헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἆρά γε φαῦλα ἢ φαύλησ χάριτοσ ταῦτ’ ἄξια τοῖσ ἀνδράσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 80:3)
ἐκεῖνοσ γὰρ συμβάσησ μὲν ἐν Πελοποννήσῳ ταραχῆσ οὐ φαύλησ οὐδὲ μικρᾶσ τινοσ, ἀλλ’ ὥστε Λακεδαιμονίουσ εἰσ πᾶν ἐλθεῖν τῶν εἱλώτων ἐπαναστάντων, καὶ ἅμα τῶν σεισμῶν ἐπικειμένων, ἀγαγὼν Ἀθηναίουσ τετρακισχιλίουσ ὁπλίτασ, οὓσ σὺ τιμᾷσ, ὦ Πλάτων, ἔσωσε μὲν τὴν πόλιν αὐτοῖσ καὶ τὴν χώραν, ἔλυσε δὲ τοὺσ περιστάντασ ἅπαντασ φόβουσ, κατέστησε δὲ τὰ ἐν Πελοποννήσῳ πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 40:3)
ἡδέωσ δ’ ἂν ἐροίμην τοὺσ προσκειμένουσ αὐτῷ τί ποτ’ ἂν λέγειν ἠξίουν κατὰ τῶν ἀνδρῶν, ἢ τίνα γνώμην ἔχειν ἡμᾶσ ἔπειθον, εἰ τοῦτ’ εἶχον δεικνύειν ὡσ ἐν παντὶ δικαίῳ μετ’ οὐδεμιᾶσ φαύλησ προφάσεωσ Ἀθηναῖοι κατεψηφίσαντο αὐτῶν, ὁπότ’ αὐτὸσ φάσκων αὐτοὺσ παρανενομῆσθαι καὶ τοῖσ ἵπποισ τοῖσ λακτίζουσιν ἀπεικάζων τοὺσ καταψηφισαμένουσ ἰσχυρόν τι λέγειν κατ’ ἐκείνων οἰέται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 137:4)
νῦν δὲ ἔργῳ μαρτυρεῖν αὐτὸν ὅτι οὐ φαύλησ φύσεωσ οὐδὲ τῆσ τυχούσησ εἰή δυνάμεωσ τὸ τοῖσ ἀδικεῖν ἐπιχειροῦσι μὴ ἐπιτρέπειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 4:5)
οἱ γὰρ νομοθέται τοὺσ πολίτασ ἐθίζοντεσ ποιοῦσιν ἀγαθούσ, καὶ τὸ μὲν βούλημα παντὸσ νομοθέτου τοῦτ’ ἐστίν, ὅσοι δὲ μὴ εὖ αὐτὸ ποιοῦσιν ἁμαρτάνουσιν, καὶ διαφέρει τούτῳ πολιτεία πολιτείασ ἀγαθὴ φαύλησ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 7:3)
καὶ οὐ σπουδαῖον δὴ δοκεῖ ἡ ἡδονὴ διὰ δύο ταῦτα, ὥσπερ εἴρηται, ὅτι αἳ μὲν φαύλησ φύσεώσ εἰσι πράξεισ ἢ ἐκ γενετῆσ, ὥσπερ θηρίου, ἢ δι’ ἔθοσ, οἱο͂ν αἱ τῶν φαύλων ἀνθρώπων, αἳ δ’ ἰατρεῖαι ὅτι ἐνδεοῦσ, καὶ ἔχειν βέλτιον ἢ γίνεσθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 164:1)
τὸν οὖν καὶ βλάπτειν ὑμᾶσ καὶ δόξησ ἀναπιμπλάναι φαύλησ ἐπιχειροῦντα, τοῦτον οὐ τιμωρήσεσθε λαβόντεσ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 281:3)
ἢ πῶσ ἂν ἀρετῇ διέφερον μὴ τῆσ ἀρίστησ παιδείασ τυγχάνοντεσ, ἀλλὰ φαύλησ καὶ ἀνωφελοῦσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 29:3)
καὶ γὰρ ἀνθρώπουσ ἑαλωκέναι φαμὲν οὐχ ὑπὸ λῃστῶν μόνον, ἀλλὰ καὶ ἑταίρασ καὶ γαστρὸσ καὶ ἄλλησ τινὸσ φαύλησ ἐπιθυμίασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 120:1)
ταῦτα οὖν φυλάξασθαι καὶ προϊδεῖν οὐδαμῶσ φαύλησ γυναικόσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 25:4)
ἄρχεται δὲ ἀπὸ διανοίασ οὐ φαύλησ μὰ Δία οὐδὲ ἰδιωτικῆσ, ἀνιαρότερον εἶναι λέγων πρὸσ τοιούτουσ ἀπέχθεσθαι, μεθ’ ὧν ἀνάγκην εἶναι τῶν τιμιωτάτων κοινωνεῖν.
(디오니시오스, chapter 11 1:4)
Οἱ δ’ Ἰσραηλῖται τοῦτ’ ἰδόντεσ ἔπεσον ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ προσεκύνουν ἕνα θεὸν καὶ μέγιστον καὶ ἀληθῆ μόνον ἀποκαλοῦντεσ, τοὺσ δ’ ἄλλουσ ὀνόματι ὑπὸ φαύλησ καὶ ἀνοήτου δόξησ πεποιημένουσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 428:1)
ναὶ μὰ Δία, ὦ Σώκρατεσ, βουλευώμεθα δῆτα, ὡσ δοκεῖ γέ μοι βουλῆσ δεῖν περὶ τούτου οὐ φαύλησ.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Θεάγης 26:1)
οὐ γάρ τι φαύλησ μέτοχόν ἐστι τέχνησ τὸ νῦν ζητούμενον, ἀλλ’ εὖ μάλα ποικίλησ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 45:2)
ἔχει δὴ οἶμαι λόγον τὴν ἀρίστην φύσιν ἐν ἀλλοτριωτέρᾳ οὖσαν τροφῇ κάκιον ἀπαλλάττειν τῆσ φαύλησ.
(플라톤, Republic, book 6 171:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION