헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὴ τὸ οὕτωσ ἔχειν λίαν ἐστὶν ἄθλιον, φευκτέον τὴν μοχθηρίαν διατεταμένωσ καὶ πειρατέον ἐπιεικῆ εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 55:2)
ἅπαντα δὴ ταῦτα ὅμοια, ὥστ’ ἂν μὴ τοιούτου τινὸσ ἕνεκα, φευκτέον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 5 4:7)
ὡσ οὐ φευκτέον νῷν.
(아리스토파네스, Birds, Agon, antipnigos3)
ἔστι δὲ πάντα μὲν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ὀνείδη φευκτέον, τοῦτο δὲ πάντων μάλιστ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 187:1)
ἐγὼ μὲν οὐκ οἰόμαι, ἀλλὰ τὰσ μεταλλικὰσ εἶναι δίκασ τοῖσ κοινωνοῦσι μετάλλου καὶ τοῖσ ἕτερον συντρήσασιν εἰσ τὰ τῶν πλησίον καὶ ὅλωσ τοῖσ ἐργαζομένοισ τὰ μέταλλα καὶ τῶν ἐν τῷ νόμῳ τι ποιοῦσιν, τῷ δὲ δανείσαντι Πανταινέτῳ, καὶ ταῦτ’ ἀπειληφότι γλίσχρωσ καὶ μόλισ παρὰ τούτου, οὐκ εἶναι δίκην μεταλλικὴν πρὸσ φευκτέον, οὐδ’ ἐγγύσ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 64:3)
τοὺσ ποίουσ τῶν ἐπαίνων διωκτέον ἢ τοὺσ ποίουσ τῶν ψόγων φευκτέον;
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μελετῶμεν χρῆσθαι τοῖσ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν δόγμασιν. 7:2)
ἀτὰρ τί φευκτέον;
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 4:32)
ἡδὺ γὰρ ἦν τὸ φῶσ καὶ τὸ τεθνάναι δεινὸν καὶ φευκτέον.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀντισθένησ καὶ Κράτησ. 17:5)
πάνυ ἀνιάσεται, ἢν πάντεσ Ἀβδηρῖται ἑκόντεσ Ἀνδρομέδαν τραγῳδῶσι Διττοῦ δὲ ὄντοσ τοῦ τῆσ συμβουλῆσ ἔργου, τὰ μεν γὰρ αἱρεῖσθαι, τὰ δὲ φεύγειν διδάσκει, φέρε πρῶτα εἴπωμεν ἅτινα φευκτέον τῷ ἱστορίαν συγγράφοντι καὶ ὧν μάλιστα καθαρευτέον, ἔπειτα οἷσ χρώμενοσ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τῆσ ὀρθῆσ καὶ ἐπ̓ εὐθὺ ἀγούσησ, ἀρχήν τε οἱάν αὐτῷ ἀρκτέον καὶ τάξιν ἥντινα τοῖσ ἔργοισ ἐφαρμοστέον καὶ μέτρον ἑκάστου καὶ ἃ σιωπητέον καὶ οἷσ ἐνδιατριπτέον καὶ ὅσα παραδραμεῖν ἄμεινον καὶ ὅπωσ ἑρμηνεῦσαι αὐτὰ καὶ συναρμόσαι.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 5 2:1)
εἰ γοῦν ἠπίστασθε τοὺσ φόβουσ καὶ τὰσ μερίμνασ ἃσ ἔχουσι, πάνυ ἂν ὑμῖν φευκτέον ὁ πλοῦτοσ ἔδοξεν.
(루키아노스, Saturnalia, letter 2 2:4)
οὐδὲ γὰρ τοῦτο φευκτέον, ἀλλὰ πάντων μάλιστα διωκτέον τῷ νοῦν ἔχοντι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 156:5)
εἰ δὲ ἔστιν ἀληθῆ, τὸν βουλόμενον, ὡσ ἐοίκεν, εὐδαίμονα εἶναι σωφροσύνην μὲν διωκτέον καὶ ἀσκητέον, ἀκολασίαν δὲ φευκτέον ὡσ ἔχει ποδῶν ἕκαστοσ ἡμῶν, καὶ παρασκευαστέον μάλιστα μὲν μηδὲν δεῖσθαι τοῦ κολάζεσθαι, ἐὰν δὲ δεηθῇ ἢ αὐτὸσ ἢ ἄλλοσ τισ τῶν οἰκείων, ἢ ἰδιώτησ ἢ πόλισ, ἐπιθετέον δίκην καὶ κολαστέον, εἰ μέλλει εὐδαίμων εἶναι.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 367:2)
καὶ πᾶσαν κολακείαν καὶ τὴν περὶ ἑαυτὸν καὶ τὴν περὶ τοὺσ ἄλλουσ, καὶ περὶ ὀλίγουσ καὶ περὶ πολλούσ, φευκτέον·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 491:1)
ἀλλ’ ἀνόητοσ μὲν ἄνθρωποσ τάχ’ ἂν οἰηθείη ταῦτα, φευκτέον εἶναι ἀπὸ τοῦ δεσπότου, καὶ οὐκ ἂν λογίζοιτο ὅτι οὐ δεῖ ἀπό γε τοῦ ἀγαθοῦ φεύγειν ἀλλ’ ὅτι μάλιστα παραμένειν, διὸ ἀλογίστωσ ἂν φεύγοι·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 52:3)
οὐ τοίνυν δοκεῖ, ἔφη, τοῖσ πολλοῖσ, ἀλλὰ τοῦ ἐπιπόνου εἴδουσ, ὃ μισθῶν θ’ ἕνεκα καὶ εὐδοκιμήσεων διὰ δόξαν ἐπιτηδευτέον, αὐτὸ δὲ δι’ αὑτὸ φευκτέον ὡσ ὂν χαλεπόν.
(플라톤, Republic, book 2 18:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION