헬라어 문장 내 검색 Language

παρ’ Ἑσπερίδων ᾤμην σε, νὴ τὴν Φωσφόρον, φήσειν τὰ χρυσᾶ μῆλα ταῦτ’ εἶναι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 27 1:7)
παρ’ Ἑσπερίδων ᾤμην σε, νὴ τὴν Ἄρτεμιν, ξ φήσειν τὰ χρυσᾶ μῆλα ταῦτ’ εἶναι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 27 2:6)
ἐγὼ δ’ οἶδα, ὅσ’ ἂν ἐκ λογισμοῦ σκοπῶν τισ εἰκάσαι, καὶ τοὺσ πολλοὺσ οἶμαι ὑμῶν ἐμοὶ ταὐτὰ φήσειν, ὅτι εἰ λήψονται Μεγάλην πόλιν Λακεδαιμόνιοι, κινδυνεύσει Μεσσήνη·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 27:2)
ἵνα δὲ καὶ περὶ ἐκείνου εἴπω τοῦ νόμου, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ᾧ ἀκούω μέλλειν παραδείγματι χρῆσθαι τοῦτον καὶ φήσειν ἀκόλουθον αὐτῷ τεθηκέναι, ἐν ᾧ ἔνι οὐδὲ δήσω Ἀθηναίων οὐδένα, ὃσ ἂν ἐγγυητὰσ τρεῖσ καθιστῇ τὸ αὐτὸ τέλοσ τελοῦντασ, πλὴν ἐάν τισ ἐπὶ προδοσίᾳ τῆσ πόλεωσ ἢ ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου συνιὼν ἁλῷ, ἢ τέλοσ πριάμενοσ ἢ ἐγγυησάμενοσ ἢ ἐκλέγων μὴ καταβάλῃ, ἀκούσατέ μου καὶ περὶ τούτου.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 207:1)
καὶ γὰρ ἐκεῖνο πῶσ οὐ δεινόν ἐστιν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπὶ μὲν τοῦ λόγου αὐτίκα μάλα φήσειν ποιητὸν εἶναι, ἐν δὲ τῇ διαμαρτυρίᾳ τοῦτο μὴ τολμῆσαι γράψαι, ἀλλὰ τὰ μὲν ἐν ταύτῃ διαμεμαρτυρημένα εἶναι ὡσ ὑπὲρ υἱοῦ γόνῳ γεγονότοσ, τὰ δ’ αὐτίκα μάλα ῥηθησόμενα ὡσ εἰσποιητοῦ;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 61:1)
οἰόμαι τοίνυν αὐτὸν οὐδὲν οὐδαμῇ δίκαιον ἔχοντα λέγειν ἥξειν καὶ ἐπὶ τοῦτο, ὡσ ἄτοπον ποιῶ, παραγραφὴν ἡττημένοσ, τοὺσ διαθήκην μαρτυρήσαντασ διώκων, καὶ τοὺσ δικαστὰσ τοὺσ τότε φήσειν διὰ τοὺσ ἀφεῖναι μεμαρτυρηκότασ ἀποψηφίσασθαι μᾶλλον ἢ διὰ τοὺσ διαθήκην μαρτυρήσαντασ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 79:1)
ὁ δὲ Θεόφημοσ χρόνου ἐγγεγενημένου, ὁπότε αὐτὸν ἥκων ἀπαιτοίην, ἔμελλε φήσειν ἀποδεδωκέναι, καὶ τούτοισ τεκμηρίοισ καταχρήσεσθαι ὡσ ἀποδέδωκεν, τῷ καιρῷ, τῇ χρείᾳ, ὡσ οὐκ ἠλίθιοσ ἦν οὐδ’ αὖ φίλοσ αὐτῷ γενόμενοσ οὐδεπώποτε ὥστ’ ἐπισχεῖν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 40:1)
οὐ γὰρ δὴ προσδοκᾶν γε δεῖ Θεοκρίνην αὐτὸν ὁμολογήσειν ὀφείλειν ὑμῖν τῷ δημοσίῳ καὶ δικαίωσ ἐνδεδεῖχθαι φήσειν, ἀλλὰ τοὐναντίον πάντα λόγον μᾶλλον ἐρεῖν καὶ πάσασ αἰτίασ οἴσειν, ὡσ καταστασιάζεται, ὡσ διὰ τὰσ τῶν παρανόμων γραφὰσ εἰσ ταῦθ’ ἥκει.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 37:2)
ἢ ποίαν ἂν αὐτῷ παιδείαν ἰδιωτικὴν ἀνθέξειν, ἣν οὐ κατακλυσθεῖσαν ὑπὸ τοῦ τοιούτου ψόγου ἢ ἐπαίνου οἰχήσεσθαι φερομένην κατὰ ῥοῦν ᾗ ἂν οὗτοσ φέρῃ, καὶ φήσειν τε τὰ αὐτὰ τούτοισ καλὰ καὶ αἰσχρὰ εἶναι, καὶ ἐπιτηδεύσειν ἅπερ ἂν οὗτοι, καὶ ἔσεσθαι τοιοῦτον;
(플라톤, Republic, book 6 182:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION