헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ πεῖρα καθ’ ὑμῶν ἦν καὶ παρασκευὴ τοῦ μέλλοντοσ χρόνου, δυοῖν, οὐχ ἑνὸσ ὑμῖν ὀφείλει δίκην, τοῦ τ’ ἐπ’ ἐκείνων φενακίζειν καὶ τοῦ νῦν μεθ’ ὅπλων ἐπέρχεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 6:4)
πῶσ δὲ οὐκ αὐτὸσ ἐξελέγχεται μήτε τὰ ὄντα λέγων καὶ προσέθ’ ἡμᾶσ ὥσπερ τινὰσ παῖδασ φενακίζειν ἐπιχειρῶν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 5:5)
καὶ μὴν οἷσ ἡμᾶσ κἀκείνωσ φενακίζειν ἐπιχειρῶν οἰεί λανθάνειν, τούτοισ οὐδὲν ἧττον ἁλίσκει πονηρευόμενοσ καὶ κατ’ αὐτὸσ σαυτοῦ μᾶλλον ἢ ἡμῶν αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 26:1)
"καὶ τὸ μὲν ἀληθεύειν καὶ ταῖσ ὁμολογίαισ ἐμμένειν οὐκ οἰκεῖον αὑτῶν ἐνόμιζον, τὸ δ’ ἐπιορκεῖν καὶ φενακίζειν ἐν τῷ σεμνοτάτῳ ὑπελάμβανον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 779)
εἰ μὲν οὖν ἔξεστιν εἰρήνην ἄγειν τῇ πόλει καὶ ἐφ’ ἡμῖν ἐστι τοῦτο, ἵν’ ἐντεῦθεν ἄρξωμαι, φήμ’ ἔγωγ’ ἄγειν ἡμᾶσ δεῖν, καὶ τὸν ταῦτα λέγοντα γράφειν καὶ πράττειν καὶ μὴ φενακίζειν ἀξιῶ·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 10:1)
ἀλλὰ μὴν ὑπὲρ ὧν γε τοῖσ εὑρημένοισ τὰσ τιμὰσ καταλείπειν φήσει, οἱ μὲν ἁπλᾶ πάνυ καὶ δίκαι’ ἂν εἴποιεν, πάνθ’ ὅσα τῶν αὐτῶν ἕνεκ’ αὐτοῖσ ἔδοτ’ εὐεργεσιῶν ἀξιοῦντεσ ἔχειν, οἱ δὲ φενακίζειν τὸν ὡσ καταλείπεται λέγοντά τι αὐτοῖσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 163:1)
δεῖ δὲ μηδέν’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰσ τὸ τῶν πραγμάτων μέγεθοσ βλέψαντα μείζουσ τὰσ κατηγορίασ καὶ τὰσ αἰτίασ τῆσ τούτου δόξησ νομίσαι, ἀλλ’ ἐκεῖν’ ὁρᾶν, ὅτι ὅντιν’ ἂν ὑμεῖσ εἰσ ταύτην τὴν τάξιν κατεστήσατε καὶ τῶν συμβάντων καιρῶν ἐποιήσατε κύριον, οὗτοσ, εἴπερ ὥσπερ οὗτοσ ἐβουλήθη μισθώσασ αὑτὸν ἐξαπατᾶν ὑμᾶσ καὶ φενακίζειν, τῶν ἴσων αἴτιοσ ἦν ἂν κακῶν ὅσωνπερ καὶ οὗτοσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 37:2)
νῦν δὲ φενακίζειν αἰτίασ καὶ λοιδορίασ κενὰσ ποιουμένουσ, καὶ ἐνοχλεῖν οὐ δικασταῖσ τούτων οὖσιν ὑμῖν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 27:3)
καὶ περὶ μὲν τῶν νόμων οὓσ παρεγραψάμεθα, οἶμαι δεῖν ὑμᾶσ, ἄν τι φενακίζειν ἐγχειρῇ καὶ παράγειν οὗτοσ, ταῦθ’ ὑπολαμβάνειν ἃ διεξελήλυθ’ ἐγώ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 43:4)
εἰσὶ δὲ καὶ περὶ τῶν ἄλλων αὐτῷ λόγοι πρὸσ τὸ φενακίζειν ὑμᾶσ εὖ μεμηχανημένοι, περὶ ὧν βέλτιον ὑμᾶσ προακοῦσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 45:1)
ἢ γὰρ ἐξαπατῶν παύσεται νομίσασ οὐκέτι λανθάνειν, ἢ εἴπερ αὐτῷ βουλομένῳ πρὸσ ὑμᾶσ ἔστιν οἰκείωσ ἔχειν ὡσ ἀληθῶσ, ἀγαθόν τι ποιεῖν πειράσεται, γνοὺσ ὅτι τῷ φενακίζειν οὐκέθ’ ἃ βούλεται πράξει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 277:2)
περὶ δὴ τῶν νόμων ὧν παραγεγράμμεθ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, βούλομαι μικρὰ πρὸσ ὑμᾶσ εἰπὼν καταβαίνειν, ἃ νομίζω μνημονεύοντασ ἂν ὑμᾶσ ἄμεινον φυλάττειν, ἂν παράγειν καὶ φενακίζειν οὗτοι ζητῶσιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 301:1)
ὡσ δὲ ταῦτ’ εἶπεν, ἀνεβόησάν τε πάντεσ καὶ περὶ τοῖσ ἀνδράσι δεδιότεσ ἐλέγχειν τὸ πρᾶγμα καὶ μὴ φενακίζειν ἠξίουν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 48 1:1)
ἀλλὰ δυεῖν θάτερον αὐτὴν ἠξίουν ποιεῖν, ἢ διδόναι σφίσιν ἤδη τὴν ἄφεσιν τῶν χρεῶν, εἰ βούλεται κοινωνοὺσ τῶν κινδύνων ἔχειν, ἢ μὴ φενακίζειν εἰσ ἑτέρουσ ἀναβαλλομένην χρόνουσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 69 4:3)
ἡλικίασ γάρ, ἣ τὸ φενακίζειν ἥκιστα ἐπιδέχεται, ἐπὶ τὸ τέλειον ἥκομεν, καὶ ἀξιώσεωσ, ἣ τοῦ ῥᾳδιουργεῖν ἐλάχιστον φέρεται μέροσ, ἀρκούντωσ ἔχομεν, χρόνον τε οὐχ ἑτέρωθί που τὸν λειπόμενον βιοτεύειν μέλλομεν, ἀλλ’ ἐν ὑμῖν δίκασ, ὧν ἂν ἐξαπατῆσαι δοκῶμεν, ὑφέξοντεσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 40 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION