헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀρχὰσ δὲ φήσουσιν ἐκείνασ εἶναι ἃσ οἱ θεσμοθέται ἀποκληροῦσιν ἐν τῷ Θησείῳ, κἀκείνασ ἃσ ὁ δῆμοσ χειροτονεῖ ἐν ἀρχαιρεσίαισ, στρατηγοὺσ καὶ ἱππάρχουσ καὶ τὰσ μετὰ τούτων ἀρχάσ, τὰ δ’ ἄλλα πάντα πραγματείασ προστεταγμένασ κατὰ ψήφισμα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 13 1:2)
ἕτεροι δέ γε φήσουσιν ὡσ πράγματα ἄττα κατώρθωσαν ὑποθήκαισ ἀκολουθήσαντεσ τοῦ θεοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 4:8)
ἀλλ’ εἴ τισ ἔροιτο αὐτοὺσ πότερον ἑκόντεσ ταῦτα συνεχώρησαν, ἢ βιασθέντεσ, εἰ μὲν ἑκόντεσ φήσουσιν, ἀνάγκη προδεδωκέναι φάσκειν, ὃ τίσ ἂν πιστεύσειεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 78:3)
εἰ μὲν γὰρ οὐ συμβούλεσθαι φήσουσιν, ἀντεπιδειξάντων οἷσ ἀγάλλονται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 84:8)
ὅταν γὰρ αὐτὸ τοῦτο δι’ ὑμῶν ἴδωσιν αὑτοῖσ γεγονὸσ, τὸ ἔχειν ὅ τι ἂν βούλωνται χρήσασθαι Λακεδαιμονίοισ, πῶσ οὐχ ὅ τι ἂν ὑμεῖσ κελεύητε αἱρήσονται, ἢ τίνα καὶ φήσουσιν ὑμῖν ἀποδώσειν χάριν τῆσ συμμαχίασ καὶ τῶν ἔργων, εἰ τὴν διὰ τῆσ ψήφου μὴ ἀντιδώσουσι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 6:8)
εἰ μὴ κἄν τινεσ ἀργύριον φέρωσιν, ὅτι οὐ τὸ τιμιώτερον αὖ φέρουσι χρυσίον, ἄλλο τι τοῦτ’ ἢ μισθὸν εἶναι φήσουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 30:14)
εἰ γὰρ αὖ φήσουσιν ὅτι ἡ συνέχεια τῶν ἐτησίων ἀπωθεῖ τὸν Νεῖλον, ὅτι μὲν καὶ οὓσ εἶπον ἄνεμοι μυριάκισ διήρκεσαν οὐκ εἰσ ἔλαττον χρόνου παραλείπω, ἀλλ’ ὅ γε Νεῖλοσ οὐ μεσούντων ἐτησίων οὐδ’ ἡνίκ’ ἂν ὦσι πρὸσ τῷ λήγειν, τότε πληροῦται, ἵνα τῷ χρόνῳ δῶμεν τὴν ὑπερβολὴν, ἀλλὰ καὶ ἀρχομένων καὶ πρὶν ἄρξασθαι πολλάκισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 2:4)
ἀλλὰ μὴν εἴ γε χείρονοσ φήσουσιν, οὐκ ἐγχωρεῖ λέγειν ὡσ ἄρα ἑκόντεσ προί̈ενται τὸ βέλτιον, ὅ γε μήτ’ ἐκτήσαντο μήτε εἶδον πώποτε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:3)
ἀλλὰ τί φήσουσιν οἱ Τρῶεσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 11:1)
πολλὰ γὰρ ἀναιροῦσιν, ἐπεὶ τοῦτό γ’ αὐτὸ ἔχειν τινὰ φήσουσιν ἀπορίαν, πότερον, ὅταν ἀριθμῶμεν καὶ εἴπωμεν ἓν δύο τρία, προσλαμβάνοντεσ ἀριθμοῦμεν ἢ κατὰ μερίδασ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 142:3)
εἰ δ’ ὑφῃρημένον φήσουσιν ἤ τιν’ ἄλλον οὐχ ὃν προσήκει τρόπον, εἰσὶ νόμοι καθ’ οὓσ προσήκει κολάζειν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 33:4)
φέρε δὴ καὶ τὰσ εὐπορίασ, ἃσ ἀναπαυομένουσ τινὰσ εὐπορήσειν οὗτοι φήσουσιν, εἰσ δέον ὑμῖν γιγνομένασ δείξω.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 36:1)
διὰ τί γὰρ οὐ φήσουσιν οὗτοι δεῖν ταῦθ’ οὕτωσ ἔχειν;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν πρὸσ Ἀλέξανδρον Συνθηκῶν 23:1)
ὥστε τί βουλόμενοσ μικρὰ λαμβάνειν καὶ πολεμεῖν ἂν ἕλοιτο, ἐξὸν τὰ πλείω καὶ φίλοσ εἶναι, θαυμάζειν φήσουσιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 161:5)
ὅτι νὴ Δία, ὡσ οὗτοι φήσουσιν, ἐμοὶ χαριζόμενοσ καὶ τῇ ἐμῇ μητρὶ τούτουσ ἠτίμαζεν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 32:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION