헬라어 문장 내 검색 Language

Ὅταν ἀκούσωσί τινεσ τούτων τῶν λόγων, ὅτι βέβαιον εἶναι δεῖ καὶ ἡ μὲν προαίρεσισ ἐλεύθερον φύσει καὶ ἀνανάγκαστον, τὰ δ’ ἄλλα κωλυτά, ἀναγκαστά, δοῦλα, ἀλλότρια, φαντάζονται ὅτι δεῖ παντὶ τῷ κριθέντι ὑπ’ αὐτῶν ἀπαραβάτωσ ἐμμένειν.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τοὺσ σκληρῶσ τισιν ὧν ἔκριναν ἐμμένοντασ. 1:1)
τὸ δὲ δειλὸν εἶναι εὐγνώμονοσ ἤθουσ φαντάζονται καὶ τὸ ἐλεήμονα, τὸ δ’ ἠλίθιον εἶναι παντελῶσ ἀνδραπόδου·
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀνομολογίασ. 5:1)
ἐπὶ δὲ τῶν πλείστων ἁμαρτημάτων κατὰ τοῦτο μάλιστα φέρονται ἐπὶ τὸ ὁμολογεῖν αὐτά, ὅτι φαντάζονταί τι ἐν αὐτοῖσ εἶναι ἀκούσιον καθάπερ ἐν τῷ δειλῷ καὶ ἐλεήμονι.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀνομολογίασ. 6:1)
τὸ δ’ ἄδικον οὐδαμῶσ φαντάζονται ἀκούσιον.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀνομολογίασ. 7:2)
φαντάζονται, τοτὲ δὲ σοφισταί, τοτὲ δ’ ἔστιν οἷσ δόξαν παράσχοιντ’ ἂν ὡσ παντάπασιν ἔχοντεσ μανικῶσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 5:1)
φαντάζονται τῶν ἐνυπνίων.
(플라톤, Republic, book 9 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION