헬라어 문장 내 검색 Language

ὅτε δ’ ἔζη, πᾶσαν τὴν οὐσίαν διεχείριζε διὰ τὴν ἀσθένειαν καὶ τὴν συμφορὰν τὴν περὶ τὰ ὄμματα τοῦ Ἀριγνώτου καὶ διὰ τὸ τετελευτηκέναι τὸν Εὐπόλεμον, καί τι καὶ εἰσ τροφὴν συνταξάμενοσ ἐδίδου τῷ Ἀριγνώτῳ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1024)
"Ἀμύντασ ὁ πατὴρ τῶν παιδίων τούτων, ὅτ’ ἔζη, υἱὸν ἐποιήσατό σε, τῇ δὲ Ἀθηναίων πόλει οἰκείωσ ἐχρήσατο, ὥστε συμβαίνει σοι καὶ ἰδίᾳ τῶν παίδων τούτων γεγενῆσθαι ἀδελφῷ, καὶ δημοσίᾳ φίλῳ ἡμῖν εἶναι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 281)
καὶ γὰρ εἰ ἔζη Ἐπίλυκοσ ἢ τεθνεὼσ πολλὰ κατέλιπε χρήματα, ἠξιοῦμεν ἂν γένει ὄντεσ ἐγγυτάτω ἔχειν τὰσ παῖδασ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 192:2)
ἄχρι μὲν οὖν ἔζη Πτερέλαοσ, οὐκ ἐδύνατο τὴν Τάφον ἑλεῖν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 7:6)
ὥστε ἑώσ ἔζη Κίμων τεθνάναι περιῆν τοῖσ βαρβάροισ τῷ φόβῳ τοὺσ Ἕλληνασ καὶ μὴ σκοπεῖν ὅντινα τῶν παρ’ ἡμῶν ὑφ’ ἑαυτοῖσ ποιήσονται, ἀλλ’ ὅπωσ αὐτοὶ σωθήσονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 42:9)
ἅττ’ ἂν οὖν λέγῃσ ἐκεῖνον, κεἰ πανοῦργοσ ἦν, ὅτ’ ἔζη, καὶ λάλοσ καὶ συκοφάντησ καὶ κύκηθρον καὶ τάρακτρον, ταῦθ’ ἁπαξάπαντα νυνὶ τοὺσ σεαυτοῦ λοιδορεῖσ.
(아리스토파네스, Peace, Choral, pnigos1)
ἐγίνετο δὲ καὶ ἐν Κυρήνῃ ῥόδινον χρηστότατον καθ’ ὃν χρόνον ἔζη Βερενίκη ἡ μεγάλη ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 4:31)
ἦν δ’ ὁ Διόδωροσ οὗτοσ τὸ μὲν γένοσ Ἀσπένδιοσ, Πυθαγορικὸσ δὲ δόξασ εἶναι ὑμῶν τῶν κυνικῶν τρόπον ἔζη, κομῶν καὶ ῥυπῶν καὶ ἀνυποδητῶν, ὅθεν καὶ Πυθαγορικὸν τὸ τῆσ κόμησ ἔδοξαν εἶναί τινεσ ἀπὸ τοῦ Διοδώρου προαχθέν, ὥσ φησιν Ἕρμιπποσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 56 2:1)
"οὗτοσ δ’ ὁ ἀνὴρ καὶ ἐνδείξασθαι βουλόμενοσ ὡσ εὐδαιμόνωσ ἔζη, ὡσ ἱστορεῖ Χαμαιλέων ὁ Ποντικὸσ ἐν τῷ περὶ ἡδονῆσ τὸ δ’ αὐτὸ βιβλίον καὶ ὡσ Θεοφράστου φέρεται οὐκ ἔφη τὸν ἥλιον ἐτῶν εἴκοσιν οὔτ’ ἀνατέλλοντα οὔτε δυόμενον ἑωρακέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10413)
οὐκ ἀναμνησθεὶσ ὅτι ἥδ’ ἐστὶν ἡ σῴζουσα καὶ ταύτησ ἔπι τελοῦσα μὲν ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ καθαίρουσα καὶ καρπουμένη τὰσ τῶν χρωμένων οὐσίασ ἐξέθρεψε τοσούτουσ τουτουσί, διδάσκων δ’ ὁ πατὴρ γράμματα, ὡσ ἐγὼ τῶν πρεσβυτέρων ἀκούω, πρὸσ τῷ τοῦ ἡρ́ω τοῦ ἰατροῦ, ὅπωσ ἠδύνατο, ἀλλ’ οὖν ἐν ταύτῃ γ’ ἔζη, ὑπογραμματεύοντεσ δ’ αὐτοὶ καὶ ὑπηρετοῦντεσ ἁπάσαισ ταῖσ ἀρχαῖσ ἀργύριον εἰλήφεσαν, καὶ τὸ τελευταῖον ὑφ’ ὑμῶν γραμματεῖσ χειροτονηθέντεσ δύ’ ἔτη διετράφησαν ἐν τῇ θόλῳ, πρεσβεύων δ’ ἀπέσταλτο νῦν οὗτοσ ἐκ ταύτησ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 327:1)
ὃν μὲν τοίνυν χρόνον ἡ μήτηρ ἔζη, ἡ πάντ’ ἀκριβῶσ ταῦτ’ εἰδυῖα, οὐδὲν ἔγκλημα πώποτ’ ἐποιήσατο πρὸσ τουτονὶ Φορμίων’ Ἀπολλόδωροσ·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 20:4)
ὁρᾶτε μὲν γὰρ ἅπαντεσ αὐτὸν χρώμενον, ἑώσ μὲν ἔζη, Μενεκλεῖ καὶ τοῖσ περὶ ἐκεῖνον ἀνθρώποισ, νῦν δ’ ἑτέροισ ἐκείνου βελτίοσιν οὐδέν, καὶ τὰ τοιαῦτ’ ἐζηλωκότα καὶ δεινὸν δοκεῖν εἶναι βουλόμενον·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 17:6)
καὶ ἐγὼ ταῦτα ὑπηρέτησα αὐτῷ, ὁ τὴν Εὐβουλίδου θυγατέρα ἔχων ἐπιδικασάμενοσ ὡσ γένει ὢν ἐγγυτάτω, καὶ εἰσήγαγον τὸν παῖδα τουτονὶ εἰσ τοὺσ Ἁγνίου καὶ Εὐβουλίδου φράτερασ, μεθ’ ὧν καὶ Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου, ἑώσ ἔζη, ἐφράτριζε καὶ αὐτὸσ οὗτοσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 16:1)
ἀλλὰ τοκίζων καὶ τὰσ τῶν ἄλλων συμφορὰσ καὶ χρείασ εὐτυχήματα σαυτοῦ νομίζων, ἐξέβαλεσ μὲν τὸν ἀφῄρησαι δὲ τὴν σαυτοῦ πενθερὰν ταῦτ’ ἀφ’ ὧν ἔζη, ἀοίκητον δὲ τὸν Ἀρχεδήμου παῖδα τὸ σαυτοῦ μέροσ πεποίηκασ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 109:2)
ὅτε δ’ ἔζη ὁ Δημοχάρησ, οὐκ ἀπεγράψατο πρὸσ αὐτὸν διαδικασίαν ὁ Θεόφημοσ, εἰσπραττόμενοσ ὑπ’ ἐμοῦ τὰ σκεύη, ἀλλ’ ἐβούλετο ἐπὶ προφάσει χρόνου ἐγγενομένου ἀποστερῆσαι τὴν πόλιν τὰ σκεύη.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 42:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION