헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δ’ ὅλωσ ἐξαιρετέον καὶ οὐδὲν ἀπὸ τύχησ φατέον γίνεσθαι, ἀλλ’ ἡμεῖσ ἄλλησ οὔσησ αἰτίασ διὰ τὸ μὴ ὁρᾶν τύχην εἶναί φαμεν αἰτίαν διὸ καὶ ὁριζόμενοι τὴν τύχην τιθέασιν αἰτίαν ἄλογον ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ, ὡσ οὔσησ τινὸσ φύσεωσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 27:4)
μόνον φατέον ἢ καὶ παρὰ ταύτασ ἄλλασ, καὶ πότερον μοναχῶσ ἢ πλείονα γένη τῶν οὐσιῶν, οἱο͂ν οἱ ποιοῦντεσ τά τε εἴδη καὶ τὰ μαθηματικὰ μεταξὺ τούτων τε καὶ τῶν αἰσθητῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 12:1)
‐ ἀλλὰ μὴν εἴ γε πλείουσ ἐπιστῆμαι τῶν αἰτίων εἰσὶ καὶ ἑτέρα ἑτέρασ ἀρχῆσ, τίνα τούτων φατέον εἶναι τὴν ζητουμένην, ἢ τίνα μάλιστα τοῦ πράγματοσ τοῦ ζητουμένου ἐπιστήμονα τῶν ἐχόντων αὐτάσ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 28:1)
φατέον ἢ καὶ παρὰ ταύτασ ἄλλασ, καὶ πότερον μοναχῶσ ἢ πλείω γένη τετύχηκεν ὄντα τῶν οὐσιῶν, οἱο͂ν οἱ λέγοντεσ τά τε εἴδη καὶ τὰ μεταξύ, περὶ ἃ τὰσ μαθηματικὰσ εἶναί φασιν ἐπιστήμασ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 50:1)
ἐπεὶ δὲ πάντα πρὸσ τὸ πρῶτον ἀναφέρεται, οἱο͂ν ὅσα ἓν λέγεται πρὸσ τὸ πρῶτον ἕν, ὡσαύτωσ φατέον καὶ περὶ ταὐτοῦ καὶ ἑτέρου καὶ τῶν ἐναντίων ἔχειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 28:1)
εἰ μὲν γάρ ἐστι καὶ ἡ ψυχὴ ζῷον ἢ ἔμψυχον, ἢ ἕκαστον ἡ ἑκάστου, καὶ κύκλοσ τὸ κύκλῳ εἶναι, καὶ ὀρθὴ τὸ ὀρθῇ εἶναι καὶ ἡ οὐσία ἡ τῆσ ὀρθῆσ, τὶ μὲν καὶ τινὸσ φατέον ὕστερον, οἱο͂ν τῶν ἐν τῷ λόγῳ καὶ τινὸσ ὀρθῆσ καὶ γὰρ ἡ μετὰ τῆσ ὕλησ, ἡ χαλκῆ ὀρθή, καὶ ἡ ἐν ταῖσ γραμμαῖσ ταῖσ καθ’ ἕκαστα, ἡ δ’ ἄνευ ὕλησ τῶν μὲν ἐν τῷ λόγῳ ὑστέρα τῶν δ’ ἐν τῷ καθ’ ἕκαστα μορίων προτέρα, ἁπλῶσ δ’ οὐ φατέον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 164:2)
φατέον τὰ δ’ οὐ φατέον, ὥσπερ εἴρηται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 166:1)
τὰσ μὲν οὖν ὁμολογουμένωσ αἰσχρὰσ δῆλον ὡσ οὐ φατέον ἡδονὰσ εἶναι, πλὴν τοῖσ διεφθαρμένοισ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 71:4)
τῶν δ’ ἐπιεικῶν εἶναι δοκουσῶν ποίαν ἢ τίνα φατέον τοῦ ἀνθρώπου εἶναι;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 71:5)
τὰ δὴ ποῖα φατέον βίαια;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 13:1)
εἰ δὲ δὴ ταῦτα μὴ ἀρέσκει, ἆρα φατέον ἁπλῶσ μὲν καὶ κατ’ ἀλήθειαν βουλητὸν εἶναι τἀγαθόν, ἑκάστῳ δὲ τὸ φαινόμενον;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 57:2)
ἢ τοῖσ γε νῦν εἰρημένοισ ἀμφισβητητέον, καὶ τὸν ἄνθρωπον οὐ φατέον ἀρχὴν εἶναι οὐδὲ γεννητὴν τῶν πράξεων ὥσπερ καὶ τέκνων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 64:2)
καὶ γὰρ ἂν τὴν παρακαταθήκην ἀποδοίη τισ ἄκων καὶ διὰ φόβον, ὃν οὔτε δίκαια πράττειν οὔτε δικαιοπραγεῖν φατέον ἀλλ’ ἢ κατὰ συμβεβηκόσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 108:2)
ὁμοίωσ δὲ καὶ τὸν ἀναγκαζόμενον καὶ ἄκοντα τὴν παρακαταθήκην μὴ ἀποδιδόντα κατὰ συμβεβηκὸσ φατέον ἀδικεῖν καὶ τὰ ἄδικα πράττειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 108:3)
πολλαχοῦ μὲν οὖν οὐδὲ τούτων τελέωσ οἱ μέτοικοι μετέχουσιν, ἀλλὰ νέμειν ἀνάγκη προστάτην, ὥστε ἀτελῶσ πωσ μετέχουσι τῆσ τοιαύτησ κοινωνίασ, ἀλλὰ καθάπερ καὶ παῖδασ τοὺσ μήπω δι’ ἡλικίαν ἐγγεγραμμένουσ καὶ τοὺσ γέροντασ τοὺσ ἀφειμένουσ φατέον εἶναι μέν πωσ πολίτασ, οὐχ ἁπλῶσ δὲ λίαν ἀλλὰ προστιθέντασ τοὺσ μὲν ἀτελεῖσ τοὺσ δὲ παρηκμακότασ ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον οὐδὲν γὰρ διαφέρει·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION