헬라어 문장 내 검색 Language

βουλοίμην μέντ’ ἄν, ὥσπερ ἐν τοῖσ ὑμετέροισ αὐτῶν πράγμασιν, ἐπειδὴ ἐξουσίαν ἐλάβετε, τὰσ τῶν ἐξαπατησάντων ὑμᾶσ ἀκύρουσ ἔθετε βουλάσ, οὕτω καὶ ἐν ᾧ περὶ ἐμοῦ ἐπείσθητε γνῶναί τι ἀνεπιτήδειον, ἀτελῆ τὴν γνώμην αὐτῶν ποιῆσαι, καὶ μήτε ἐν τούτῳ μήτε ἐν ἑτέρῳ τῳ τοῖσ ὑμῶν αὐτῶν ἐχθίστοισ ὁμόψηφοί ποτε γένησθε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 44:1)
ἡ γὰρ ἡδονὴ κρατήσασα αὐτῶν καὶ παραλαβοῦσα τοῖσ πόνοισ παραδίδωσι τοῖσ ἐχθίστοισ καὶ χαλεπωτάτοισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 31:1)
οὐ γὰρ ἐδικαίουν οἱ προσήκοντεσ τοῖσ ἐξιοῦσιν ἀπολείπεσθαί τε τῶν φιλτάτων καὶ ἐν τοῖσ ἐχθίστοισ ὑπομένειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 24 5:1)
εἰσ τοσαύτην γὰρ ὑποψίαν Διογείτων πάντασ ἀνθρώπουσ πρὸσ ἀλλήλουσ καθίστησιν, ὥστε μήτε ζῶντασ μήτε ἀποθνῄσκοντασ μηδὲν μᾶλλον τοῖσ οἰκειοτάτοισ ἢ τοῖσ ἐχθίστοισ πιστεύειν·
(디오니시오스, chapter 272)
οὐ γὰρ μόνον ἀνῄρει πάντασ ὅσοι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντα συνεβούλευον, καθάπερ ἐχθίστοισ μάλιστα δὴ τῶν πολιτῶν τοῖσ τοιούτοισ προσφερόμενοσ, ἀλλὰ καὶ κοινῇ τὴν πατρίδα μυρίων ἐνέπλησε κακῶν, οἱᾶ πράξειν ἔμελλεν ἄνθρωποσ ἤδη καὶ τὸν θεὸν ἀσεβεῖν τετολμηκώσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 301:2)
ὑπὲρ ὧν μὴ τοῖσ ἐχθίστοισ Ῥωμαίοισ δίκασ ἀλλὰ τῷ θεῷ δι’ ἡμῶν αὐτῶν ὑπόσχωμεν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 376:1)
εἰσ τοσαύτην γὰρ ὑποψίαν Διογείτων πάντασ ἀνθρώπουσ πρὸσ ἀλλήλουσ καθίστησιν, ὥστε μήτε ζῶντασ μήτε ἀποθνῄσκοντασ μηδὲν μᾶλλον τοῖσ οἰκειοτάτοισ ἢ τοῖσ ἐχθίστοισ πιστεύειν·
(리시아스, Speeches, Κατὰ Διογείτονος 26:1)
οὔτε γιγνώσκει τισ ἀνθρώπων πρὸ Ἡροδότου στιχθέντασ ὑπὸ Ξέρξου Θηβαίουσ ἐπεὶ μέγιστον ἦν ἀπολόγημα τῆσ διαβολῆσ καὶ καλῶσ εἶχε τὴν πόλιν ἀγάλλεσθαι τοῖσ στίγμασιν ἐκείνοισ, ὡσ Ξέρξου δικάσαντοσ ἐχθίστοισ χρήσασθαι Λεωνίδῃ καὶ Λεοντιάδῃ ·
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 33 8:2)
ὕστερον δὲ Καμπανῶν τινασ ἐδέξαντο συνοίκουσ διχοστατήσαντεσ, καὶ ἠναγκάσθησαν τοῖσ ἐχθίστοισ ὡσ οἰκειοτάτοισ χρήσασθαι, ἐπειδὴ τοὺσ οἰκείουσ ἀλλοτρίουσ ἔσχον.
(스트라본, 지리학, book 5, chapter 4 14:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION