헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πόσῳ τοίνυν βέλτιον τὸν μὲν πόλεμον δέξασθαι, βεβαίουσ καὶ φανεροὺσ ἔχοντασ τοὺσ συμμάχουσ, τὰ δ’ ὑμέτερ’ αὐτῶν εὖ τιθεμένουσ δοκεῖν τῆσ ἑτέρων σωτηρίασ φροντίζειν, ἢ τούτουσ μὲν ἡλίκουσ εἶπον ἐᾶσαι γενέσθαι, τὸ δὲ τούτοισ χαρίσασθαι φυγεῖν, εἶθ’ ἑτέρουσ οἵτινεσ ὑμῖν τοῦτο ποιήσουσιν ὕστερον ζητεῖν, ἐὰν ἄρα τισ φανῇ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 16:12)
τί δ’ ἂν διαστήσασ τὰσ πόλεισ καὶ φανεροὺσ ἐπιδείξασ ὑμᾶσ ἐκ τοῦ φανεροῦ διιέντασ, ἐπ’ αὐτοὺσ ὑμᾶσ τρέπηται προτέρουσ, ποῦ τὸ καθ’ ὑμᾶσ θήσετε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 13:1)
ὅτι οὐ διδασκάλων οὐδὲ σωφρονιστῶν οὐδὲ βελτίουσ ποιεῖν βουλομένων τρόποισ χρῶνται, αὑτοὺσ γὰρ ἂν πρότερον ἐποίησαν βελτίουσ, ἀλλὰ καὶ πρὸσ ἔχθραν καὶ πρὸσ χάριν τὴν ἑτέρων, τὸν μὲν ἀργύριον αἰτήσαντεσ οὐ τυχόντεσ, τοῦ δ’ ἐρασθέντεσ οὐ πείσαντεσ, οὕτω ψέγουσι, καὶ πάλιν αὖ σιωπῶσι διὰ θάτερα, ὥστε οὐ τοὺσ αἰσχρῶσ ζῶντασ φανεροὺσ καθιστᾶσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:11)
ὁπόταν γὰρ πλείω μὲν ἕκαστοι θεραπεύειν αὐτοὺσ ἀξιῶσιν ἢ ’κεῖνοι δέονται, χρόνον δὲ τάττωσιν ὅσον χρὴ μένειν παρ’ ἑαυτοῖσ, ἀπειλοῦντεσ ὡσ, εἰ μὴ πείθοιντο, οὐκ ἀνέξοιντο, πάντα δ’ ὑπισχνῶνται καὶ ἑκοῦσι καὶ ἄκουσιν ὑπηρετήσειν, χρῆσθαι δ’ αὐτοῖσ μόνοισ ἢ μάλιστά γε προστάττωσι, κυρίουσ δὲ μὴ δεῖν οἰώνται ποιεῖν ὅ τι γιγνώσκοιεν, τί τισ εἶναι φῇ τὸ τοιοῦτον ἢ δυοῖν πραγμάτων ἀνομοίων κρᾶσιν, ἧσ οὐκ ἄρξασθαι θαυμαστότερον ἢ μὴ βουλομένουσ παύσασθαι φανεροὺσ γενέσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 17:11)
καὶ τὸ τοὺσ ἐπιδημοῦντασ αἰεὶ φανεροὺσ εἶναι καὶ διατρίβειν περὶ θύρασ οὕτω γὰρ ἂν ἥκιστα λανθάνοιεν τί πράττουσι, καὶ φρονεῖν ἂν ἐθίζοιντο μικρὸν αἰεὶ δουλεύοντεσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 280:1)
τοὺσ οὖν ἐπὶ τοῖσ κοινοῖσ ἀτυχήμασιν ὧν ἐφρόνουν λαβόντασ ἄδειαν ἐχθροὺσ μὲν πάλαι, φανεροὺσ δὲ τόθ’ ἡγήσανθ’ αὑτοῖσ γεγενῆσθαι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 405:4)
ὃ δέ, πολλῶν ὄντων καὶ δεινῶν ὧν οὗτοσ ὑπηρέτηκε Φιλίππῳ, πλείστην ὕβριν ὡσ ἀληθῶσ ἔχει κατὰ τῆσ πόλεωσ καὶ ἁπάντων ὑμῶν, τοῦτ’ ἀκούσατέ μου, ὅτι τοῖσ Θηβαίοισ ἐγνωκότοσ ἐξ ἀρχῆσ τοῦ Φιλίππου πάνθ’ ἃ πεποίηκε ποιεῖν, οὗτοσ ἀπαγγείλασ τἀναντία καὶ φανεροὺσ ἐπιδείξασ ὑμᾶσ οὐχὶ βουλομένουσ, ὑμῖν μὲν τὴν ἔχθραν τὴν πρὸσ Θηβαίουσ μείζω, Φιλίππῳ δὲ τὴν χάριν πεποίηκεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 115:1)
ἔστι δὲ ταῦτα πρὸ τοῦ τὴν πόλιν ἠδικῆσθαί τι καὶ φανεροὺσ τούτουσ πεπρακότασ αὑτοὺσ γενέσθαι, ὅτ’ ἄρτι μὲν ἧκον οἱ πρέσβεισ τὸ πρῶτον, ἔδει δ’ ἀκοῦσαι τὸν δῆμον τί λέγουσιν, οὐδέπω δ’ οὔθ’ οὗτοσ συνερῶν δῆλοσ ἦν τῷ Φιλοκράτει οὔτ’ ἐκεῖνοσ τοιαῦτα γράψων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 308:1)
φανεροὺσ ἐχρῆν γεγενημένουσ ἀντιπράττοντασ καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ τοῖσ κατὰ τοῦ δήμου γραφομένοισ ψηφίσμασιν, οὕτω πείθειν τούτουσ λέγοντασ ὡσ οὐκ ἔστιν ὑμῖν οὐδεμία σωτηρία χωρὶσ τῆσ παρὰ τοῦ δήμου βοηθείασ.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 123:3)
αἰσχρὸν γὰρ ἀπειπεῖν τιμωρουμένουσ ἐστὶ τοὺσ προδότασ τῆσ πόλεωσ γεγενημένουσ, καὶ ὑπολείπεσθαί τινασ τῶν ἀδίκων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων, ὅτε οἱ θεοὶ φανεροὺσ ὑμῖν ποιήσαντεσ παρέδοσαν τιμωρήσασθαι, ἑορακότεσ τὸν δῆμον ἅπαντα κατήγορον τούτου γεγενημένον καὶ προκεχειρικότα πρῶτον τῶν ἄλλων ἐπὶ τὸ τὴν τιμωρίαν ἐν ὑμῖν δοῦναι.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Φιλοκλέους 16:2)
τοὺσ γὰρ φανεροὺσ καὶ πλειόνων ἅπτεσθαι τολμῶντασ σχεδὸν τούτουσ ἅπαντεσ θαυμάζομεν καὶ τῷ ὄντι ἄνδρασ ἡγούμεθα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ 3:2)
σὺ δ̓ ἴσωσ καὶ τὸν Ζῆθον καὶ τὸν Ἀμφίονα ἐλοιδόρεισ ἄν, πρὶν φανεροὺσ γενέσθαι, καὶ διώμνυσο ὡσ περὶ δούλων τῶν τοῦ Διὸσ υἱέων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β. 14:1)
ἀπεφαίνετο γὰρ τοὺσ μὲν ἑκουσίωσ καθυστεροῦντασ τῆσ ἐξόδου καὶ κατὰ τὴν μάχην ἀγεννῶσ καὶ δειλῶσ ἕξειν, καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ τοὺσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ κινδύνουσ ὑποστήσεσθαι, τοὺσ δ’ ἑτοίμουσ κατὰ τὴν συντεταγμένην ἡμέραν παραγενηθέντασ φανεροὺσ εἶναι διότι καὶ τὴν ἐν τῷ πολέμῳ τάξιν οὐ καταλείψουσιν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 81 6:3)
εἶναι γὰρ ἐν αὐτῇ δύο ποταμοὺσ φανεροὺσ ῥέοντασ ὑπὸ γῆν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 49 5:2)
οὐκ ἐλαχίστην δέ μοι καὶ σὺ παρέσχου ῥοπὴν εἰσ τὸ μὴ παρέργωσ ἐξετάσαι τὴν ἀλήθειαν, παρακαλῶν φανεροὺσ ποιῆσαι τοὺσ λόγουσ, οἷσ ἐμαυτὸν πέπεικα Δημοσθένουσ ἀκμάζοντοσ ἤδη καὶ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ εἰρηκότοσ ἀγῶνασ τότε ὑπὸ Αριστοτέλουσ τὰσ ῥητορικὰσ γεγράφθαι τέχνασ.
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 21)

SEARCH

MENU NAVIGATION