헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

νεῶν τ’ ἄπαρχοσ Ἰλίου τ’ ἀναστάτησ οὐκ οἶδεν οἱᾶ γλῶσσα μισητῆσ κυνὸσ λείξασα κἀκτείνασα φαιδρὸν οὖσ, δίκην Ἄτησ λαθραίου, τεύξεται κακῇ τύχῃ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:19)
ᾇτ’ ἐγὼ κατεύχομαι θεσπίσασα πρευμενῶσ ἐπισσύτουσ βίου τύχασ ὀνησίμουσ γαίασ ἐξαμβρῦσαι φαιδρὸν ἁλίου σέλασ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 12)
Φαῖδρον, Γνιφωνίδην, Ἰσόνομον, Ἡφαιστόδωρον, Κηφισόδωρον, ἑαυτόν, Διόγνητον, Σμινδυρίδην, Φιλοκράτη, Ἀντιφῶντα, Τείσαρχον, Παντακλέα.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 33:8)
παρέπεται δὲ δύσπνοια, ἀγρυπνίη, ἀποσιτίη, μήλων ἐρύθημα φαιδρὸν, βὴξ ξηρὴ, πτύελα μόλισ ἀναγόμενα, φλέγμα ἢ χολῶδεσ, ἢ δίαιμον κατακορέωσ , ἢ ὑπόξανθον· καὶ τάδε τάξιν οὐκ ἴσχοντα, ἄλλοτε δὲ ἄλλα ἐπιφοιτέοντα καὶ ἀπογιγνόμενα· κάκιον δὲ ἁπάντων, ἢν τὸ δίαιμον ἐκλείπῃ, γίγνονται δὲ παράληροι· ἔστι δ’ ὅτε καὶ κωματώδεεσ , καὶ ἐν τῇ καταφορῇ παράφοροι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.126)
ἑβδόμῃ ἔν τινι ἀποδυτηρίῳ βαλανείου Χαρίδημον ἰδεῖν τὸν ῥήτορα τὸν ἐκ Φοινίκησ φαιδρόν τε καὶ ἄρτι λελουμένον, καὶ φάναι δὴ πρὸσ αὐτὸν ἅμα τῇ προσρήσει οὑτωσὶ, ὅτι πρῳαίτερον λούσαιτο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 8:25)
καίτοι χωρὶσ τοῦ μὴ ὁμολογεῖν ταῦτ’ ἐκείνοισ, πότερον κρεῖττον ἦν, εἴπερ καὶ τἀναντία ἔδει λέγειν περὶ τοῦ ἀνδρὸσ, πρὸσ μὲν τὸν Φαῖδρον τὸν Μυρρινούσιον καὶ μηδὲν προσήκοντα τὰ δυσχερέστατα εἰπεῖν, πρὸσ δὲ τὸν Ἀλκιβιάδην ἐκεῖνα τὰ ἐπιεικέστερα, ἢ πρὸσ τὸν Φαῖδρον ἐπαινέσαντα κακῶσ λέγειν πρὸσ ἐκεῖνον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 169:13)
ἐλέγχειν μὲν γὰρ δή που καὶ τοῦτον κἀκεῖνον βούλεται καὶ οὐκ ἔνεστ’ εἰπεῖν ὡσ τὸν Ἀλκιβιάδην μὲν, τὸν Φαῖδρον δὲ οὔ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 170:2)
ἀδύνατον δὲ καὶ Φαῖδρον οὐ μόνον κατὰ Σωκράτην εἶναι, ἦ πού γε καὶ ἐρώμενον αὐτοῦ γεγονέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 113 3:3)
τὸ δὲ πρόσωπον φαιδρὸν ὁμοῦ καὶ σεμνόν, ὡσ τοὺσ μὲν ἀγαθοὺσ ἅπαντασ θαρρεῖν ὁρῶντασ, κακὸν δὲ μηδένα δύνασθαι προσιδεῖν, μὴ μᾶλλον ἢ τὸν ἀσθενῆ τὴν ὄψιν ἀναβλέψαι πρὸσ τὸν τοῦ ἡλίου κύκλον·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 84:1)
οὐχ οὕτω Φαῖδρον ἀπωλέσαμεν;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 30:6)
λόγοσ δὲ πρῶτον γράψαι αὐτὸν τὸν Φαῖδρον·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 37:1)
τὸ γὰρ πρᾳὺ καὶ φαιδρὸν οὐκ ἐπῆν αὐτοῦ τοῖσ τρόποισ, οὐδὲ τὸ θεραπευτικὸν τῶν πέλασ ἔν τ’ ἀσπασμοῖσ καὶ προσαγορεύσεσιν, οὐδὲ δὴ τὸ εὐδιάλλακτον καὶ μετριοπαθέσ, ὁπότε δι’ ὀργῆσ τῳ γένοιτο, οὐδὲ ἡ πάντα τὰ ἀνθρώπινα ἐπικοσμοῦσα χάρισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 61 2:2)
παράδειγμα δὲ ποιοῦμαι τῆσ γε ὑψηλῆσ λέξεωσ ἐξ ἑνὸσ βυβλίου τῶν πάνυ περιβοήτων, ἐν ᾧ τοὺσ ἐρωτικοὺσ διατίθεται λόγουσ ὁ Σωκράτησ πρὸσ ἕνα τῶν γνωρίμων Φαῖδρον, ἀφ’ οὗ τὴν ἐπιγραφὴν εἴληφε τὸ βυβλίον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 7 1:1)
εἶτά μοι ἐπινόησον οἰκίσκον οὐ πάνυ φαιδρὸν οὐδὲ εἰσ κόρον τοῦ φωτὸσ δεχόμενον καὶ πλῆθοσ ἀνθρώπων συγκλύδων, τεταραγμένων καὶ προεκπεπληγμένων καὶ ταῖσ ἐλπίσιν ἐπαιωρουμένων, οἷσ εἰσελθοῦσι τεράστιον ὡσ εἰκὸσ τὸ πρᾶγμα ἐφαίνετο, ἐκ τοῦ τέωσ μικροῦ ἑρπετοῦ ἐντὸσ ἡμερῶν ὀλίγων τοσοῦτον δράκοντα πεφηνέναι, ἀνθρωπόμορφον καὶ ταῦτα καὶ τιθασόν.
(루키아노스, Alexander, (no name) 16:1)
ἀπελθὼν δὲ ἐσ τὴν πανήγυριν ἐπέστην τινὶ πολιῷ ἀνδρὶ καὶ νὴ τὸν Δί’ ἀξιοπίστῳ τὸ πρόσωπον ἐπὶ τῷ πώγωνι καὶ τῇ λοιπῇ σεμνότητι, τά τε ἄλλα διηγουμένῳ περὶ τοῦ Πρωτέωσ καὶ ὡσ μετὰ τὸ καυθῆναι θεάσαιτο αὐτὸν ἐν λευκῇ ἐσθῆτι μικρὸν ἔμπροσθεν, καὶ νῦν ἀπολίποι περιπατοῦντα φαιδρὸν ἐν τῇ ἑπταφώνῳ στοᾷ κοτίνῳ τε ἐστεμμένον.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION