헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γάρ τοι πάντα μὲν τὰ ἀπορώτατα οἱ ποιηταὶ ταύτῃ προστιθέασιν, ἐπειδὰν πόριμα καὶ δυνατὰ ἀποφῆναι βούλωνται, Ὀδυσσέασ τε νηχομένουσ ἐν μέσοισ τοῖσ ἐρήμοισ πελάγεσι καὶ νέουσ ἐκ γερόντων καὶ καλοὺσ ἐξ οὐ καλῶν γιγνομένουσ, καὶ τοὺσ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν μνηστῆρασ ἀπολλύντασ ἀπὸ φαύλου καὶ γελοίου τοῦ ἐπικουρικοῦ μειρακίου καὶ νομέοιν δυοῖν, καὶ ἕτερα τούτων ἀτοπώτερα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 6:20)
πῶσ γὰρ οὐκ ἄτοπον τοὺσ μὲν γονέασ τιμᾶν καὶ τοῖσ πρεσβυτέροισ ὑπανίστασθαι νομίζειν, τὴν δὲ φύσιν τὴν τοσοῦτον προτέραν φαύλου λόγου νομίσαι παρὰ τὴν τέχνην, ὥσπερ ἂν εἴ τισ τὰ ὑποδήματα κρείττω τῶν ποδῶν, τὴν δ’ ἐσθῆτα τοῦ σώματοσ κρίνοι τιμιωτέραν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 29:1)
ἆρ’ ὀλίγου τινὸσ ἢ φαύλου τίθησι Πλάτων ἐλευθέραν ποιῆσαι πόλιν, ἢ μέλλουσαν ἄλλων ἔσεσθαι κωλῦσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 88:3)
ὥστε τί μᾶλλον ψέγειν αὐτοὺσ ἢ ἐπαινεῖν προσῆκεν, εἰ μηδετέρου γε μετεῖχον, μήτε τοῦ καλοῦ μήτε τοῦ φαύλου;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 157:4)
ἔτι ἅπαντα τοῦ φαύλου μεθέξει ἔξω τοῦ ἑνόσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 132:6)
τὰ γὰρ αἴσχισθ’ ὑπομεῖναι ἐπὶ μηδενὶ καλῷ ἢ μετρίῳ φαύλου.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 9:3)
φαύλου δὲ καὶ τὸ εἶναι τοιοῦτον οἱο͂ν πράττειν τι τῶν αἰσχρῶν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 156:1)
διὸ καὶ ἡ προσηγορία γεγένηται ἀπὸ τοῦ πολλοῦ φαύλου ὄντοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 90:2)
καὶ ἐν τοῖσ ἐπιθέτοισ ἔστιν μὲν τὰσ ἐπιθέσεισ ποιεῖσθαι ἀπὸ φαύλου ἢ αἰσχροῦ, οἱο͂ν ὁ μητροφόντησ, ἔστι δ’ ἀπὸ τοῦ βελτίονοσ, οἱο͂ν ὁ πατρὸσ ἀμύντωρ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 14:1)
εἰρημένον δ’ αὐταῖσ ἀπαντᾶν ἐνθάδε βουλευσομέναισιν οὐ περὶ φαύλου πράγματοσ, εὕδουσι κοὐχ ἥκουσιν.
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 1:10)
"ἰδοὺ γὰρ τοῦ ἐξ Ἀμφιαράου ὕδατοσ καὶ τοῦ ἐξ Ἐρετρίασ συμβαλλομένων, τοῦ μὲν φαύλου τοῦ δὲ χρηστοῦ ὄντοσ, οὐδ’ ἥτισ ἐστὶ διαφορὰ κατὰ τὸν σταθμόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 25 1:2)
καὶ γάρ μοι δοκεῖ τῆσ ἄλλησ εὐτυχίασ τῆσ σῆσ καὶ τοῦθ’ ἓν εἶναι, τὸ μηδενὸσ φαύλου τυχεῖν ἐραστοῦ, ἀλλ’ οὓσ ἄν τισ ἕλοιτο βουλόμενοσ φίλουσ ἐκ τῶν ἡλικιωτῶν ἐκλέγεσθαι·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 67:2)
ἆρα οὐκ ἂν σκυθρωπόσ τε καὶ συννεφὴσ ἰδεῖν ἐν σχήματι ταπεινῷ καὶ ἀγεννεῖ πλάττοιτο ὑπὸ δημιουργοῦ μὴ φαύλου τὴν τέχνην;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 105:3)
ἐκεῖνοσ μὲν παίζων καὶ καταγελῶν οὐ φαύλου πράγματοσ, ὡσ ἐγὼ δοκῶ, ταῦτα ἔλεγεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 60:1)
ἔστι δὲ ἀσθενοῦσ τοῦτο καὶ φαύλου σώματοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. 18:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION