헬라어 문장 내 검색 Language

ἐὰν τοὺσ προκαταλαμβάνοντασ τὰ κοινὰ καὶ φιλάνθρωπα τῶν ὀνομάτων, ἀπίστουσ δ’ ὄντασ τοῖσ ἤθεσι, φυλάξησθε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2481)
τὰ μὲν δὴ παρὰ τῶν ἄλλων φιλάνθρωπα ἦν, τό τε τῆσ τύχησ ἄδηλον ἐξ ὧν ἔπαθεν ὁ Φίλιπποσ ὑφορωμένων, καὶ τὸ πταῖσμα τοῦτο οὐ κατ’ ἀσθένειαν ἀλλὰ πλέον ἐκ συντυχίασ αὐτὸν παθεῖν ἡγουμένων·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3:4)
θαυμάζω τοίνυν, εἰ τὰ μὲν Θηβαίων φιλάνθρωπα μνημονεύσομεν, τὴν Λακεδαιμονίων δὲ γνώμην οὐδαμοῦ θήσομεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 11:7)
καὶ τούτῳ φιλάνθρωπα ἐπιστέλλει Ἀλέξανδροσ, ὅτι οὔτε ἀπιστοῦντα μὴ ἐπεξιέναι καλὸν αὐτῷ ἐφαίνετο, οὔτε κατὰ καιρὸν ἦν ἐν τῷ τότε ἐπεξιέναι.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 5 1:2)
Τοῖσ τε οὖν παρὰ τῶν Σκυθῶν ἥκουσι φιλάνθρωπα ἀποκρίνεται Ἀλέξανδροσ καὶ ἐσ τὸν τότε καιρὸν ξύμφορα, γάμου δὲ οὐδὲν δεῖσθαι Σκυθικοῦ, καὶ Φαρασμάνην ἐπαινέσασ τε καὶ φιλίαν καὶ ξυμμαχίαν πρὸσ αὐτὸν ξυνθέμενοσ αὑτῷ μὲν τότε οὐκ ἔφη ἐν καιρῷ εἶναι ἐλαύνειν ἐπὶ τὸν Πόντον·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 15 5:1)
ἐλθόντι δὲ τῷ Χοριήνῃ φιλάνθρωπά τε ἀποκρινάμενοσ καὶ πίστιν ἐσ φιλίαν δοὺσ αὐτὸν μὲν κατέχει, πέμψαι δὲ κελεύει τῶν συγκατελθόντων τινὰσ αὐτῷ ἐσ τὴν πέτραν τοὺσ κελεύσοντασ ἐνδοῦναι τὸ χωρίον.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 21 8:2)
καὶ γὰρ τοὺσ Ἡρακλέουσ παῖδασ ἀποστερουμένουσ ὑπὸ Πελοποννησίων τῆσ πατρῴασ ἀρχῆσ κατήγαγον, τοῖσ ὅπλοισ κρατήσαντεσ τοὺσ ἀντιβαίνειν πειρωμένουσ τοῖσ Ἡρακλέουσ ἐγγόνοισ, καὶ τὸν Οἰδίπουν καὶ τοὺσ μετ’ ἐκείνου ἐκπεσόντασ ὑπεδεξάμεθα, καὶ ἕτερα πολλὰ ἡμῖν ὑπάρχει φιλάνθρωπα καὶ ἔνδοξα πρὸσ Θηβαίουσ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 275:3)
τὸ μὲν γὰρ ἀπ’ ἀρχῆσ τῆσ εἰρήνησ ἐπιθυμῶν, διαφορουμένησ αὐτοῦ τῆσ χώρασ ὑπὸ τῶν λῃστῶν καὶ κεκλειμένων τῶν ἐμπορίων, ὥστ’ ἀνόνητον ἐκεῖνον ἁπάντων εἶναι τῶν ἀγαθῶν, τοὺσ τὰ φιλάνθρωπα λέγοντασ ἐκείνουσ ἀπέστειλεν ὑπὲρ αὑτοῦ, τὸν Νεοπτόλεμον, τὸν Ἀριστόδημον, τὸν Κτησιφῶντα·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 405:3)
καὶ ἐὰν ἐκ μὲν τῶν νόμων μὴ ὑπάρχῃ, δίκαια δὲ καὶ φιλάνθρωπα φαίνωνται λέγοντεσ, καὶ ὣσ συγχωροῦμεν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 9:1)
τὸ γὰρ πρωτεύοντασ ἄνδρασ ταῖσ δόξαισ καὶ ταῖσ εὐγενείαισ, πολλὰ πεπραχότασ ἐν τῷ ζῆν φιλάνθρωπα, μήτε λόγου μήτε κρίσεωσ δικαίασ τυγχάνειν πολλοὺσ ἦγεν εἰσ ἐπίστασιν διανοίασ καὶ φόβον, ἀστάτου καὶ κοινῆσ ἅπασι τῆσ τύχησ οὔσησ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 67 4:1)
ὡσ στρατηλάτησ γενόμενοσ ἁπάντων κράτιστοσ τῶν καθ’ ἑαυτὸν Ἡρακλῆσ καὶ δυνάμεωσ πολλῆσ ἡγούμενοσ ἅπασαν ἐπῆλθε τὴν ἐντὸσ Ὠκεανοῦ, καταλύων μὲν εἴ τισ εἰή τυραννὶσ βαρεῖα καὶ λυπηρὰ τοῖσ ἀρχομένοισ ἢ πόλισ ὑβρίζουσα καὶ λωβωμένη τὰσ πέλασ ἢ μοναὶ ἀνθρώπων ἀνημέρῳ διαίτῃ καὶ ξενοκτονίαισ ἀθεμίστοισ χρωμένων, καθιστὰσ δὲ νομίμουσ βασιλείασ καὶ σωφρονικὰ πολιτεύματα καὶ βίων ἔθη φιλάνθρωπα καὶ κοινοπαθῆ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 41 1:2)
ἑτέρα δὲ αὐτῶν πάλιν τῶν ἀνδρῶν ἡ τὰ φιλάνθρωπα καὶ τὰσ τιμὰσ διανέμουσα κατὰ τὴν ἀξίαν, ἣν μέλλω διηγεῖσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 8 1:1)
χρηστὰ δὲ καὶ φιλάνθρωπα ἔργα, οἷσ χρησόμεθα οὐκ ὀνειδίσαι βουλόμενοι ὑμᾶσ, ἀλλ’ ἐπιεικεστέρουσ ποιῆσαι, ‐ χωρὶσ τῶν παλαιῶν τὰ νεωστὶ γενόμενα περὶ τὴν κάθοδον ὑμῶν, ‐ ἡμεῖσ μὲν ἐπιλελῆσθαι βουλόμεθα, ὑμεῖσ δὲ δίκαιοί ἐστε μεμνῆσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 32 1:2)
καὶ πολλὰ μεταξὺ τῶν λόγων ἐκχέοντοσ δάκρυα, λοχαγῶν τε καὶ ταξιάρχων καὶ τῶν ἄλλων στρατιωτῶν ἕκαστον, ᾧ συνῄδει τι λαμπρὸν ἔργον ἐν μάχαισ ἀποδειξαμένῳ, κατ’ ὄνομα ἀνακαλοῦντοσ, καὶ πολλὰ καὶ μεγάλα τοῖσ ἀριστεύσασι κατὰ τὴν μάχην φιλάνθρωπα δώσειν ὑπισχνουμένου πρὸσ τὸ τῶν πράξεων μέγεθοσ, τιμάσ τε καὶ πλούτουσ καὶ τὰσ ἄλλασ βοηθείασ, ἀναβοήσεισ ἐξ ἁπάντων ἐγίνοντο θαρρεῖν τε παρακελευομένων καὶ ἄγειν ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ἀξιούντων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 10 2:1)
διὰ ταύτασ τὰσ αἰτίασ Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ ἐθνάρχασ Ιοὐδαίων εἶναι ἀρχιερωσύνην τε Ιοὐδαίων διὰ παντὸσ ἔχειν κατὰ τὰ πάτρια ἔθη, εἶναί τε αὐτὸν καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ συμμάχουσ ἡμῖν ἔτι τε καὶ ἐν τοῖσ κατ’ ἄνδρα φίλοισ ἀριθμεῖσθαι, ὅσα τε κατὰ τοὺσ ἰδίουσ αὐτῶν νόμουσ ἐστὶν ἀρχιερατικὰ φιλάνθρωπα, ταῦτα κελεύω κατέχειν αὐτὸν καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 244:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION