπὸ στρατιωτῶν καὶ προεῖπε τάδε, ἰδιώτῃ μὲν ἑαυτὸν παρέχειν εὐπειθῆ τοῖσ ἄρχουσι καὶ ἐθελόπονον καὶ φιλοκίνδυνον μετ’ εὐταξίασ καὶ ἐπιστήμονα τῶν στρατιωτικῶν καὶ φιλόκαλον περὶ ὅπλα καὶ φιλότιμον ἐπὶ πᾶσι τοῖσ τοιούτοισ, πεμπαδάρχῳ δ’ αὐτὸν ὄντα οἱο͂́νπερ τὸν ἀγαθὸν ἰδιώτην καὶ τὴν πεμπάδα εἰσ τὸ δυνατὸν τοιαύτην παρέχειν, δεκαδάρχῳ δὲ τὴν δεκάδα ὡσαύτωσ, λοχαγῷ δὲ τὸν λόχον, καὶ ταξιάρχῳ ἀνεπίκλητον αὐτὸν ὄντα ἐπιμελεῖσθαι καὶ τῶν ὑφ’ αὑτῷ ἀρχόντων ὅπωσ ἐκεῖνοι αὖ ὧν ἂν ἄρχωσι παρέξουσι τὰ δέοντα ποιοῦντασ.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Β, chapter 1 27:1)
ἔστι δ’ ὅτε πάνυ ἀπατητικὸν καὶ τὸ λίαν φυλακτικὸν προσποιήσασθαι εἶναι καὶ μηδαμῶσ φιλοκίνδυνον·
(크세노폰, Minor Works, Ἱππαρχικός, chapter 5 18:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION