헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ φάσματοσ μὲν ἄλλου του συμβάντοσ οἱᾶ κατ’ οὐρανὸν, ἢ σεισμῶν ἢ πνευμάτων ἔξω τοῦ μετρίου κατασχόντων, ἔδει μὲν δεδιέναι πάντασ, ἔδει δ’ ἀλλήλουσ συγκαλεῖν, ἰέναι δὲ θεωροὺσ εἰσ Δελφοὺσ καὶ Δωδώνην καὶ παρ’ Ἀμφιάρεων περὶ σωτηρίασ, Φιλίππου δ’ ἐπιπολάζοντοσ τοσοῦτον ἤδη χρόνον καὶ τὴν Ἑλλάδα ἐκ βάθρων κινοῦντοσ καὶ τοσαύτην γῆν ἐπερχομένου, ὅσην οὐδέπω κῦμα ἐπέκλυσεν, οὐδεὶσ οὐ λόγοσ, οὐ σύλλογοσ, οὐκ εὐχὴ πρέπουσα, οὐκ ἐρώτημα Ἑλληνικὸν, ἀλλ’ ὥσπερ νεφέλῃ κεκαλυμμένοσ, ἢ τὴν τῶν ποιητῶν ἄτοπον κυνῆν περικείμενοσ, δρᾶσαι φανερὸσ, παθεῖν δ’ ἀφανὴσ, περιέρχεται δημαγωγῶν τοὺσ Ἕλληνασ, πάντα ἐκζητῶν, πάντα εὑρίσκων εἴ τί τῳ πέπρακται δυσχερὲσ εἰσ τὸ πλησίον, εἰ ῥῆμά τισ ἔφθεγκται μόνον, διαβάλλων ἐν μέρει πάντασ, ὥσπερ παισὶ τοῖσ Ἕλλησι διαλεγόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 11:5)
ἐθάρρησαν δὲ καὶ οὐ μικρὰσ ἐλπίδασ ὑπὲρ τῆσ νίκησ ἔλαβον ἄλλων τε σημείων γενομένων σφίσι θεοπέμπτων καὶ δὴ καὶ τελευταίου φάσματοσ, ὅτε παρατάττεσθαι ἔμελλον, τοιοῦδε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 46 1:2)
ἐκ τούτου κατέλαβον τοῦ φάσματοσ, ὥσπερ οἱ τερατοσκόποι ἀπέφαινον καὶ πᾶσιν ἀνθρώποισ συμβαλεῖν οὐ χαλεπὸν ἦν, ὅτι νίκην αὐτοῖσ ταχεῖαν καὶ λαμπρὰν σημαίνει τὸ δαιμόνιον, ἐπειδήπερ ἅπαν εἴκει τῷ πυρὶ καὶ οὐδὲν ὅ τι οὐχ ὑπὸ τοῦ πυρὸσ διαφθείρεται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 46 3:4)
"φάσματοσ.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 25:3)
μάλα τοι κακὸν ἀνδράσιν ὕβρισ οὐ παυομένου δὲ τοῦ φάσματοσ, ὡσ ἐοίκε, πλεύσασ ἐπὶ τὸ ψυχοπομπεῖον, εἰσ Ἡράκλειαν ἱλασμοῖσ τισι καὶ χοαῖσ ἀνεκαλεῖτο τὴν ψυχὴν τῆσ κόρησ·
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 10 14:1)
ὃ δὲ πάντων θαυμασιώτατον, ὅτι καὶ τὸ δαιμόνιον ἀμφοτέροισ ὑπεδήλωσε τὴν τελευτήν, ὁμοίωσ ἑκατέρῳ φάσματοσ εἰσ ὄψιν οὐκ εὐμενοῦσ παραγενομένου.
(플루타르코스, Dion, chapter 2 1:3)
εἰ δὲ Δίων καὶ Βροῦτοσ, ἄνδρεσ ἐμβριθεῖσ καὶ φιλόσοφοι καὶ πρὸσ οὐδὲν ἀκροσφαλεῖσ οὐδ’ εὐάλωτοι πάθοσ, οὕτωσ ὑπὸ φάσματοσ διετέθησαν ὥστε καὶ φράσαι πρὸσ ἑτέρουσ, οὐκ οἶδα μὴ τῶν πάνυ παλαιῶν τὸν ἀτοπώτατον ἀναγκασθῶμεν προσδέχεσθαι λόγον, ὡσ τὰ φαῦλα δαιμόνια καὶ βάσκανα, προσφθονοῦντα τοῖσ ἀγαθοῖσ ἀνδράσι καὶ ταῖσ πράξεσιν ἐνιστάμενα, ταραχὰσ καὶ φόβουσ ἐπάγει, σείοντα καὶ σφάλλοντα τὴν ἀρετήν, ὡσ μὴ διαμείναντεσ ἀπτῶτεσ ἐν τῷ καλῷ καὶ ἀκέραιοι βελτίονοσ ἐκείνων μοίρασ μετὰ τὴν τελευτὴν τύχωσιν.
(플루타르코스, Dion, chapter 2 3:1)
ὄμμασι δ’ ὕπνον ἀγρευτὴν πτηνοῦ φάσματοσ αἰὲν ἔχω.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 125 1:2)
τὴν ἀκμὴν Θησαυρὸν ἔχειν, κωμῳδέ, νομίζεισ, οὐκ εἰδὼσ αὐτὴν Φάσματοσ ὀξυτέρην.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 2331)

SEARCH

MENU NAVIGATION