헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

δὸσ αὐτῷ, τῷ κάκιστ’ ἀπολουμένῳ καὶ μήποτ’ αὐτῆσ μᾶζαν ἡδίω φάγοι.
(아리스토파네스, Peace, Prologue 1:3)
Ἄμφισ τε ἐν Ιἀλέμῳ φησὶν ἐν ταῖσ θριδακίναισ ταῖσ κάκιστ’ ἀπολουμέναισ, ἃσ εἰ φάγοι τισ ἐντὸσ ἑξήκοντ’ ἐτῶν, ὁπότε γυναικὸσ λαμβάνοι κοινωνίαν, στρέφοιθ’ ὅλην τὴν νύκτ’ ἂν οὐδὲ ἓν πλέον ὧν βούλεται δρῶν, ἀντὶ τῆσ ὑπουργίασ τῇ χειρὶ τρίβων τὴν ἀναγκαίαν τύχην, καὶ Καλλίμαχοσ δέ φησιν ὅτι ἡ Ἀφροδίτη τὸν Ἄδωνιν ἐν θριδακίνῃ κρύψειεν, ἀλληγορούντων τῶν ποιητῶν ὅτι ἀσθενεῖσ εἰσι πρὸσ ἀφροδίσια οἱ συνεχῶσ χρώμενοι θρίδαξι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 802)
"τῷ μὲν γὰρ Πέρσῃ πᾶσαν γῆν περιέρχονται μαστεύοντεσ τί ἂν ἡδέωσ πίοι, μυρίοι δὲ τεχνῶνται τί ἂν ἡδέωσ φάγοι ὅπωσ γε μὴν καταδάρθοι οὐδ’ ἂν εἴποι τισ ὅσα πραγματεύονται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 242)
καὶ τῶνδ’ ἑκάστοτ’ εἰ φάγοι τισ ἢ πίοι, διπλάσι’ ἐγίγνετ’ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ πάλιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:155)
οὓσ ἂν ἄνθρωποσ φάγοι δηλονότι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 92 1:10)
τὶσ δ’ ἐγχέλειον ἂν φάγοι ἢ κρανίον σινόδοντοσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 119 1:5)
ἔφα τισ, ὡσ ἐν ἅλμῃ θερμῇ τοῦτο φάγοι γ’ ἑφθὸν ἀνὴρ Μοσχίων φίλαυλοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 27 3:4)
καὶ σκωπτόμενοσ ὑπό τινων σπερμολόγων εἰσ ὀψοφαγίαν ἐρομένων τε ἐκείνων τί ἂν ἥδιστα φάγοι, ὁ Ἄλεξισ ’ σπερμολόγουσ ἔφη, ’ πεφρυγμένουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 32 2:3)
εἰπόντοσ οὖν τινοσ ἔτι παρασκευάζεσθαι τοὺσ μαγείρουσ διὰ τὴν πολλὴν τῶν λόγων ἑστίασιν ἵνα μὴ ψυχρὰ παρατιθῶσιν οὐδεὶσ γὰρ ἂν φάγοι ψυχρῶν, ὁ Κύνουλκοσ ἔφη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 50 3:2)
οὓσ ἂν ἄνθρωποσ φάγοι δῆλον ὅτι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 57 3:3)
καίτοι ταῖσ μὲν αἰξὶν οὐκ ἀηδὴσ ὁ κότινοσ, ἄνθρωποσ δὲ οὐκ ἂν φάγοι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 7:3)
βουλόμενοσ γὰρ αὑτῷ τε τιμωρῆσαι καὶ δίκην ἀπολαβεῖν παρὰ τῶν Παλαιστίνων ἐπαρᾶται τοῖσ Ἑβραίοισ, ἵν’ εἴ τισ ἀποσχόμενοσ τοῦ φονεύειν τοὺσ ἐχθροὺσ φάγοι καὶ μὴ μέχρι νὺξ ἐπελθοῦσα τῆσ ἀναιρέσεωσ καὶ τῆσ διώξεωσ αὐτοὺσ παύσει τῶν πολεμίων, οὗτοσ ἐπάρατοσ ᾖ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 151:1)
καὶ ὅτῳ Ῥυφεῖν μὲν συμφέρει, ἐσθίειν δ’ οὔ, εἰ πλείω φάγοι, πολὺ ἂν μᾶλλον κακωθείη, ἢ εἰ ὀλίγα·
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, vi.4)
ἀνὴρ γὰρ κάμνων νοσήματι μήτε τῶν χαλεπῶν τε καὶ ἀπόρων μήτε αὖ τῶν παντάπασιν εὐηθέων, ἀλλ’ ὅ τι αὐτῷ ἐξαμαρτάνοντι μέλλει ἐπίδηλον ἔσεσθαι, εἰ ἐθέλοι καταφαγεῖν ἄρτον καὶ κρέασ ἢ ἄλλο τι ὧν οἱ ὑγιαίνοντεσ ἐσθίοντεσ ὠφελέονται, μὴ πολλόν, ἀλλὰ πολλῷ ἔλασσον ἢ ὑγιαίνων ἂν ἐδύνατο, ἄλλοσ τε τῶν ὑγιαινόντων φύσιν ἔχων μήτε παντάπασιν ἀσθενέα μήτε αὖ ἰσχυρὴν φάγοι τι ὧν βοῦσ ἢ ἵπποσ φαγὼν ἂν ὠφελοῖτό τε καὶ ἰσχύοι, ὀρόβουσ ἢ κριθὰσ ἢ ἄλλο τι τῶν τοιούτων, μὴ πολύ, ἀλλὰ πολλῷ μεῖον ἢ δύναιτο, οὐκ ἂν ἧσσον ὁ ὑγιαίνων τοῦτο ποιήσασ πονήσειέ τε καὶ κινδυνεύσειε κείνου τοῦ νοσέοντοσ, ὃσ τὸν ἄρτον ἢ τὴν μᾶζαν ἀκαίρωσ προσηνέγκατο.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, viii.2)
τῶν δ’ ὅσ τισ λωτοῖο φάγοι μελιηδέα καρπόν, οὐκέτ’ ἀπαγγεῖλαι πάλιν ἤθελεν οὐδὲ νέεσθαι, ἀλλ’ αὐτοῦ βούλοντο μετ’ ἀνδράσι Λωτοφάγοισι λωτὸν ἐρεπτόμενοι μενέμεν νόστου τε λαθέσθαι.
(호메로스, 오디세이아, Book 9 6:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION