헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὴ κἄν τινεσ ἀργύριον φέρωσιν, ὅτι οὐ τὸ τιμιώτερον αὖ φέρουσι χρυσίον, ἄλλο τι τοῦτ’ ἢ μισθὸν εἶναι φήσουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 30:14)
εἶθ’ ὥσπερ ἡμεῖσ, ἢν ἰέναι βουλώμεθα Πυθώδε, Βοιωτοὺσ δίοδον αἰτούμεθα, οὕτωσ, ὅταν θύσωσιν ἄνθρωποι θεοῖσ, ἢν μὴ φόρον φέρωσιν οἱ ὑμῖν οἱ θεοί, διὰ τῆσ πόλεωσ τῆσ ἀλλοτρίασ καὶ τοῦ χάουσ τῶν μηρίων τὴν κνῖσαν οὐ διαφρήσετε.
(아리스토파네스, Birds, Prologue 5:30)
οὐκοῦν Μαντίθεον Μαντίου Θορίκιον οἴσουσιν, ἐὰν χορηγὸν ἢ γυμνασίαρχον ἢ ἑστιάτορ’ ἢ ἐάν τι τῶν ἄλλων φέρωσιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 10:3)
ὡσ καὶ τοῦτο ἱκανὸν ὂν σημεῖον ἀρετῆσ ἢ κακίασ, οἵτινεσ ἂν ἐγκρατῶσ τὰσ εὐτυχίασ ἢ τοὐναντίον μεθ’ ὕβρεωσ φέρωσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 65:3)
ἀλλ̓ ὑφεωρώμην ἐγὼ μή τισι τῶν ἐντεῦθεν πρόσαντεσ γένηται καὶ δυσκόλωσ φέρωσιν ἐμοῦ πράττοντοσ αὐτά.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 32:1)
ὅταν γὰρ ἐπ’ ἐξουσίασ πολλῆσ οἱ προεστηκότεσ αὐτοῦ πρόφασιν εὐπρεπῆ προβαλλόμενοι τὸ δὴ τοῖσ ἀδικουμένοισ τῶν δημοτῶν βοηθεῖν διὰ τῆσ ἐξουσίασ ταύτησ ἄγωσι καὶ φέρωσιν, ὅσ’ ἂν αὐτοῖσ δοκῇ, καὶ μηθεὶσ ὁ κωλύσων τὰσ παρανομίασ αὐτῶν ᾖ, μήτ’ ἰδιώτησ μήτ’ ἄρχων δεδοικὼσ τὸν νόμον, ὃσ ἀφαιρεῖται καὶ τὸν λόγον ἡμῶν ἅμα τοῖσ ἔργοισ θάνατον ἐπιτιθεὶσ ζημίαν τοῖσ ἐλευθέραν φωνὴν ἀφιεῖσι, τί προσῆκεν ὄνομα θέσθαι τῇ δυναστείᾳ ταύτῃ τοὺσ νοῦν ἔχοντασ ἕτερον, ἢ τοῦθ’, ὅπερ ἐστὶν ἀληθὴσ καὶ πάντεσ ἂν ὁμολογήσετε, τυραννίδα;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 22 3:1)
εὖτ’ ἂν δὲ ὑποδύντεσ φέρωσιν, ἄγει σφέασ πάντῃ περιδινέων καὶ ἐσ ἄλλον ἐξ ἑτέρου μεταπηδέων.
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 36:7)
Οὐκοῦν, ὦ καλὲ Ἑρμότιμε, οὐ μικρᾶσ δεῖ βουλῆσ ἐπὶ τὴν αἱρ́εσιν τῶν ὁδῶν τε καὶ ἡγεμόνων, οὐδὲ τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου ποιήσομεν, ἔνθα ἂν ἡμᾶσ οἱ πόδεσ φέρωσιν, ἐκεῖσε ἄπιμεν·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 57:1)
ἡγοῦνται δι’ ἀπειρίαν τοῦ ἐρωτᾶν καὶ ἀποκρίνεσθαι ὑπὸ τοῦ λόγου παρ’ ἕκαστον τὸ ἐρώτημα σμικρὸν παραγόμενοι, ἁθροισθέντων τῶν σμικρῶν ἐπὶ τελευτῆσ τῶν λόγων μέγα τὸ σφάλμα καὶ ἐναντίον τοῖσ πρώτοισ ἀναφαίνεσθαι, καὶ ὥσπερ ὑπὸ τῶν πεττεύειν δεινῶν οἱ μὴ τελευτῶντεσ ἀποκλείονται καὶ οὐκ ἔχουσιν ὅτι φέρωσιν, οὕτω καὶ σφεῖσ τελευτῶντεσ ἀποκλείεσθαι καὶ οὐκ ἔχειν ὅτι λέγωσιν ὑπὸ πεττείασ αὖ ταύτησ τινὸσ ἑτέρασ, οὐκ ἐν ψήφοισ ἀλλ’ ἐν λόγοισ·
(플라톤, Republic, book 6 96:3)
καὶ οὕτω καταστήσασθαι ὅπωσ ποιοῦντεσ οἱ ἐν ταῖσ σκηναῖσ πάντα τὰ δέοντα φέρωσιν εἰσ τὰσ τάξεισ τοῖσ Πέρσαισ καὶ τοὺσ ἵππουσ τεθεραπευμένουσ παρέχωσι, Πέρσαισ δὲ μηδὲν ἄλλο ᾖ ἔργον ἢ τὰ πρὸσ τὸν πόλεμον ἐκπονεῖν.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ε, chapter 1 38:2)
οὐ γὰρ ἐπιμελεῖται ὡσ φυτεύσῃ ἀμπέλουσ οὐδὲ αἱ οὖσαι ὅπωσ φέρωσιν αὐτῷ.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 20 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION