헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ τοῦτον τὸν τρόπον κἀκείνουσ ἐθέλοντασ καθαίρειν τὴν πόλιν ἐξέφυγε καὶ ἐνέμεινε σπέρμα ἀναγκαῖον ἀδικίασ καὶ ἀγνωμοσύνησ, καὶ οὐ πάνθ’ ὑπήκουσεν αὐτοῖσ, ἀλλ’ ἔσθ’ ἃ καὶ καθ’ αὑτὸν ὁ δῆμοσ ἐβουλεύσατο, τίνα ταῦτ’ ἔχει τοῖσ ἀνδράσι φαυλότητα, ἢ τί δεῖ τὰ ἑτέρων ἐκείνοισ λογίζεσθαι, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ στάσεωσ οὔσησ ἐν τῇ πόλει καὶ τούτων τῆσ ἑτέρασ ἡγουμένων τῆσ τῶν ἐπιεικῶν, εἶτα τὰ τῶν ἑτέρων ἁμαρτήματα καὶ τῶν εἰσ τούτουσ πλημμελούντων αὐτοῖσ τούτοισ τισ προσετίθει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 112:7)
ἀλλὰ ταῦτ’ ἐστὶν ἀνθρώπων ὑποκοριζομένων τὴν αὑτῶν φαυλότητα καὶ δυστυχίαν, οἳ τὸ μὲν δίκαιον, οἶμαι, καὶ ἀληθὲσ οὐκ ἐθέλουσι λέγειν, ὅτι τὴν ὀρθὴν οὔτ’ ἴσασιν οὔτε δύνανται πορεύεσθαι, φασὶ δὲ τοῖσ ἀκροαταῖσ χαριζόμενοι ταῦτα ποιεῖν, ὥσπερ ἂν εἰ τῶν ὑποκριτῶν οἱ ἐκπίπτοντεσ καὶ μὴ δυνάμενοι τὸ δρᾶμα περαίνειν κατὰ φύσιν τοῖσ θεαταῖσ φάσκοιεν χαριζόμενοι ταῦτα ποιεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 3:6)
εἰ μὴ γὰρ κατὰ τοῦ πράγματοσ ἢ αὑτῷ ὁμολογουμένησ ἢ τῷ ἀμφισβητοῦντι ἐναντίασ, ἀλλὰ περὶ τοῦ ἤθουσ ἢ αὑτοῦ εἰσ ἐπιείκειαν ἢ τοῦ ἀμφισβητοῦντοσ εἰσ φαυλότητα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 18:2)
ἄνθρωποσ δὲ φύσει φρονήσεωσ μετέχων, ἀπολειπόμενοσ δὲ αὐτῆσ διὰ φαυλότητα καὶ ῥᾳθυμίαν, δόξησ καὶ ἀπάτησ ἔνδοθεν μεστόσ ἐστι·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 6:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ οὐκ ἀνεχομένουσ τοῦ ἀέροσ τὴν φαυλότητα καὶ τὰσ μεταβολὰσ ἕτερα αὖ μηχανᾶσθαι μικρὰ δεσμωτήρια, τάσ τε οἰκίασ καὶ πόλεισ, ξύλα καὶ λίθουσ ξυντιθέντασ, ὥσπερ εἴ τισ ἐν μεγάλῃ εἱρκτῇ ἑτέρασ βραχυτέρασ ἐνοικοδομοῖ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 19:1)
ὑπολαβὼν γὰρ τοὺσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ ἐνίοτε διὰ τὴν πρὸσ τοὺσ πονηροὺσ φιλίαν καὶ συνήθειαν διαστρέφεσθαι τὰ ἤθη πρὸσ κακίαν, καὶ τὴν φαυλότητα καθάπερ λοιμικὴν νόσον ἐπινέμεσθαι τὸν βίον τῶν ἀνθρώπων καὶ νοσοποιεῖν τὰσ ψυχὰσ τῶν ἀρίστων·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 11 9:2)
καὶ γὰρ ἥττων ἄν τίσ σου στρατηγὸσ καὶ ἀπ’ ἐλάττονοσ ἢ τοσαύτησ στρατιᾶσ ὀλιγανθρωπίαν καὶ φαυλότητα ἐρυμάτων ἐβιάσατο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 26 6:2)
Ῥωμαίοισ δὲ Θρᾴκη τε πᾶσά ἐστιν ὑποχείριοσ, καὶ Κελτῶν ὅσον μὲν ἀχρεῖον νομίζουσι διά τε ὑπερβάλλον ψῦχοσ καὶ γῆσ φαυλότητα, ἑκουσίωσ παρῶπταί σφισι, τὰ δὲ ἀξιόκτητα ἔχουσι καὶ τούτων.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 9 9:6)
καὶ ἐγὼ διὰ τὴν ἐμὴν φαυλότητα ἠπορούμην τε καὶ οὐκ εἶχον αὐτῷ κατὰ τρόπον ἀποκρίνασθαι·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 34:2)
κἂν εἰ μηδενὸσ ἄλλου χάριν, ἀλλὰ τοῦ θαυμαστοῦ τε καὶ ἀτόπου, εἰ δεῖ ἑκόντα ποτὲ ἄνθρωπον εἰσ ἅπασαν φαυλότητα ἑαυτὸν ἐμβάλλειν.
(플라톤, Laws, book 1 132:4)
τὴν γεῦσιν ἀλλὰ διαβάλλει καὶ κατηγορεῖ τὴν φαυλότητα πρὶν ἢ βλαβῆναι τἄλλα δ’ οὐκ ἐνοχλεῖ, καθάπερ ὑμῖν, τὰ θυμιάματα καὶ κινάμωμα καὶ νάρδουσ καὶ φύλλα καὶ καλάμουσ Ἀραβικοὺσ, μετὰ δεινῆσ τινοσ καὶ δευσοποιοῦ φαρμακίδοσ τέχνησ, μυρεψικῆσ ὄνομα, συνάγειν εἰσ ταὐτὸ καὶ συμφαγεῖν ἀναγκάζουσα, χρημάτων πολλῶν ἡδυπάθειαν ἄνανδρον καὶ κορασιώδη καὶ πρὸσ οὐδὲν οὐδαμῶσ χρήσιμον ὠνουμένουσ.
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 7 4:1)
φύσεωσ μὲν γὰρ ἀρετὴν διαφθείρει ῥᾳθυμία, φαυλότητα δ’ ἐπανορθοῖ διδαχή·
(플루타르코스, De liberis educandis, section 4 6:2)
χρησμοῦ δέ τινοσ ἐμμέτρου λεχθέντοσ, οἶμαι, περὶ τῆσ Αἴγωνοσ τοῦ Ἀργείου βασιλείασ, πολλάκισ ἔφη θαυμάσαι τῶν ἐπῶν ὁ Διογενιανόσ, ἐν οἷσ οἱ χρησμοὶ λέγονται, τὴν φαυλότητα καὶ τὴν εὐτέλειαν.
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 51)
στέρησιν οὐχὶ φαυλότητα λόγου καὶ ἀσθένειαν, καὶ ταῦτα τὴν κακίαν ὁμολογοῦντασ εἶναι λογικήν, ἧσ πᾶν θηρίον ἀναπέπλησται καὶ γὰρ δειλίαν πολλοῖσ καὶ ἀκολασίαν ἀδικίαν τε καὶ κακόνοιαν ὁρῶμεν ἐνυπάρχουσαν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 4 6:1)
οἱ δὲ πίνοντεσ πολὺν ἄκρατον ἀμβλύτεροι πρὸσ τὰσ συνουσίασ εἰσὶ καὶ σπείρουσιν οὐθὲν εἰσ γένεσιν ἰσχυρὸν οὐδὲ κεκρατημένον, ἀλλ’ ἐξίτηλοι καὶ ἀτελεῖσ εἰσιν αἱ πρὸσ τὰσ γυναῖκασ ὁμιλίαι αὐτῶν διὰ φαυλότητα καὶ κατάψυξιν τοῦ σπέρματοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Εἰ ψυχρότεροσ τῇ δυνάμει ὁ οἶνοσ. 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION