헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ὡσ ἡ τοῦ φιλαργύρου καὶ φιληδόνου λαμπρὸν μὲν οὐδὲν λόγῳ ἐδύναντο ὑποσχέσθαι, οὐδ’ ὡσ ἐπὶ σεμνὰ καὶ λαμπρὰ προήγαγον τοὺσ ἀπατωμένουσ ὑπ’ αὐτῶν, ἀλλὰ μόνον τὸ τῶν ἀγαθῶν αὐτοῖσ ὄνομα ἐπεφήμιζον καὶ προσετίθεσαν, οὕτωσ ἡ τοῦδε ἀπάτη, ἀλλ’ ἐπᾴδουσα καὶ γοητεύουσά φησι φιλόκαλον αὐτὸν εἶναι καὶ ὡσ ἐπ’ ἀρετήν τινα ἢ εὔκλειαν ἄγει τὴν δόξαν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 150:2)
ὁ δ’ ἠξίωσε τοὺσ στρατιώτασ ἐμβαλεῖν εἰσ τὸν κόλπον ὃν εἶχον χρυσὸν τῆσ φιλαργύρου.
(플루타르코스, Parallela minora, section 15 1:1)
Ἔφεσον προδοῦναι ὁ δ’ ἠξίωσε τοὺσ στρατιώτασ ἐμβαλεῖν εἰσ τὸν κόλπον ὃν εἶχον χρυσὸν τῆσ φιλαργύρου.
(플루타르코스, Parallela minora, section 15 1:1)
"καὶ τοῦτ’ ἔστι μὲν ἐν τῇ κωμῳδίᾳ φιλαργύρου τινὸσ ἀκοῦσαι λέγοντοσ τὰ δ’ Ἴσθμι’ ἀποδοίμην ἂν ἡδέωσ ὅσου ὁ τῶν σελίνων στέφανόσ ἐστιν ὤνιοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 15:2)
κρατεῖ γε μὴν ἡ φήμη παρὰ μὲν Καρχηδοίοισ ὡσ φιλαργύρου, παρὰ δὲ Ῥωμαίοισ ὡσ ὠμοῦ γενομένου [αὐτοῦ].
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 26 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION