헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ δὲ Θηβαίοισ συγκατεργάσασθαι τέλειον τὸν τῶν ἀντιπάλων ὄλεθρον πῶσ οὐ φευκτὸν καὶ μέχρι ῥήματοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 5:19)
εἰ δ’ αὖ τοῦθ’ οὕτωσ ἔχει, πῶσ οὐ φευκτὸν καὶ κατὰ τοῦτο ἡ στάσισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 10:8)
ἡμεῖσ τοίνυν ἀποδείκνυμεν οὗ χάριν εὑρέθη ῥητορικὴ, ἵν’ εἰ μὲν εἰή τοῦτο καλὸν, καὶ τὴν ῥητορικὴν χρηστὸν ἡγώμεθα, εἰ δ’ αἰσχρὸν καὶ φευκτὸν, τοῖσ αὐτοῖσ ὀνόμασι καὶ λογισμοῖσ καὶ περὶ τῆσ ῥητορικῆσ χρώμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 56:1)
οἶδα δὲ καὶ Λακωνικάσ τινασ ὀρχήσεισ καὶ τραγικάσ γ’ ἑτέρασ, ἐμμελείασ, οἶμαι, καλουμένασ ‐ οὐ γὰρ ἡ ὄρχησισ αἰσχρὸν, ἀλλὰ τὸ αἰσχρὸν φευκτὸν πανταχοῦ ‐ ἀλλ’ ὑμεῖσ οὐκ ἐν Λυδοῖσ, οὐδ’ εἰσάπαξ, οὐδὲ σκώπτοντεσ, οὐδ’ ὑγιαίνοντεσ τἄνδοθεν, ἀλλ’ ἐν ἅπασιν ἀνθρώποισ ἁπάσασ τὰσ ἡμέρασ ἐξορχεῖσθε, ἃ μὴ ὅτι τοῦ Ἡρακλέουσ, ἀλλ’ οὐδὲ τῆσ Ὀμφάλησ ἐπαινεῖν ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 15:9)
καὶ γὰρ τὸ νοεῖν καὶ ἡ νόησισ ὑπάρξει καὶ τὸ χείριστον νοοῦντι, ὥστ’ εἰ φευκτὸν τοῦτο καὶ γὰρ μὴ ὁρᾶν ἔνια κρεῖττον ἢ ὁρᾶν, οὐκ ἂν εἰή τὸ ἄριστον ἡ νόησισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 121:1)
τὴν γὰρ λύπην καθ’ αὑτὸ πᾶσι φευκτὸν εἶναι, ὁμοίωσ δὴ τοὐναντίον αἱρετόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 11:5)
ἣ μὲν γὰρ δι’ ἡδονήν, ἣ δὲ διὰ λύπην, ὧν τὸ μὲν αἱρετόν, τὸ δὲ φευκτόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 158:3)
ἡ γὰρ ἀκρασία οὐ μόνον φευκτὸν ἀλλὰ καὶ τῶν ψεκτῶν ἐστίν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 61:1)
ἀλλὰ μὴν ὅτι καὶ ἡ λύπη κακόν, ὁμολογεῖται, καὶ φευκτόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 149:1)
τῷ δὲ φευκτῷ τὸ ἐναντίον ᾗ φευκτόν τι καὶ κακόν, ἀγαθόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 149:3)
τῷ δὲ φευκτὸν ἢ οὐ σπουδαστὸν τὸ ἐπαρκεῖν, μοχθηρῷ ὄντι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 160:1)
οὐ γὰρ πολιτείαν ἐν τῷ παρόντι διατάττομεν, ὁποία τισ ἂν ἢ ἀρίστη γένοιτο ἢ πολλῶν ἀμείνων, ἀλλὰ περὶ πενίασ προυθέμεθα εἰπεῖν ὡσ οὐκ ἄπορα αὐτῇ τὰ πράγματά ἐστιν, ᾗπερ δοκεῖ τοῖσ πολλοῖσ αὐτή τε εἶναι φευκτὸν καὶ κακόν, ἀλλὰ μυρίασ ἀφορμὰσ πρὸσ τὸ ζῆν παρέχει τοῖσ αὐτουργεῖν βουλομένοισ οὔτε ἀσχήμονασ οὔτε βλαβεράσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 151:1)
ἐπεὶ τίσ οὐκ ἔχει κακοῦ πρόληψιν, ὅτι βλαβερόν ἐστιν, ὅτι φευκτόν ἐστιν, ὅτι παντὶ τρόπῳ ἀποικονόμητόν ἐστιν;
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 44:1)
τί οὖν τὸ κακόν ἐστι τοῦτο καὶ βλαβερὸν καὶ φευκτόν;
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 45:1)
διὰ γὰρ ταύτην ἔστι καὶ μετὰ ταύτησ γνῶναι τί τὸ καλὸν τί τὸ αἰσχρόν, τί τὸ δίκαιον τί τὸ ἄδικον, τί τὸ συλλήβδην αἱρετὸν τί τὸ φευκτόν·
(플루타르코스, De liberis educandis, section 10 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION